Τα παιδιά της τελειότητας δεν έχουν δικαίωμα να βαριούνται.
Όλοι έχουμε αναρωτηθεί σαν γονείς μήπως υπερφορτώνουμε τα παιδιά μας και μάλιστα από πολύ νωρίς με εξωσχολικές δραστηριότητες. Δεν είναι λίγα τα παιδιά που από τα 4ά τους χρόνια μαθαίνουν αγγλικά πηγαίνουν μπαλέτο κάνουν αθλητισμό και λίγη κολύμβηση. Για το πρόβλημα όμως έχει κάνει μια πολύ εύστοχη ανάρτηση στο facebook ο Αλέξανδρος Σουλιώτης φιλόλογος.
Πάρε κι ένα καράτε για να μην τις τρως απ’τους άλλους.
Στη ζωή πρέπει να επιβιώνεις.
Κι ως γνωστόν όσοι επιβιώνουμε (ή τουλάχιστον προσπαθούμε) είμαστε ένα κράμα μεταξύ Μπρους Λι και Τσάκι Τσαν.
Ετεροπροσδιορίζονται παιδιά-θαύματα.
Και είναι!
Ποιά άλλα θα μπορούσαν να υπομένουν καρτερικά τόσα μαρτύρια και να ανέχονται τα πάσης φύσεως απωθημένα σου;
Στους πρώτους μήνες του Δημοτικού γνωρίζουν ήδη γραφή και ανάγνωση.
Αλλά δε συναναστρέφονται μόνο με δασκάλους που έχουν σπουδάσει το αντικείμενο.
Δάσκαλοι είναι κι οι γονείς.
Και τι δάσκαλοι!Τα ξέρουν όλα!
Έχουν άποψη από το τι χρώμα πρέπει να έχουν τα διακριτικά γιλέκα των σχολικών τροχονόμων μέχρι και το σε ποιά σημεία πλεονεκτεί η τρίγωνη τυρόπιτα του κυλικείου έναντι της στρογγυλής (μεταξύ μας κι εγώ υπέρ της τρίγωνης τάσσομαι αναφανδόν).
Κι έρχονται τα πρώτα Α στους ελέγχους.
Και φουσκώνουν τα στήθη από περηφάνεια.
Το παιδί μας,το παλικάρι μας,η πριγκίπισσά μας “έσκισε”!
Φιλιά,αγκαλιές,τηλέφωνα σε συγγενείς,πρώτο θέμα συζήτησης στη γειτονιά (έτσι για να σκάσει απ’το κακό της η κυρά Κατίνα που’χει γιό αχαΐρευτο ντουβάρι) κι οπωσδήποτε θριαμβευτική ανάρτηση του ελέγχου στα σόσιαλ (με πρώτο σχόλιο απ’τη νονά δικαιωματικά) λες και ξαναπήραμε το Γιούρο ένα πράγμα!
Να σου κι η δεύτερη ξένη γλώσσα απ’το πουθενά.
Έλα μωρέ μια φορά την εβδομάδα είναι.
Να σου κι ένα ιδιαίτερο στα Μαθηματικά.
Παραδέξου το μικρέ!
Κόμπιασες για 1,3 νανοσεκόντς στην προπαίδεια του 7 κι αυτό είναι ασυγχώρητο.
Τελείωσες το διάβασμα;
Γιατί είσαι αφηρημένος;
Τι θα πει βαριέσαι σήμερα να πας κιθάρα;
Και σκάει κι η ερώτηση-γροθιά στο στομάχι κάθε δύσμοιρου μαθητή.
Τα άλλα τα παιδιά τι πήραν στο τεστ;
Η Μαρία γιατί τα έχει όλα Α;
Τι δηλαδή;Είναι πιο έξυπνη από σένα;
Κομμένη η μπάλα στη γειτονιά.
Κομμένο το playstation.
Κομμένη η κατασκήνωση.
Κομμένα όλα!
Τα παιδιά της τελειότητας παίρνουν πάντα άριστα!
Και φτάνουν στην εφηβεία.
Και γίνονται παιδιά που κραυγάζουν για ουσιαστική προσοχή.
Παιδιά των άκρων.
Παιδιά αγρίμια,στα όρια της παραβατικότητας,απ’το πακέτο της αφόρητης πίεσης που δεν άντεξαν στους ώμους.
Ή παιδιά άβουλα,υποχείρια των τοξικά παρεμβατικών γονέων.
Ή απλώς παιδιά αδιάφορα,σκασμένα που κουράστηκαν πια να αποδεικνύουν την “τελειότητά” τους.
Αφήστε τα παιδιά να αναπνεύσουν.
Μην τα χειραγωγείτε.
Δώστε χώρο να αναδείξουν τα δικά τους ταλέντα κι όχι αυτά που ετσιθελικά τους υποδεικνύετε εσείς.
Απέναντί σας βρίσκονται άνθρωποι.
Μικροί μεν,αλλά ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Αφήστε τα να ζήσουν κάνοντας τις δικές τους επιλογές κι ο ρόλος σας να είναι απλώς συμβουλευτικός.
Τα παιδιά δυστυχούν.
Γεμίζουν ψυχοσωματικά.
Δείξτε τους τον κόσμο.
Αφήστε τα να πάρουν πρωτοβουλίες.
Θέλουν αγάπη κι εμπιστοσύνη.
Τα σπουδαιότερα θα τα διδαχθούν εκτός σχολείου.
Θωρακίστε τα.
Μάθετέ τα να χάνουν.
Να διαχειρίζονται το Β στον έλεγχο.
Μάθετέ τα να τρώνε τα μούτρα τους.
Μην απαιτείτε απ’αυτά διακαώς και με κάθε μέσο εκείνη την τελειότητα που έχετε μόνον εσείς στο νου σας.
Η ήττα είναι απαραίτητος προθάλαμος της νίκης.
Κι η αποτυχία σκαλοπάτι της κατάκτησης.
Κάντε τα χαρούμενα να απολαμβάνουν το δώρο της ζωής.
Της δικής τους ζωής…
Καλή σχολική χρονιά σε όλους με υγεία και…ψυχραιμία!
