Η τρίτη συλλογή διηγημάτων του Γιάννη Παλαβού επανακυκλοφορεί
Παιδιά, γονείς, αλεπούδες, σπουργίτια, χωράφια, άγιοι.
Δώδεκα διηγήματα, καρποί μιας κερασιάς που ανθίζει κάτω απ’ το νερό.
Μετά το εμβληματικό Αστείο, ο Παλαβός στρέφει το συγγραφικό του ιδίωμα προς την κατεύθυνση ενός άλλοτε τρυφερού και άλλοτε σκληρού ρεαλισμού, σε μια συλλογή με κοινό παρονομαστή την εντοπιότητα, το παιδικό βλέμμα, τη φύση και τη βία. Το Παιδί κυκλοφόρησε το 2023 στα σουηδικά σε μετάφραση του Γιαν Χένρικ Σβαν –Σουηδού μεταφραστή της Όλγκα Τοκάρτσουκ–, ενώ σε λίγους μήνες κυκλοφορεί στα γαλλικά (μετάφραση: Αν Λορ Μπριζάκ).
«Κάθε βίαιο κομμάτι στα βιβλία του Παλαβού, κάθε θάνατος και παραδαρμός βγαίνουν από την καρδιά μιας πραγματικότητας την οποία συναισθανόμαστε, μέσω της αφηγηματικής επεξεργασίας, σε όλες τις αποχρώσεις της».
―Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Το Βήμα
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Ο Γιάννης Παλαβός γεννήθηκε το 1980 στο Βελβεντό Κοζάνης. Σπούδασε Δημοσιογραφία στο ΑΠΘ και Πολι- τιστική Διαχείριση στο Πάντειο. Έγραψε τις συλλογές διηγημάτων Αληθινή αγάπη και άλλες ιστορίες (Intro Books 2007), Aστείο (Νεφέλη 2012· Ίκαρος 2024), που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος και το Βραβείο Διηγήματος του ηλεκτρονικού περιοδικού Ο Αναγνώστης, και Το παιδί (Νεφέλη 2019· Ίκαρος 2024). Επίσης, σε συνεργασία με τον Τάσο Ζαφειριάδη, έγραψε το σενάριο των κόμικς Το πτώμα (Jemma Press 2011) και Γρα-Γρου (Ίκαρος 2017), που σχεδίασε ο Θανάσης Πέτρου∙ το Γρα-Γρου τιμήθηκε με τα βραβεία Καλύτερου Κόμικς και Σεναρίου στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς. Επιμελήθηκε την επανέκδοση των αφηγημάτων του Αθανάσιου Θ. Γκράβαλη με τίτλο Σπασμένες Κολώνες (1930) στο πλαίσιο της σειράς «Η πεζογραφική μας παράδοση» των εκδόσεων Νεφέλη (2019). Μεταξύ άλλων, έχει με- ταφράσει έργα των Ουίλλιαμ Φώκνερ, Φλάννερυ Ο’Κόννορ, Μπρις Ντ ́ Τζ. Πάνκεϊκ, Ουάλλας Στέγκνερ και Τομπάιας Γουλφ.
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
«Ο Γιάννης Παλαβός είναι διηγηματογράφος υψηλότατου επιπέδου, ξέρει όλους τους κανόνες της μικρής φόρμας, και αυτό αξίζει την προσοχή και τον θαυμασμό μας».
―Άθως Δημουλάς, Η Καθημερινή
«Το αφηγηματικό ιδίωμα του Παλαβού, η λιτότητα δηλαδή και η ποιητική ευστροφία, ευτυχεί στην επόμενη, μετά το Αστείο, συλλογή του. Αντλώντας από βιώματα και οικείες, ελληνικές μνήμες, φτιάχνει αριστοτεχνικά μικρά αφηγήματα με κεντρικό θέμα τη συνύπαρξη ανθρώπου-φύσης, χωρίς ποτέ να γίνεται ηθογραφικός».
―Ηλίας Κανέλλης, The Books’ Journal
«Η ντουζίνα αυτή των διηγημάτων χαρακτηρίζεται από μεγάλη οικονομία στη γραφή, συμπύκνωση, έμφαση στο ουσιώδες. […] Και κάτι ακόμα που εντυπωσιάζει είναι η διατήρηση του νήματος της συνέχειας του ελληνικού διηγήματος που, με φρεσκαρισμένη γλώσσα, με καινούριες ιστορίες και εκσυγχρονισμένους τρόπους, πατάει γερά στο παρελθόν, στους σπουδαίους διηγηματογράφους του 19ου και του 20ού αιώνα».
―Μανώλης Πιμπλής, Η Εποχή
«Ο συγγραφέας επιβεβαιώνει ότι είναι ένας από τους πολύ καλούς μάστορες του διηγήματος. Κοφτό ύφος, πελεκημένο, ολοκληρωμένα σκηνικά, κυκλικές αφηγήσεις, γειωμένες στη γη της πατρίδας του όχι σε ένα είδος νεοηθογραφίας αλλά ως μια σπονδή στην ανηλεή φύση που είναι όμως η πιο φυσ(ιολογ)ική κατάσταση της ζωής».
―Γιώργος Περαντωνάκης, Book Press
