Από τα 70.000 παιδιά που γεννιούνται ετησίως στην Ελλάδα και στην Κύπρο, υπολογίζεται πως περίπου 140 γεννιούνται με σχιστίες χείλους και υπερώας [2] (γνωστά και ως ‘λαγώχειλο’ και ‘λυκόστομα’). Το πρόβλημα των παιδιών αυτών είναι απόλυτα τοπικό, με λίγες μόνο εξαιρέσεις (όταν οι σχιστίες συνοδεύονται από κάποιο σύνδρομο, σε ποσοστό περίπου 12%), και με τα σημερινά δεδομένα είναι δυνατή η πλήρης αποκατάστασή τους.
Η ολοκληρωμένη θεραπεία και οι σύγχρονες τεχνικές αποκατάστασης επιτρέπουν την άριστη αντιμετώπιση των περιστατικών από μορφολογικής και λειτουργικής άποψης, ώστε με το πέρας της θεραπείας να εντάσσονται στην κοινωνία χωρίς τίποτα να τα διακρίνει από τα υπόλοιπα παιδιά.
Η αποκατάσταση
Η αποκατάσταση των σχιστιών πρέπει να αρχίζει με την πλήρη ενημέρωση των γονέων αμέσως μετά τη γέννηση του παιδιού (ή και πριν από τη γέννηση αν η σχιστία έχει διαγνωστεί προγεννητικά με υπερηχογράφημα) σχετικά με τα προβλήματα που συνοδεύουν τις σχιστίες και τον τρόπο της πρόληψης και έγκαιρης αντιμετώπισής τους, που ολοκληρώνεται προς το τέλος της εφηβείας με τη συμπλήρωση ορθοδοντικής θεραπείας.