Κουνουπίδι σουφλέ… για να ρίξουμε και τα πιο απόρθητα κάστρα!

 Είναι κάποιες φορές δύσκολο να καταφέρω τα παιδιά μου να φάνε κάποια λαχανικά. Για παράδειγμα, ενώ όλες γνωρίζουμε το πόσο ωφέλιμο είναι για την υγεία των παιδιών το κουνουπίδι, στα παιδιά δεν καίγεται καρφί! Επίσης αν τους μπει κάτι στο μυαλουδάκι τους, πολύ δύσκολα τους αλλάζεις γνώμη, το ίδιο ισχύει και με φαγητά που δεν τους αρέσουν. Για παράδειγμα, τα δικά μου βλαστάρια δεν θέλουν ούτε να ακούνε για το κουνουπίδι! – Μα, βρε γλυκό μου παιδάκι, το κουνουπίδι έτσι, το κουνουπίδι αλλιώς… Τίποτα. Έτσι λοιπόν σκέφτηκα κάτι για να τους αλλάξω τη διάθεση ως προς το κουνουπίδι, το οποίο είναι πολύ συμπαθέστο λαχανικό… δεν βρίσκετε; Σκέφτηκα λοιπόν να κάνω το κουνουπίδι σουφλέ, δηλαδή καμουφλαρισμένο κουνουπίδι. Τους το παρουσίασα ως σουφλέ και τους αποκάλυψα την ταυτότητά του, αμέσως μετά την πρώτη μπουκιά και το πρώτο χαμόγελο στα μπουκωμένα μαγουλάκια! 

Μερίδες: 6, Χρόνος προετοιμασίας: 10′, Χρόνος ψησίματος: 30′

Συστατικά
1 1/2 κιλό κουνουπίδι
200 γραμμ. γραβιέρα τριμμένη
200 γραμμ. φρέσκο τυρί κρέμα
100 γραμμ. παρμεζάνα τριμμένη
Για την κρέμα
1 1/2 λίτρο γάλα φρέσκο
6 κ.σ. γεμάτες κορν φλάουρ
3 αυγά χωρισμένα
100 γραμμ. γιαούρτι στραγγιστό (½ κεσεδάκι)
αλάτι
μοσχοκάρυδο (προαιρετικά)

Εκτέλεση

 Καθαρίζουμε το κουνουπίδι και το κόβουμε σε μπουκετάκια. Τα αφήνουμε σε λεκάνη με 1/4 φλ. ξίδι για 10′. Τα ξεπλένουμε και τα ζεματάμε για 5΄ σε αλατισμένο νερό που βράζει. Τα βγάζουμε σε σουρωτήρι.

 Εν τω μεταξύ ετοιμάζουμε την κρέμα: βάζουμε σε κατσαρόλα το γάλα, το κορν φλάουρ, το μοσχοκάρυδο κι αλάτι, και ανακατεύοντας συχνά με σύρμα την αφήνουμε να δέσει. Τη βγάζουμε από τη φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει ελαφρά. Προσθέτουμε έναν έναν τους κρόκους και ανακατεύουμε γρήγορα, όπως επίσης και το γιαούρτι. Τέλος χτυπάμε τα ασπράδια μαρέγκα και τα προσθέτουμε αναμειγνύοντάς τα με κουτάλι με κοφτές κινήσεις.

 Σε λαδωμένο τετράγωνο ή μακρόστενο πυρέξ ρίχνουμε 2 κουτάλες κρέμα και στρώνουμε κοντά κοντά τα κομμάτια κουνουπίδι. Εδώ κι εκεί μοιράζουμε το τυρί κρέμα. Πασπαλίζουμε με τη γραβιέρα και περιχύνουμε με την υπόλοιπη κρέμα. Πασπαλίζουμε με την παρμεζάνα και ψήνουμε το σουφλέ για 25′-30′ στους 200ο C αντίστασης, στην τελευταία σχάρα. Συνοδεύει ιδανικά διάφορα κρεατικά.

Πηγή: 7μέρες TV

5 Μαΐου 2010-Ημέρα οικολογικής δράσης του περιοδικού GEO

Το περιοδικό GEO συμμετέχει στις εκδηλώσεις που γίνονται παγκοσμίως για το έτος βιοποικιλότητας με μια ολοήμερη εκδήλωση εκπαιδευτικού και καλλιτεχνικού χαρακτήρα, στην περιοχή πέριξ του λόφου της Ακρόπολης. Την Τετάρτη 5 Μαΐου 2010 στις 11 το πρωί…

 
Στα πλαίσια των περιβαλλοντοκών εκδηλώσεων για το Έτος Βιοποικιλότητας , που έχει χαρακτηρισθεί το 2010, την Τετάρτη 5 Μαΐου, το περιοδικό Geo των Εκδόσεων Λυμπέρη διοργανώνει Ημέρα οικολογικής δράσης.

Η βιοποικιλότητα γύρω από την Ακρόπολη

Το περιοδικό GEO συμμετέχει στις εκδηλώσεις που γίνονται παγκοσμίως για το έτος βιοποικιλότητας με μια ολοήμερη εκδήλωση εκπαιδευτικού και καλλιτεχνικού χαρακτήρα, στην περιοχή πέριξ του λόφου της Ακρόπολης.

Την Τετάρτη 5 Μαΐου 2010 στις 11 το πρωί, ο βιολόγος-περιβαλλοντολόγος  Μαρτίνος Γκαίτλιχ, συνοδευμένος από ομάδα παιδιών θα κάνουν έναν περίπατο γύρω από την Ακρόπολη, ανακαλύπτοντας τη φύση που υπάρχει εκεί. Παπαρούνες, ανεμώνες, χασμόφυτα και ασπάλαθοι ξεπροβάλλουν στα αρχαία μνημεία της Αθήνας, ενώ δεν λείπουν τα πτηνά, οι πεταλούδες, τα ερπετά και τα αμφίβια.

Μια διαφορετική βόλτα, λοιπόν, μπροστά στις κάμερες τηλεοπτικών σταθμών που θα αποδείξει ότι η πυκνοκατοικημένη Αθήνα εξακολουθεί να διαθέτει μια πλούσια και ενδιαφέρουσα βιοποικιλότητα, την οποία είναι χρέος μας να διαφυλάξουμε και να ενισχύσουμε.

Στόχος της εκδήλωσης, η οποία πραγματοποιείται σε συνεργασία με την ΜΚΟ «Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης», είναι να επισημάνει ότι το δίκτυο όλων των μορφών ζωής, η βιοποικιλότητα, είναι ένας θησαυρός ανεκτίμητης αξίας σε εύθραυστη αλληλεξάρτηση με τον ανθρώπινο πολιτισμό.

Αυτή η «βόλτα γύρω από την Ακρόπολη» θα κινηματογραφηθεί με σκοπό τη δημιουργία εντός ντοκιμαντέρ που θα αξιοποιηθεί από όλες τις εκδόσεις του GEO ανά τον κόσμο.

Η ημέρα οικολογικής δράσης του περιοδικού GEO κορυφώνεται το απόγευμα στις 19.00 με μια συναυλία για σόλο άρπα στον αύλειο χώρο του Μουσείου Λαϊκών Οργάνων στους Αέρηδες, στην Πλάκα. Η διακεκριμένη Ελληνίδα σολίστ Ευαγγελία Κιοσόγλου μεταξύ των φυσιολατρικών έργων του προγράμματος θα ερμηνεύσει και τη σύνθεση “Micromeria acropolitana” του Έλληνα συνθέτη Μιχάλη Κουμπιού, μια παραγγελία του GEO. Ένα έργο αφιερωμένο στο ενδημικό φυτό του ιερού βράχου της Ακρόπολης.

Τα ίχνη της “Micromeria acropolitana” είχαν χαθεί από το 1908. Εντοπίστηκε εκ νέου το 2006 ως συστατικό στοιχείο τής εν ζωή χλωρίδας του ιερού βράχου, χάρη στον Έλληνα βιολόγο Γρηγόρη Τσούνη, ο οποίος και θα παραβρεθεί στη συναυλία, μιλώντας μας για το εν λόγω σπάνιο ενδημικό φυτό της Ακρόπολης.

Η απρόβλεπτη καισαρική τομή

Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση. Το αν ο γυναικολόγος θα αποφασίσει να κάνει καισαρική τομή ή όχι, καθορίζεται μόνο από ιατρικούς παράγοντες. Οι λόγοι που επιβάλλουν την καισαρική τομή είναι…

Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση. Το αν ο γυναικολόγος θα αποφασίσει να κάνει καισαρική τομή ή όχι, καθορίζεται μόνο από ιατρικούς παράγοντες. Οι λόγοι που επιβάλλουν την καισαρική τομή είναι:
Α)Μεγάλο έμβρυο – στενή λεκάνη μητέρας.
Β)Ανώμαλη προβολή του εμβρύου π.χ ισχιακή προβολή.
Γ)Πολύδυμος κύηση.
Δ)Επιπλοκή στην εγκυμοσύνη π.χ αιμορραγία, τοξιναιμία.
Ε)Ανωμαλία στη θέση του πλακούντα π.χ προδρομικός πλακούντας.
Στ)Ινομύωμα που εμποδίζει το πέρασμα του μωρού στον πυελογεννητικό σωλήνα.
Ζ)Μείωση των παλμών του εμβρύου (βραδυκαρδία).
Η)Αδράνεια της μήτρας.
Θ)Κύηση ύστερα από περίοδο μακράς θεραπείας υπογονιμότητας (με σπερματέγχυση ή εξωσωματική γονιμοποίηση).

Η διαδικασία της καισαρικής τομής ολοκληρώνεται μέσα σε 45 περίπου λεπτά της ώρας. Ο γιατρός θα ρωτήσει την έγκυο τι είδους αναισθησία προτιμά (γενική ή επισκληρίδιο, ανάλογα με το τι επιτρέπεται να γίνει). Η τομή που θα γίνει είναι οριζόντια λίγο πιο πάνω από το ηβικό οστό (τομή μπικίνι). Αυτό γίνεται γιατί η χαμηλή εγκάρσια τομή επουλώνεται καλύτερα, έχει μικρό κίνδυνο μετεγχειρητικής κήλης και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Σε σπάνιες περιπτώσεις χρειάζεται να γίνει στην μήτρα κάθετη τομή. Το μωρό γεννιέται μέσα στα πρώτα πέντε με δέκα λεπτά. Η υπόλοιπη ώρα αφιερώνεται στα ράμματα του τοιχώματος της μήτρας και της κοιλιάς. Το μωρό μπορεί να έρθει σ’ επαφή με το σώμα της μητέρας του αμέσως μετά τον τοκετό εφόσον έχει γίνει επισκληρίδιος αναισθησία. Η λεχώνα μετά την καισαρική τομή δεν μπορεί να κινηθεί άνετα. Παρόλα αυτά μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι την επόμενη μέρα της εγχείρησης και επιβάλλεται να περπατήσει, όσο δύσκολο και να είναι, ώστε να αρχίσουν να επανέρχονται σταδιακά οι σωματικές της λειτουργίες (και θα την βοηθήσει να αποβάλλει τα αέρια). Η ειδική δίαιτα επιβάλλεται για λίγες μόνο ημέρες. Η ροή των λοχείων είναι κανονική σαν να είχε γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό. Η καισαρική τομή δεν εμποδίζει σε τίποτα την διαδικασία του θηλασμού.

Συναισθήματα:
Δεν είναι σπάνιο, οι γονείς όπου η σύζυγος αναγκάστηκε να γεννήσει με καισαρική τομή, να αισθάνονται απογοήτευση για αυτή τους την εμπειρία. Μην ξεχνάτε όμως ότι εκείνο που έχει μεγαλύτερη αξία είναι όχι ο τρόπος με τον οποίο θα γεννήσετε το μωρό σας αλλά το να φέρετε στον κόσμο ένα υγιές μωρό. Αν παρόλα αυτά τα συναισθήματα που θα σας δημιουργηθούν σε μία απρόσμενη καισαρική τομή είναι αρνητικά, τότε καλό θα είναι να τα συζητήσετε με τον γυναικολόγο σας.

Τρόποι να χαλαρώσουμε το μυαλό και το σώμα στο σπίτι

Νισάφι πια! Ηρεμία είναι αυτό που θέλουμε όλοι περισσότερο, αυτές τις δύσκολες μέρες. Η πίεση και το άγχος της καθημερινότητας μάς έχουν καταρρακώσει την ψυχολογία. Εμείς αναζητήσαμε τρόπους που μπορούν να χαλαρώσουν το μυαλό και το σώμα χωρίς να αδειάσουν το πορτοφόλι σας και χωρίς να κουνήσετε ρούπι από το σπίτι σας, και θέλουμε να τις μοιραστούμε με εσάς!

 Νισάφι πια! Ηρεμία είναι αυτό που θέλουμε όλοι περισσότερο, αυτές τις δύσκολες μέρες. Η πίεση και το άγχος της καθημερινότητας μάς έχουν καταρρακώσει την ψυχολογία. Εμείς αναζητήσαμε τρόπους που μπορούν να χαλαρώσουν το μυαλό και το σώμα χωρίς να αδειάσουν το πορτοφόλι σας και πάνω από όλα χωρίς να κουνήσετε ρούπι από το σπίτι, και θέλουμε να τις μοιραστούμε με εσάς. Σας προτείνουμε να ακολουθήσετε βήμα βήμα τις οδηγίες χαλάρωσης που βρήκαμε στο Bioathens.com, που πραγματικά είναι εξαιρετικές και πάνω απ’ όλα αποτελεσματικές.

 1 Αρωματοθεραπεία για το σπίτι

 Καθαρίστε την  ατμόσφαιρα με μερικές συνταγές αρωματοθεραπείας που θα φέρουν στο χώρο σας την ευωδιά της αναζωογόνησης. O πιο απλός τρόπος για να αρωματίσετε το σπίτι με αιθέρια έλαια είναι να ρίξετε μερικές σταγόνες μέσα σε νερό που βράζει. Αφήστε σε πολύ χαμηλή φωτιά και προσθέστε όσο νερό χρειάζεται όταν εξατμιστεί. Ιδανικά για χαλάρωση είναι η λεβάντα, το γεράνι, το χαμομήλι. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε τα αιθέρια έλαια για την καθαριότητα του σπιτιού καθώς ορισμένα είναι ισχυρά μικροβιοκτόνα. Λίγες σταγόνες αιθέριο έλαιο από ευκάλυπτο, λεμόνι, πεύκο, θυμάρι, λεβάντα ή κυπαρίσσι σε ένα βρεγμένο πανί ή σφουγγάρι θα εξασφαλίσει απόλυτη καθαριότητα σε όλες τις επιφάνειες.  

Για να εξαφανίσετε από την κουζίνα τις οσμές της μαγειρικής, ψεκάστε το χώρο με ένα σπρέι που θα ετοιμάσετε αναμειγνύοντας λίγες σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας, δεντρολίβανο, λεμόνι, ευκάλυπτο σε ένα μπουκάλι νερό.

Για πιάτα που λάμπουν από καθαριότητα, προσθέστε στο συνηθισμένο σας απορρυπαντικό μερικές σταγόνες από αιθέριο έλαιο πορτοκάλι, περγαμόντο ή λεβάντα.

Για γλυκό ύπνο, ρίξτε μερικές σταγόνες αιθέριο έλαιο από χαμομήλι ή λεβάντα σε ένα χαρτομάντιλο που θα αφήσετε δίπλα στο κομοδίνο.

Για ρομαντική ατμόσφαιρα προτιμήστε το αιθέριο έλαιο από τριαντάφυλλο, γιασεμί, μοσχοκάρυδο. Τα αρώματα των αιθέριων ελαίων στο χώρο μπορεί να λειτουργήσουν τονωτικά, αποφορτίζοντας την ένταση.  

Ορισμένες συνταγές με αιθέρια έλαια, προκειμένου να ψεκάσετε το χώρο όπου περνάτε τις περισσότερες ώρες:

Για την ενίσχυση των ενδοκρινών αδένων και την καταπολέμηση της κούρασης: Σε 300 ml νερό, ρίξτε 1 σταγόνα αιθέριο έλαιο μέντα, 2 σταγόνες κέδρο και 5 σταγόνες έλατο. Χρησιμοποιήστε αυτό το μείγμα για να ψεκάζετε το χώρο σας καθημερινά.

Για τόνωση και ευεξία: Σε 300 ml νερό, προσθέστε 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο πορτοκάλι, 1 σταγόνα γιασεμί και 2 σταγόνες κόλιαντρο. Ψεκάστε το χώρο σας με αυτό το μείγμα.

  2. Για το σώμα μας

Εάν καταναλώνετε καθημερινά τροφές πλούσιες σε επεξεργασμένους υδατάνθρακες (γλυκά, αρτοσκευάσματα, άσπρο ψωμί κ.ά.), τότε είναι αναμενόμενο να παρουσιάζετε… σκαμπανεβάσματα στη διάθεση και την ενεργητικότητά σας (νιώθετε δηλαδή τόνωση για 1 ώρα και μετά ατονία για 2-3 ώρες, οπότε καταφεύγετε πάλι σε κάτι ζαχαρούχο για να τονωθείτε). Αυτός ο φαύλος κύκλος επηρεάζει και την ενδοκρινική σας ισορροπία, δεδομένου ότι η υπερφόρτωση του οργανισμού με σάκχαρα οδηγεί σε υπερέκκριση αδρεναλίνης και σε αύξηση των επιπέδων της κορτιζόλης, μια κατάσταση που τελικά προκαλεί εξάντληση. Για να ξεπεράσετε το πρόβλημα, καλό είναι να προτιμάτε τροφές που διατηρούν σε ισορροπία τα σάκχαρα στο αίμα, χωρίς να προκαλούν απότομες αυξομειώσεις. Το μυστικό είναι να αποφεύγετε τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες και να προτιμάτε φρούτα, λαχανικά και δημητριακά ολικής άλεσης. Μπορείτε να ξεκινήσετε δοκιμάζοντας τα σνακ που σας προτείνουμε: – Συνδυάστε φρούτα με ξηρούς καρπούς (όχι ψημένους), π.χ. ένα μήλο με έξι αμύγδαλα ή τρία καρύδια με ένα ροδάκινο ή μια χούφτα φουντούκια με μία μπανάνα. Oι ξηροί καρποί παρέχουν ωφέλιμο λίπος που βοηθά στην καλύτερη απορρόφηση των βιταμινών από τα φρούτα.

 Α) Ετοιμάστε έναν τονωτικό πράσινο χυμό. Ρίξτε στο μπλέντερ ή στον αποχυμωτή ένα αγγουράκι, ένα καρότο, μια πράσινη πιπεριά και ένα μήλο. O χυμός αυτός παρέχει πολύτιμες βιταμίνες και μέταλλα, ενώ δεν ευνοεί τη γρήγορη άνοδο των σακχάρων στο αίμα. Μπορείτε να πίνετε 1-2 ποτήρια την ημέρα.

Β) Πιείτε ένα τονωτικό ρόφημα

Oι «κλέφτες» της ενεργητικότητας δεν είναι ίδιοι για όλους. Ανάμεσά τους συγκαταλέγονται το στρες και η μελαγχολική διάθεση, καθώς και ορισμένα οργανικά αίτια, όπως η χαμηλή πίεση ή η μειωμένη λειτουργία των ενδοκρινών αδένων. Το ευχάριστο είναι ότι για καθεμία από τις περιπτώσεις αυτές μπορείτε να ενισχύσετε τον οργανισμό σας με το κατάλληλο βότανο, που συμβάλλει στην εξισορρόπηση της ενέργειας. Σας προτείνουμε:

Μελισσόχορτο: Ενισχύει κυρίως το νευρικό σύστημα και ανήκει στα βότανα με ηρεμιστική δράση. Είναι κατάλληλο για όσους εχουν  το άγχος και   πόνο στην κοιλιά.

Δεντρολίβανο: Συμβάλλει στην τόνωση του κυκλοφορικού συστήματος. Είναι κατάλληλο στην περίπτωση που η ατονία σας οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στη χαμηλή σας πίεση.

Γλυκόριζα: Ρυθμίζει τους ενδοκρινείς αδένες, η κακή λειτουργία των οποίων συχνά ευθύνεται για το αίσθημα της κόπωσης, της ατονίας και της μειωμένης ενεργητικότητας (μην την επιλέξετε αν έχετε υπέρταση).

Πελαργόνιο το εύοσμο : Συμβάλλει στην ψυχική τόνωση και θεωρείται κατάλληλο για όσους έχουν «άδειες μπαταρίες» λόγω μελαγχολίας και διαρκούς ανησυχίας.

Πώς να τα πιείτε : Πίνετε έως δύο ροφήματα την ημέρα ανάμεσα στα γεύματα για 2-3 εβδομάδες, κάνοντας ένα διάλειμμα μιας εβδομάδας. Για την προετοιμασία του βοτάνου της επιλογής σας, βράζετε ένα φλιτζάνι νερό και ρίχνετε μια κουταλιά από τα φύλλα του φυτού. Σκεπάζετε το φλιτζάνι για 5-6 λεπτά, σουρώνετε και πίνετε.

 Γ)Για χαλάρωση και ηρεμία : Σε 30 ml αμυγδαλέλαιο   ρίξτε 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμόνι, 2 σταγόνες ευκάλυπτο, 2 σταγόνες μέντα και 1 σταγόνα κανέλα. Βάλτε δύο κουταλάκια από το μείγμα στην μπανιέρα ή ένα κουταλάκι σε μια λεκάνη με νερό, εάν θέλετε να κάνετε ποδόλουτρο.

Για μεγαλύτερη ενεργητικότητα : Σε 300 ml νερό, ρίξτε 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο δεντρολίβανο, 4 σταγόνες μέντα, 3 σταγόνες βασιλικό και 1 σταγόνα πιπερόριζα. Χρησιμοποιήστε το ως σπρέι για να ψεκάσετε το χώρο σας. Η συνοδεία ενός κεριού και μιας απαλής μουσικής στο στερεοφωνικό σας, θα ελαφρύνει ακόμη περισσότερο την ατμόσφαιρα, ενώ παράλληλα θα σας ξεκουράσει.

Για να απαλύνετε το ξηρό δέρμα σας, ενδείκνυται να δοκιμάσετε να προσθέσετε ένα φλιτζάνι γάλα σε σκόνη μέσα στην μπανιέρα. Κάτι παραπάνω από μας ήξερε η Κλεοπάτρα που χρησιμοποιούσε γάλα στο μπάνιο της!

Επίσης ένας καλός τρόπος για να γευτείτε ανέξοδα την πολυτέλεια είναι να προσθέσετε σταγόνες από αρώματα – που ενδεχομένως να έχετε σε δειγματάκια – μέσα στο νερό. Με αυτόν τον τρόπο το μπάνιο σας θα αποτελέσει μια όαση ανακούφισης και πολυτέλειας. 

 Μία ή δύο φορές την εβδομάδα κάντε απολέπιση, για να χαρίσετε λάμψη στην επιδερμίδα  Η απολέπιση θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε το δέρμα σας απαλό σαν το βελούδο.

Αν νιώθετε αρκετά γενναία, αφήστε κρύο νερό να τρέξει πάνω σας για 30 δευτερόλεπτα. Θα αναζωογονήσει και θα συσφίξει μοναδικά το σώμα σας!

Μετά το ντους χρησιμοποιήστε ένα γαλάκτωμα που θα προσφέρει ενυδάτωση.

4. Ανθοϊάματα: αντίδοτα στην κούραση

Τα 38 ανθοϊάματα του λονδρέζου γιατρού δρ. Edward Bach (1886-1936) επιδρούν ευεργετικά σε ψυχικό και διανοητικό επίπεδο και θεωρούνται κατάλληλα για την αντιμετώπιση του στρες, ενός από τους κυριότερους παράγοντες που απομυζούν την ενεργητικότητά μας. Τα ανθοϊάματα παράγονται από άνθη φυτών, θάμνων και δέντρων. Είναι απολύτως ασφαλή, γι’ αυτό δίνονται και στα μωρά. Μπορείτε να τα βρείτε στα φαρμακεία και να τα χρησιμοποιήσετε άφοβα για όσο καιρό τα έχετε ανάγκη, π.χ. για 1 μήνα. Μπορείτε να επιλέξετε ένα από τα τέσσερα ανθοϊάματα που σας προτείνουμε, ανάλογα με το λόγο για τον οποίο νιώθετε εξαντλημένοι:

Olive: Βοηθά όσους αισθάνονται έντονη -και δικαιολογημένη- σωματική και ψυχική κόπωση μετά από μεγάλη προσπάθεια, π.χ. λόγω φορτωμένου καθημερινού προγράμματος.

Hornbeam: Εάν ξυπνάτε το πρωί νιώθοντας κουρασμένοι, χωρίς εσωτερική δύναμη και κέφι, με βαρύ κεφάλι, νοητικά εξαντλημένοι και απελπισμένοι, τότε σας ταιριάζει το Hornbeam, που θεωρείται το άνθος της κούρασης. White Chestnut: Εάν συνηθίζετε να κάνετε αρνητικές σκέψεις, που σας προκαλούν ένταση και σας εξαντλούν υποβάλλοντας τον εαυτό σας σε διαρκή διανοητική κόπωση, τότε το ανθοΐαμα που σας ταιριάζει είναι το White Chestnut, που βοηθά το νου να ηρεμήσει.

Impatiens: Εάν σας διακρίνει μεγάλη ανυπομονησία, γεγονός που σας προκαλεί εσωτερική ένταση και εξάντληση, τότε σας ταιριάζει το ανθοΐαμα Ιmpatiens.

Πώς λαμβάνονται τα ανθοϊάματα: Ρίχνετε τέσσερις σταγόνες στη γλώσσα σας ή τις αναμειγνύετε με λίγο νερό και τις καταναλώνετε, επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία 2-3 φορές την ημέρα ανάμεσα στα γεύματα. Μπορείτε να συνδυάσετε ακόμη και έξι ανθοϊάματα μεταξύ τους. Το μυστικό, βέβαια, είναι να επιλέξετε το ανθοΐαμα που σας ταιριάζει, ανάλογα με την προσωπικότητά σας – τυχόν λάθος επιλογή, όμως, δεν θα σας βλάψει, απλώς δεν θα δράσει.

5.) Για άμεση αναζωογόνηση

Μια απλή τεχνική της αρχαίας ιαπωνικής θεραπευτικής μεθόδου Τσιν Σιν Τζιούτσου υπόσχεται ηρεμία και αναζωογόνηση: Κρατήστε τον παράμεσο και το μικρό δάχτυλο του δεξιού χεριού σας ανάμεσα στον αντίχειρα και τα δάχτυλα του αριστερού χεριού   . Επαναλάβετε στο άλλο χέρι. Με την άσκηση αυτή, θεωρείται ότι αποφορτίζεται η ένταση και αναζωογονούνται τα όργανα του σώματος.

6)Θεραπευτικά χτυπήματα ενέργειας

Πολλές εναλλακτικές θεραπευτικές μέθοδοι προτείνουν τεχνικές που βασίζονται σε χτυπηματάκια με τα χέρια σε διάφορα σημεία του σώματος, με στόχο την αποφόρτιση της έντασης και την ενεργειακή εξισορρόπηση του οργανισμού. Βασίζεται σε ελαφριά ρυθμικά χτυπήματα με τα ακροδάχτυλα στο κεφάλι, το πρόσωπο, τον κορμό και τα χέρια. Χτυπάτε κάθε σημείο εφτά φορές:

 Α) Αρχικά, χτυπάτε ρυθμικά και εναλλάξ με τα ακροδάχτυλά σας την κορυφή του κεφαλιού (ένα σημείο που σχετίζεται με την τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος, την καταπολέμηση του άγχους και των πονοκεφάλων).

 Β) Συνεχίζετε τα χτυπηματάκια πάνω από τα φρύδια και μετά στους κροτάφους (οι περιοχές αυτές σχετίζονται με την ανακούφιση των πονοκεφάλων και των οφθαλμικών ενοχλήσεων).

 Γ) Χτυπάτε στο πλάι της μύτης – δύο δάχτυλα κάτω από το κέντρο κάθε ματιού (σημεία που αντιστοιχούν στο στομάχι και σχετίζονται με την ανακούφιση των πόνων στο πρόσωπο).

 Δ) Στη συνέχεια, χτυπάτε ρυθμικά με τα ακροδάχτυλα του ενός χεριού το σημείο ανάμεσα στο άνω χείλος και τη μύτη και μετά ψηλά στο πιγούνι, κάτω από το κάτω χείλος (περιοχές που σχετίζονται με την τόνωση της ψυχικής διάθεσης και την ανακούφιση από τους πόνους).

 Ε) Έπειτα, χτυπάτε με τα ακροδάχτυλά σας ρυθμικά δεξιά και αριστερά του στέρνου, ακριβώς κάτω από τις δύο κλείδες (σημεία που αντιστοιχούν στους πνεύμονες και ανακουφίζουν από το βήχα και τους πόνους στο στήθος). 6. Προχωράτε κάτω από τις μασχάλες – στο ύψος των θηλών για τους άνδρες και εκεί που τελειώνει ο στηθόδεσμος για τις γυναίκες (τα σημεία αυτά αντιστοιχούν στη χολή και η ενεργοποίησή τους συμβάλλει στην ανακούφιση του πεπτικού συστήματος).

ΣΤ)Τέλος, χτυπάτε τους καρπούς σας μεταξύ τους (σημεία που σχετίζονται με την ανακούφιση του αυχενικού πόνου και αντιστοιχούν σε τρεις μεσημβρινούς: της καρδιάς, του περικαρδίου και των πνευμόνων. Επίσης, αντιστοιχούν στο σημείο   που «ελέγχει» το λεπτό έντερο).

7.Αναπνεύστε σωστά

Oι αναπνευστικές τεχνικές της γιόγκα σάς βοηθούν να έχετε ευεξία, πιο ήρεμη ανταπόκριση στην ένταση, γρηγορότερα αντανακλαστικά και καλύτερη οξυγόνωση του οργανισμού. Μία από τις τεχνικές που σας βοηθούν να πετύχετε τα παραπάνω είναι η «γαλήνια αναπνοή», η οποία διακρίνεται σε τέσσερα μέρη:

 Εισπνοή από τη μύτη, έτσι ώστε να γεμίσει με αέρα η κοιλιά.

  Κράτημα της ανάσας παραμένοντας ακίνητοι.

 Εκπνοή από το στόμα.

  Άπνοια, όπου παραμένετε ακίνητοι αμέσως μετά την εκπνοή, χωρίς να εισπνεύσετε αέρα. O ρυθμός της «γαλήνιας αναπνοής» είναι 2-1-2-1. Παραμένετε, δηλαδή, το ίδιο χρονικό διάστημα στην εκπνοή και την εισπνοή και το μισό χρόνο στο κράτημα και την άπνοια. Ανάλογα με το εύρος της αναπνοής του καθενός, ο ρυθμός 2-1-2-1 μπορεί να «μεταφραστεί» π.χ. σε 4’’-2’’-4’’-2’’ ή 32’’-16’’-32’’-16’’ (για πιο εξασκημένους πνεύμονες!).

Πηγή: Bioathens.com

Τι λαχανικά να φυτέψετε το Μάιο

Το Μάιο γενικότερα μπορούμε να φυτέψουμε όλα τα λαχανικά καλοκαιρινής συγκομιδής. Ο κατάλογος είναι μακρύς και φυσικά ξεκινάει από τη βασίλισσα του καλοκαιριού που δεν είναι άλλη από την ντομάτα. Μεταφυτέψτε τα φυτά που ετοιμάσατε από σπόρο ή αγοράστε έτοιμα φυτά από τα φυτώρια. Αν έχετε σπόρους ντομάτας μπορείτε να τους σπείρετε κι αυτή την εποχή αλλά θα αργήσουν περισσότερο

Το Μάιο γενικότερα μπορούμε να φυτέψουμε όλα τα λαχανικά καλοκαιρινής συγκομιδής. Ο κατάλογος είναι μακρύς και φυσικά ξεκινάει από τη βασίλισσα του καλοκαιριού που δεν είναι άλλη από την ντομάτα. Μεταφυτέψτε τα φυτά που ετοιμάσατε από σπόρο ή αγοράστε έτοιμα φυτά από τα φυτώρια. Αν έχετε σπόρους ντομάτας μπορείτε να τους σπείρετε κι αυτή την εποχή αλλά θα αργήσουν περισσότερο μέχρι να σχηματίσουν τις πρώτες ντομάτες.

Μπορούμε επίσης να σπείρουμε ή να φυτέψουμε έτοιμα φυτά από πιπεριές, μελιτζάνες, πεπόνια, καρπούζια, κολοκυθιές, αγγουράκια, φασόλια, και φυσικά πατάτες και κοκκάρι για πράσινα κρεμμυδάκια. Επίσης αν θέλουμε να καλλιεργήσουμε πράσα μπορούμε να αγοράσουμε έτοιμα μικρά φυτά που μοιάζουν σαν πολύ λεπτά κρεμμυδάκια αυτή την εποχή.

Αν θέλετε πράσινες σαλάτες μπορείτε ακόμα να φυτέψετε ρόκα μια και μεγαλώνει πολύ γρήγορα.

Από αρωματικά φυτά μπορούμε να σπείρουμε βασιλικό, άνηθο, σέλινο και μαϊντανό ώστε να τα χρησιμοποιούμε στην κουζίνα μας φρεσκότατα.

sheblogs.eu

Ελάτε να φτιάξουμε απορρυπαντικά με φυσικό τρόπο!

Η προσπάθεια για φυσικότερο καθαρισμό του σπιτιού μας ωφελεί την υγεία της οικογένειάς μας, ιδιαίτερα μάλιστα των παιδιών που η ανάπτυξή τους βλάπτεται από την επαφή με χημικές ουσίες. Εξοικονομούμε ακόμη χώρο και χρήματα, απλοποιούμε τη ζωή μας και βοηθούμε το περιβάλλον. Τα ποτάμια και τα υπόγεια νερά καθώς και η άγρια ζωή ωφελούνται από τη μείωση των χημικών οικιακών αποβλήτων…

Αντικαταστείστε τα ακριβά και ανθυγιεινά χημικά απορρυπαντικά του εμπορίου με απλά παρασκευάσματα που μπορείτε να ετοιμάσετε μόνοι σας.

Για παράδειγμα:

– Πράσινο ή άσπρο σαπούνι σε νιφάδες: Στην Ελλάδα είμαστε τυχεροί να διαθέτουμε ένα από τα αποτελεσματικότερα και απαλότερα φυσικά απορρυπαντικά. Το τριμμένο σαπούνι ελιάς, διαλυμένο σε ζεστό νερό, χρησιμοποιείται για γενικό καθαρισμό, για πλύσιμο πιάτων, για σφουγγάρισμα δαπέδων και βέβαια για πλύσιμο ρούχων. Για επίμονους λεκέδες, προσθέτουμε λίγο ξίδι.

– Γενικό καθαριστικό: Μισό φλυτζάνι ξίδι και 1/4 φλυτζανιού μαγειρική σόδα σε δύο λίτρα νερό. Το διάλυμα διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα και καθαρίζει τζάμια, καθρέφτες, τις αποθέσεις ασβεστίου σε βρύσες και κεραμικά πλακίδια.

– To ξίδι χρησιμοποιείται για απομάκρυνση λιπαρών ουσιών και μούχλας. Για λίπη μπορούμε ακόμη να χρησιμοποιήσουμε και χυμό λεμονιού.

– Διάλυμα ξιδιού σε ζεστό νερό είναι άριστο καθαριστικό για τζάμια (δύο κουταλίες ανά λίτρο ζεστού νερού – πλένουμε τα τζάμια χρησιμοποιωντας τις παλιές μας εφημερίδες), κεραμικά πλακίδια και πλαστικές επιφάνειες (όπως το εσωτερικό του ψυγείου).

– Αφαιρούμε τα άλατα από το βραστήρα του νερού βράζοντας μισό φλυτζάνι ξίδι σε δύο φλυτζάνια νερό. Ξεπλένουμε καλά με ζεστό νερό όσο ο βραστήρας είναι ακόμη ζεστός.

– Ανάμεσα στα οικιακά απορρυπαντικά, τα πιό τοξικά είναι τα καθαριστικά φούρνου, αποχετεύσεων και λεκάνης τουαλέτας. H καυστική σόδα είναι επικίνδυνη για το περιβάλλον και για τον χρήστη.  Για να καθαρίσετε τις αποχετεύσεις, αντί για καυστική σόδα μπορείτε να ρίξετε στην αποχέτευση μισό φλυτζάνι μαγειρική σόδα και μισό φλυτζάνι ξίδι. Η χημική αντίδραση που ακολουθεί διασπά τις λιπαρές ουσίες σε σαπούνι και γλυκερίνη και καθαρίζει τις αποχετεύσεις. Μετά από 15 λεπτά, ρίξτε βραστό νερό για να ξεπλυθούν τα κατάλοιπα (η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται μόνον σε μεταλλικούς σωλήνες. Οι πλαστικοί σωλήνες μπορεί να λιώσουν αν ρίξουμε μεγάλες ποσότητες βραστού νερού. Ακόμη, μη χρησιμοποιείτε αυτή τη μέθοδο αν προηγουμένως έχετε ρίξει εμπορικά παρασκευάσματα απόφραξης, γιατί σε συνδυασμό με το ξίδι δημιουργούνται επικίνδυνες αναθυμιάσεις). Το ίδιο διάλυμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τη λεκάνη της τουαλέτας, όπου αφήνουμε να δράσει για λίγα λεπτά, τρίβουμε με βούρτσα και ξεπλένουμε με νερό.

– Απολυμαίνουμε επιφάνειες αν τις σκουπίσουμε με ζεστό νερό όπου έχουμε προσθέσει βόρακα (1/4 του φλυτζανιού βόρακα σε 2 λίτρα ζεστό νερό). Και βέβαια μπορούμε να απολυμάνουμε με οινόπνευμα.

– Χρησιμοποιούμε τη μαγειρική σόδα σαν σκόνη καθαρισμού, και την ενισχύουμε αν χρειαστεί αναμιγνύοντας με ξίδι.

– Αντί για τα τοξικά αποσμητικά χώρου, χρησιμοποιούμε φύλλα λεβάντας ή μέντας, η αιθέρια έλαια. Επίσης αερίζουμε συχνά τους χώρους.

Η προσπάθεια για φυσικότερο καθαρισμό του σπιτιού μας ωφελεί την υγεία της οικογένειάς μας, ιδιαίτερα μάλιστα των παιδιών που η ανάπτυξή τους βλάπτεται από την επαφή με χημικές ουσίες. Εξοικονομούμε ακόμη χώρο και χρήματα, απλοποιούμε τη ζωή μας και βοηθούμε το περιβάλλον. Τα ποτάμια και τα υπόγεια νερά καθώς και η άγρια ζωή ωφελούνται από τη μείωση των χημικών οικιακών αποβλήτων.

Πηγές:
J. Button: “How to Be Green”, εκδ. Friends of the Earth
EarthEasy: “Non-toxic Home Cleaning” δικτυακός τόπος: http://eartheasy.com/live_nontoxic_solutions.htm

Πότε και πώς αρχίζει ο τοκετός

Η διάρκεια του τοκετού εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Στις πρωτότοκες γυναίκες διαρκεί περισσότερες ώρες ,κατά μέσο όρο 6-8 ώρες ενώ στις πολύτοκες λιγότερο. Συνήθως οι γυμνασμένες γυναίκες γεννούν πιο σύντομα. Επίσης παράγοντες που αφορούν το έμβρυο και τις σχέσεις του με τη λεκάνη της μητέρας αυξάνουν ή ελαττώνουν τη διάρκεια του τοκετού.

Τι είναι ο τοκετός;
Είναι η διαδικασία και ο χρόνος που χρειάζεται για την έξοδο του εμβρύου και του πλακούντα από τα γεννητικά όργανα της γυναίκας στο τέλος της εγκυμοσύνης.

Πόσο διαρκεί ο τοκετός;
Η διάρκεια του τοκετού εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Στις πρωτότοκες γυναίκες διαρκεί περισσότερες ώρες ,κατά μέσο όρο 6-8 ώρες ενώ στις πολύτοκες λιγότερο. Συνήθως οι γυμνασμένες γυναίκες γεννούν πιο σύντομα. Επίσης παράγοντες που αφορούν το έμβρυο και τις σχέσεις του με τη λεκάνη της μητέρας αυξάνουν ή ελαττώνουν τη διάρκεια του τοκετού. Τέτοιοι παράγοντες είναι το μέγεθος του εμβρύου σε σύγκριση με τις διαστάσεις της λεκάνης. Ένα μεγάλο κεφάλι θέλει περισσότερο χρόνο για να γεννηθεί φυσιολογικά. Επίσης σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη του τοκετού είναι η ποιότητα του τραχήλου εάν δηλαδή ο τράχηλος είναι σκληρός ή μαλακός και το πόσο συχνά έρχονται και το πόσο διαρκούν οι ωδίνες της μήτρας.

Πότε αρχίζει ο τοκετός;
Είναι βέβαιο ότι μία συγκεκριμένη απάντηση δεν μπορεί να δοθεί. Με το πέρασμα των ημερών και ενώ η ημερομηνία για τη γέννηση του παιδιού θα πλησιάζει θα υπάρξουν κάποια σημάδια προειδοποίησης για το ξεκίνημα του τοκετού. Τα σημάδια αυτά είναι τα εξής:
1)Οι ωδίνες της μήτρας
2)Η αιματηρή βλένη
3)Η ρήξη του θυλακίου
Ο τοκετός χωρίζεται στον ψευδή τοκετό και στον πραγματικό τοκετό.

Ψευδής Τοκετός
Προηγείται του πραγματικού τοκετού. Δεν καταλήγει στη γέννηση του παιδιού. Χαρακτηριστικό σημείο του ψευδή τοκετού είναι οι ωδίνες της μήτρας που δεν είναι τακτικές δεν διαρκούν πολύ και γίνονται αισθητές στο κάτω μέρος της κοιλιάς και κοντά στις βουβωνικές χώρες. Εάν λοιπόν αυτές οι μικροωδίνες που θα αισθανθεί η γυναίκα παραμένουν ακανόνιστες δεν αυξηθούν και δεν ρυθμιστούν ούτε σε ένταση αλλά και ούτε σε διάρκεια, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σταματήσουν και να εξαφανιστούν έτσι όπως ήρθαν. Αυτό σημαίνει ότι ο τοκετός θα ξεκινήσει μετά από μερικές ημέρες ή και μερικές εβδομάδες.
Πάντως, η κάθε μέλλουσα μητέρα θα πρέπει να ξέρει ότι η εμφάνιση αυτών των ωδινών στο τέλος της εγκυμοσύνης που λανθασμένα θα την κάνουν να πιστέψει ότι ο τοκετός έχει ξεκινήσει έχουν κάποια ιδιαίτερη σκοπιμότητα που συμβάλλει αναμφίβολα στην εξέλιξη του πραγματικού τοκετού. Αυτές οι ενοχλήσεις είναι εκείνες που θα προετοιμάσουν τη διαστολή του εσωτερικού στομίου της μήτρας, θα κατευθύνουν τη θέση ,τη στάση και την προβολή του εμβρύου στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Για το λόγο αυτό αυτές οι ωδίνες της μήτρας ονομάζονται προπαρασκευαστικές.

Πραγματικός Τοκετός

1)Οι ωδίνες της μήτρας:
Χαρακτηριστικό σημείο του πραγματικού τοκετού είναι οι ωδίνες της μήτρας που γίνονται ρυθμικές με αυξανόμενη ένταση και διάρκεια, που εμφανίζονται σε σταθερά χρονικά μεσοδιαστήματα τα οποία γίνονται όλο και μικρότερα ενώ η ένταση που έχουν οι ωδίνες όλο και αυξάνονται. Η γυναίκα αισθάνεται τον πόνο αρχικά στο πίσω μέρος του σώματος δηλαδή στη μέση και τείνει να μεταφέρεται προς τα εμπρός δηλαδή στη κοιλιά της. Όταν οι ωδίνες αυτές φτάσουν στο σημείο να έρχονται κάθε 10 λεπτά για αρκετή ώρα τότε ενημερώσετε το γιατρό σας ή τη μαία σας. Τα στοιχεία του πίνακα που ακολουθεί μας βοηθούν να καταλάβουμε πότε έχουμε πραγματικό και πότε ψευδή τοκετό.

2)Η αιματηρή βλένη
Ένα άλλο σημάδι που δηλώνει ότι η ώρα του τοκετού είναι κοντά είναι η εμφάνιση βλένης που περιέχει και ίχνη αίματος .Πρόκειται για ένα βλεννώδες κάλυμμα που φράζει σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το στόμιο του τραχήλου σαν πώμα για να προστατεύσει τη μήτρα και το έμβρυο από μόλυνση. Με την έναρξη της διαστολής του τραχήλου ,αφού ο τράχηλος θα αρχίσει να ανοίγει και να διαστέλλεται η παχύρρευστη βλένη ξεκολλά. Η βλένη αυτή είναι αιματηρή γιατί σπάνε στο σημείο αυτό του τραχήλου κάποια τριχοειδή αγγεία και αιμορραγούν .Θα πρέπει βέβαια να σημειώσουμε ότι εάν έχει προηγηθεί κολπική εξέταση από το γιατρό ή τη μαία 1-2 24ωρα πριν την εμφάνιση της αιματηρής βλένης τότε πιθανόν αυτή να οφείλεται στην εξέταση και όχι στο γεγονός ότι ο τοκετός πλησιάζει. Όπως και να έχουν τα πράγματα να ενημερώσετε το γιατρό ή τη μαία σας.

3)Η ρήξη του θυλακίου
Θυλάκιο ονομάζουμε τα υγρά του αμνιακού σάκου που βρίσκονται μεταξύ της κεφαλής του εμβρύου και του τραχηλικού στομίου. Το θυλάκιο πιέζει τι τραχηλικό στόμιο μαλακά και το βοηθάει να ανοίξει γλυκά και ομοιόμορφα και όχι σκληρά και οδυνηρά. Επίσης το θυλάκιο προστατεύει το έμβρυο από τον κίνδυνο της μόλυνσης. Η ρήξη μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας ακόμη και στον ύπνο και χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιο άλλο σύμπτωμα. Η γυναίκα θα νιώσει να ρέει από τον κόλπο της είτε συνεχώς είτε λίγο λίγο ένα υγρό αραιό χωρίς ίχνη αίματος. Αυτό είναι το αμνιακό υγρό που υπάρχει μέσα στο σάκο όπου βρίσκεται το παιδί. Όταν η γυναίκα αντιληφθεί τη ρήξη του θυλακίου θα πρέπει να ελέγξει τη μυρωδιά και το χρώμα των υγρών γιατί αυτό αποτελεί σημαντική πληροφορία για την κατάσταση του εμβρύου μέσα στη μήτρα της. Πολλές έγκυες μπερδεύουν το αμνιακό υγρό με τα ούρα. Αυτό συμβαίνει γιατί στο τέλος της εγκυμοσύνης το κεφάλι του μωρού πιέζει την ουροδόχο κύστη της γυναίκας με αποτέλεσμα να αισθάνεται μία σχετική ακράτεια ούρων. Δεν είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσουν. Ενώ το αμνιακό υγρό τρέχει ασταμάτητα, τα ούρα κάποια στιγμή σταματούν. Επίσης το χρώμα του αμνιακού υγρού είναι λευκό ενώ των ούρων είναι κιτρινωπό και έχει τη χαρακτηριστική οσμή. Ένα τεστ που θα σας βοηθήσει να καταλάβετε τη διαφορά είναι η χρήση λεπτής σερβιέτας. Όταν πρόκειται για ρήξη θυλακίου κάθε φορά που θα αλλάζετε σερβιέτα θα είναι συνεχώς βρεγμένη ενώ όταν πρόκειται για ούρα θα είναι στεγνή. Σε κάθε περίπτωση ειδοποιείτε τον γιατρό σας ή τη μαία σας. Όταν η γυναίκα διανύει το πρώτο στάδιο του τοκετού και δεν έχει γίνει ρήξη του θυλακίου τότε κάνουμε εμείς τεχνητή ρήξη θυλακίου για να βοηθήσουμε και να συντομεύσουμε το χρόνο του τοκετού.
Τα σημάδια έναρξης τοκετού μπορεί να εμφανιστούν είτε ξεχωριστά είτε σε συνδυασμό.

Κεφτεδάκια με άρωμα πορτοκαλιού… Σε αγαπώ, μανούλα!

Κεφτεδάκια αρωματισμένα με πορτοκάλι! Αυτό το άρωμα πορτοκαλιού, μανούλα μου, είναι θεσπέσιο! Μου αρέσει όταν μας φτιάχνεις αυτά τα υπέροχα κεφτεδάκια, σε ευχαριστώ μανούλα μου και σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ γιατί πάντα μας φροντίζεις και μας φτιάχνεις ωραία, νόστιμα φαγητά!

Κεφτεδάκια αρωματισμένα με πορτοκάλι! Αυτό το άρωμα πορτοκαλιού, μανούλα μου, είναι θεσπέσιο! Μου αρέσει όταν μας φτιάχνεις αυτά τα υπέροχα κεφτεδάκια, σε ευχαριστώ μανούλα μου και σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ γιατί πάντα μας φροντίζεις και μας φτιάχνεις ωραία, νόστιμα φαγητά! Τα φτιάχνεις με τόση χαρά γι’ αυτό και είναι πάντα υπέροχα στη γεύση. Μμμμ… αυτό το άρωμα πορτοκαλιού στα κεφτεδάκια σου μανούλα μου… α!  Στο είπα ξανά; Σε αγαπώ μανούλα μου! 
             
  
Συστατικά
για 4-5 άτομα
1 κιλό κιμά χοιρινό
1 μεγάλο πράσο πολύ ψιλοκομμένο
1 κουτ. σούπας ξύσμα πορτοκαλιού
2 κουτ. σούπας χυμό πορτοκαλιού
2 κουτ. σούπας χυμό λεμονιού
3 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
1 αβγό
αλάτι, πιπέρι
λάδι για το τηγάνισμα
αλεύρι για το αλεύρωμα

Εκτέλεση
 
 Καθαρίζετε το πράσο από τα εξωτερικά του φύλλα, το κόβετε κατά μήκος στη μέση και κατόπιν κάθε κομμάτι το ψιλοκόβετε. 
 Σε ένα τηγανάκι βάζετε λίγο νερό, ρίχνετε το πράσο και το μαραίνετε καλά, ρίχνετε το λάδι και το σοτάρετε μέχρι να γυαλίσει και να απορροφηθούν όλα τα υγρά του τηγανιού. 
 Σε ένα μεγάλο μπολ βάζετε τον κιμά, ρίχνετε μέσα το ξύσμα και τον χυμό πορτοκαλιού, το αβγό και αλατοπιπερώνετε. Ζυμώνετε καλά να ανακατευτούν τα υλικά. Αφήνετε τον κιμά στο ψυγείο για 2 ώρες. 
 Πλάθετε κεφτεδάκια, τα αλευρώνετε και στη συνέχεια τα τηγανίζετε σε καυτό λάδι. Τα ακουμπάτε επάνω σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας και τα σερβίρετε ζεστά στα πιάτα γαρνιρισμένα με πατατούλες τηγανητές.

Ενδομητρίωση: Αντιμετώπιση & Θεραπεία

Ο ιατρικός ορισμός της ενδομητρίωσης είναι: Ενδομήτριο που συμπεριλαμβάνει ενδομητρικούς αδένες και στρώμα σε μια έκτοπη (εκτός της μητρικής κοιλότητας) θέση.

Τι σημαίνει αυτό: ιστός όμοιος με το εσωτερικό κάλυμμα του τοιχώματος της μήτρας (δηλαδή το ενδομήτριο) αναπτύσσεται έξω από την μήτρα, συνήθως όμως μέσα στην γυναικεία πύελο. Οι ενδομητρικοί αδένες και το στρώμα είναι δύο στοιχεία της ενδομητρίωσης που πρέπει να συνυπάρχουν για να μπει η διάγνωση της ενδομητρίωσης…

Ο ιατρικός ορισμός της ενδομητρίωσης είναι: Ενδομήτριο που συμπεριλαμβάνει ενδομητρικούς αδένες και στρώμα σε μια έκτοπη (εκτός της μητρικής κοιλότητας) θέση.

Τι σημαίνει αυτό: ιστός όμοιος με το εσωτερικό κάλυμμα του τοιχώματος της μήτρας (δηλαδή το ενδομήτριο) αναπτύσσεται έξω από την μήτρα, συνήθως όμως μέσα στην γυναικεία πύελο. Οι ενδομητρικοί αδένες και το στρώμα είναι δύο στοιχεία της ενδομητρίωσης που πρέπει να συνυπάρχουν για να μπει η διάγνωση της ενδομητρίωσης.

Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων, η ενδομητρίωση αναπτύσσεται μέσα στην γυναικεία πύελο με την μορφή μικρών εστιών ή εμφυτευμάτων. Οι ενδομητριωσικές βλάβες (εστίες) μπορούν να αναπτυχθούν σε όλα τα ενδοπυελικά όργανα όπως η μήτρα, το έντερο, η ουροδόχος κύστη, οι περιτοναϊκές επιφάνειες.
Η εντόπιση των ενδομητριωσικών εστιών, το βάθος που διεισδύουν μέσα στους διάφορους ιστούς στους οποίους εντοπίζονται και το συνολικό τους μέγεθος ποικίλει και καθορίζει την κάθε περίπτωση.

Αν και υπάρχουν διαφορετικές απόψεις όσον αφορά τα στάδια της νόσου, όλοι συμφωνούν στο ότι κάθε περίπτωση ενδομητρίωσης είναι διαφορετική από άτομο σε άτομο. Είναι δυνατό να βρούμε παρόμοιες περιπτώσεις, αλλά σε καμία περίπτωση δεν υπάρχουν ακριβώς όμοιες περιπτώσεις.
Το μέγεθος του πόνου που προκαλεί η ενδομητρίωση εξαρτάται από το σημείο στο οποίο εντοπίζεται και από το συνολικό ποσό των ενδομητριωσικών εστιών.
Μια μικρή εστία ενδομητρίωσης μπορεί να παραμείνει μικρή και σχετικά ανενεργής για πολλά χρόνια, βέβαια, ακόμα και η μικρότερη εστία μπορεί να προκαλέσει ανυπόφορο πόνο, όταν ερεθίζει ένα διερχόμενο νεύρο.
Τα μεγαλύτερα εμφυτεύματα όταν ανταποκρίνονται στα ορμονικά ερεθίσματα μπορούν να μεγαλώνουν και να διηθούν τα όργανα επάνω στα οποία εντοπίζονται. Έτσι ο ιστός που περιβάλλει τις ενδομητριωσικές εστίες καταστρέφεται και αιμορραγεί. Ο οργανισμός αντιδρά και προσπαθεί να επουλώσει και να καλύψει τα σημεία της βλάβης δημιουργώντας ουλές και συμφύσεις που περιχαρακώνουν και περιορίζουν τις βλάβες. Αλλά όταν ενεργός ενδομητρίωση παγιδεύεται κάτω από τις ουλές – συμφύσεις προκαλείται πίεση τοπικά και σημαντικός πόνος.
Όταν η γυναίκα εμφανίζει την έμμηνο ρύση (περίοδο), η ενδομητριωσική εστία εμφανίζει επίσης ροή αίματος, η οποία αθροίζεται από μήνα σε μήνα και από περίοδο σε περίοδο, περιχαρακώνεται από συμφύσεις και από τον εκφυλισμένο τοπικό ιστό και δημιουργούνται μικρές κύστεις με αίμα οι οποίες μπορεί να έχουν μέγεθος από μερικά χιλιοστά μέχρι 10cm ή και περισσότερο. Η διήθηση των παρακείμενων ιστών, όπως του εντέρου, της ουροδόχου κύστης και της μήτρας είναι αρκετά σύνηθες φαινόμενο.
Αν η ενδομητρίωση προχωρήσει αρκετά με τα χρόνια, τότε δημιουργούνται πολλαπλές συμφύσεις μέσα στην πύελο και τα όργανα κολλάνε μεταξύ τους. Έτσι τα όργανα της πυέλου που είναι σχεδιασμένα να κινούνται ελεύθερα, καθηλώνονται και ακινητοποιούνται, επειδή κολλάνε μεταξύ τους. Η φυσιολογική κίνηση και λειτουργία αυτών των οργάνων μπορεί να προκαλέσει μεγάλο πόνο (οι κινήσεις των σαλπίγγων και των ωοθηκών κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας, οι κινήσεις κατά τη σεξουαλική επαφή, ή οι κινήσεις του εντερικού περιεχομένου).

Υπάρχει περίπτωση ασθενείς με προχωρημένη ενδομητρίωση να μην έχουν καθόλου πόνο, ενώ αντιθέτως ασθενείς με νόσο στα αρχικά στάδια να υποφέρουν από δυνατούς πόνους. Υπάρχει μια μεγάλη διακύμανση όσον αφορά τον πόνο μεταξύ των ασθενών. Ο πόνος είναι το πιο συχνό σύμπτωμα της νόσου.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
-Σοβαρές κράμπες στην έμμηνο ροή
-Πυελικό πόνο εκτός εμμήνου ροής
-Οσφυαλγία
-Επώδυνη συνουσία
-Επώδυνες κενώσεις εντέρου
-Κοιλιακή διάταση
-Μετεωρισμός
-Δυσκοιλιότητα
-Πόνο κατά τη διάρκεια της άσκησης
-Επώδυνη εξέταση πυέλου
-Επώδυνη και συχνή ούρηση καθώς και άλλα συμπτώματα.
Βέβαια, κάθε γυναίκα που πάσχει δεν έχει όλα τα παραπάνω συμπτώματα, αλλά αυτά είναι τα πιο συχνά.

Ο μόνος σίγουρος τρόπος κατά 100% να διαγνωσθεί η ενδομητρίωση είναι να τη δει κανείς στο μικροσκόπιο και να φανούν οι αδένες και το στρώμα. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι μόνο η εξέταση στο χειρουργείο και η ιστολογική εξέταση είναι η μόνη σίγουρη μέθοδος διάγνωσης. Αλλά τι γίνεται όταν η γυναίκα δεν έχει υποβληθεί σε χειρουργική γυναικολογική επέμβαση; Ή τι γίνεται όταν η νεαρή έφηβη έχει μόλις αρχίσει να εμφανίζει περίοδο; Πώς μπαίνει τότε η διάγνωση;
Στα πρωταρχικά στάδια της νόσου πριν ακόμα η γυναικολογική εξέταση αρχίσει να παρουσιάζει ευρήματα, ένα προσεκτικό και λεπτομερές ιστορικό είναι ο πιο σημαντικός τρόπος για τη σωστή διάγνωση. Καθώς η νόσος εξελίσσεται τότε αρχίζουν να παρατηρούνται μερικά σωματικά ευρήματα, τα οποία μπορούν να αναγνωρισθούν από τον (έμπειρο) γιατρό, ο οποίος ψάχνει για τη νόσο και έχει την εμπειρία να την αναγνωρίζει.
Οι απεικονιστικές εξετάσεις όπως το υπερηχογράφημα, η αξονική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία μπορούν να δώσουν αξιόπιστες πληροφορίες για ενδομητριωσικές κύστεις, αλλά όλες οι γυναίκες που πάσχουν από ενδομητρίωση δεν παρουσιάζουν κύστεις. Από την άλλη πλευρά, όλες οι κύστεις δεν είναι ενδομητρίωση. Η εξέταση αίματος για έναν ειδικό δείκτη (το CA125) δεν έχει μεγάλη εξειδίκευση και αξιοπιστία.

Η χειρουργική διερεύνηση είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος διάγνωσης της ενδομητρίωσης.

Σχετικά με την αιτία που προκαλεί τη νόσο δεν υπάρχουν ξεκάθαρες απαντήσεις. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες που προσπαθούν να εξηγήσουν την αιτία της νόσου.

Θεωρία του Simpson:
Η παλαιότερη και ευρύτερα αποδεκτή θεωρία είναι ότι το αίμα της περιόδου μερικές φορές αντί να ρέει προς τα έξω, ρέει ανάποδα προς την πύελο, μέσω των σαλπίγγων, και έτσι στοιχεία του ενδομητρίου (στρώμα και ενδομητρικοί αδένες) πέφτουν μέσα στην κοιλιά και ειδικότερα μέσα στην πύελο της γυναίκας. Τα στοιχεία αυτά προσκολλώνται στα τοιχώματα των διαφόρων οργάνων (σάλπιγγες, ωοθήκες, έντερο, ουροδόχος κύστη, κοιλιακό περιτόναιο), εμφυτεύονται, τροφοδοτούνται με αίμα και μετατρέπονται σε ενεργείς εστίες ενδομητρίωσης, οι οποίες και αιμορραγούν κάθε φορά που η γυναίκα έχει έμμηνο ρύση, ακριβώς γιατί συμπεριφέρονται όπως και το κανονικό ενδομήτριο. Το αίμα αυτό αθροίζεται τοπικά, περιχαρακώνεται από ουλές (συμφύσεις) που αλλοιώνονται με τον καιρό και σχηματίζουν κύστεις. Εάν η θεωρία του Simpson είναι σωστή, τότε λογικά θα πρέπει η ενδομητρίωση να μην παρουσιάζεται πριν από την εμφάνιση της περιόδου.

Θεωρία της μετάπλασης:
Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, στο έμβρυο υπάρχουν κύτταρα που μπορούν να μεταπλασθούν σε άλλα και όχι μόνο στα σωστά κύτταρα του κάθε οργάνου. Τα πολυδύναμα αυτά κύτταρα μετατρέπονται έτσι σε ενδομητρικά κύτταρα από την αρχή της ζωής της γυναίκας και σχηματίζονται οι αρχικές εστίες ενδομητρίωσης. Υπάρχουν δηλαδή κατά τη γέννηση της γυναίκας λάθος κύτταρα σε λάθος θέση (κύτταρα ενδομητρίου).

Γενετική θεωρία:
Στο έμβρυο, κύτταρα τα οποία είναι καθορισμένα να σχηματίσουν τη μήτρα και την εσωτερική της επιφάνεια (το ενδομήτριο) παραμένουν έξω από αυτή όταν η μήτρα “κλείνει” κατά τον αρχικό σχηματισμό της και μερικά κύτταρα του ενδομητρίου δεν προλαβαίνουν να μπουν στη σωστή τους θέση. Τα εναπομείναντα αυτά κύτταρα ανευρίσκονται γενικώς κατά μήκος της coelomic bridge και υπάρχουν από τη γέννηση της γυναίκας.

Αγγειακή θεωρία:
Η θεωρία αυτή λεει ότι είναι δυνατόν κύτταρα ενδομητρίου να μπουν μέσα στα αγγεία της μήτρας και από εκεί να μετακινηθούν και να μετεμφυτευθούν σε άλλα όργανα.
Γενικά σήμερα πιστεύεται ότι δεν είναι πιθανό περισσότερες της μιας θεωρίες να αποδειχθούν ορθές.

Μερικές φορές η ενδομητρίωση αναπτύσσεται πάνω στην ουλή της καισαρικής τομής, πράγμα που σημαίνει ότι κύτταρα του ενδομητρίου στη διάρκεια της καισαρικής τομής μετεμφυτεύθηκαν στην ουλή της ΚΤ, σε θέση δηλαδή που δεν υπήρχαν πριν την ΚΤ. Επίσης, πειράματα που έγιναν σε ζώα απέδειξαν ότι αναπτύσσεται ενδομητρίωση όταν πειραματικά αποφράσσεται ο τράχηλος της μήτρας και το αίμα της περιόδου εμποδίζεται να εξέλθει εκτός των γεννητικών οργάνων, οπότε ρέει ανάστροφα και εμφυτεύεται έκτοπα μέσα στα κοιλιακά όργανα. Τα πειράματα αυτά δίνουν μια βαρύτητα στη θεωρία του Simpson, σύμφωνα με την οποία η ανάστροφη εμμηνορρυσία οδηγεί σε ενδομητρίωση.
Βέβαια, έχει υπολογισθεί ότι πάνω από 70% όλων των γυναικών μπορεί να παρουσιάσουν κάποτε ανάστροφη έμμηνο ρύση, αλλά μόνο ένα 12-15% έπαθαν ενδομητρίωση. Τι γίνεται με το υπόλοιπο 55%; Έχει παρατηρηθεί σε γυναίκες που υποβάλλονται σε πολλά χειρουργεία, ότι η νόσος δεν αλλάζει θέση-εντόπιση. Για παράδειγμα, αν στο πρώτο χειρουργείο βρέθηκε ενδομητρίωση στην ουροδόχο κύστη, τότε μπορεί να ανευρεθεί στο ίδιο σημείο πάλι και όχι σε άλλο όργανο και στο επόμενο χειρουργείο ή επόμενα χειρουργεία αν δεν αντιμετωπισθεί -και αφαιρεθεί- πλήρως. Έτσι, εάν η θεωρία του Simpson ήταν απόλυτα σωστή, τότε θα ήταν λογικό να ανευρεθούν εστίες και σε άλλα όργανα. Η χειρουργική εμπειρία όμως δείχνει ότι αυτό δεν συμβαίνει. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι όταν αφαιρεθεί πλήρως μια ενδομητριωσική εστία χειρουργικά, υπάρχει πιθανότητα 80% να επανεμφανισθεί. Αυτό είναι υπέρ της μεταπλαστικής και γενετικής θεωρίας, διότι σημαίνει ότι η ενδομητρίωση είναι μια προκαθορισμένη νόσος, δηλαδή η γυναίκα έχει “ποσότητα” νόσου προκαθορισμένη (πολλή ή λίγη) και αν αυτή η ποσότητα αφαιρεθεί, τότε η νόσος δεν αναπτύσσεται ξανά.
Άλλα ευρήματα που συνηγορούν εναντίον της θεωρίας του Simpson είναι το γεγονός ότι η ενδομητρίωση έχει ανευρεθεί και σε νεκροψίες νεογνών, τα οποία, όπως είναι φυσικό, δεν είχαν ποτέ περίοδο. Επίσης, εάν η θεωρία του Simpson ήταν απολύτως σωστή, τότε θα έπρεπε να αναπτύσσεται ενδομητρίωση με μεγαλύτερη συχνότητα κατά μήκος του κόλπου και των έξω γεννητικών οργάνων. Στην πράξη, η ενδομητρίωση του κόλπου και του αιδοίου σπανίζει. Η ενδομητρίωση μπορεί επίσης να βρεθεί σε απομακρυσμένες περιοχές από την πύελο, όπως ο εγκέφαλος, οι πνεύμονες, ο ομφαλός, ο ακουστικός πόρος, ο βλεννογόνος της μύτης. Οι εντοπίσεις αυτές συνηγορούν υπέρ της θεωρίας της μεταπλάσεως ή της εμφυτεύσεως μέσω αγγειακής διασποράς. Γενικά, σήμερα θεωρείται ότι η μετεμφύτευση από το σωστό σημείο (το ενδομήτριο) σε άλλη λάθος θέση, αποτελεί μια από τις πηγές της ενδομητρίωσης.
Επικρατεί γενικά η εντύπωση ότι η ενδομητρίωση από τη στιγμή που υπάρχει ποτέ δεν μπορεί να θεραπευθεί πλήρως. Η σωστή όμως χειρουργική αντιμετώπιση και προσεκτική και ολική αφαίρεση όλων των ορατών εστιών του περιτοναίου φαίνεται ότι επιφέρει μακροχρόνια ανακούφιση από τα συμπτώματα σε ένα ποσοστό ασθενών πάνω από 80%.

Α. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ – ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Αν και υπάρχουν πολλές παραλλαγές θεραπείας της νόσου, μπορούμε να διακρίνουμε 4 κατηγορίες αντιμετώπισης: Παρακολούθηση, Εγκυμοσύνη, Χρήση κατασταλτικών φαρμάκων, Χειρουργική θεραπεία

Παρακολούθηση:
Η γυναίκα και ο γιατρός της μπορούν να επιλέξουν να παρακολουθούν τη νόσο χωρίς θεραπεία. Αυτό συνήθως όταν πρωτομπαίνει η διάγνωση της ενδομητρίωσης. Η σωστή παρακολούθηση των συμπτωμάτων και οι συχνές εξετάσεις από ένα γυναικολόγο με σημαντική πείρα στην ενδομητρίωση, οδηγεί συνήθως στην κατάλληλη αντιμετώπιση στον κατάλληλο χρόνο. Η παρακολούθηση από μόνη της, βέβαια, δεν έχει θέση σε ασθενείς με σημαντικά συμπτώματα, ή όταν η εξέταση της γυναικείας πυέλου δείχνει προοδευτική επιδείνωση των συμπτωμάτων.

Εγκυμοσύνη:
Πολλές φορές λέγεται στις γυναίκες με ενδομητρίωση ότι ”δεν μπορείς να μείνεις έγκυος εάν έχεις ενδομητρίωση”, καθώς επίσης ότι ”εάν μείνεις έγκυος θα θεραπευθεί η ενδομητρίωση”. Τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν είναι αλήθεια.
Πρώτον, η ενδομητρίωση είναι νόσος γόνιμων γυναικών. Πολλές από τις γυναίκες με ενδομητρίωση που θέλουν να κάνουν παιδιά, μπορούν να κάνουν παιδιά.
Δεύτερον, η εγκυμοσύνη δεν είναι θεραπεία για την ενδομητρίωση. Να τι συμβαίνει: κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η ωορρηξία και η περίοδος σταματούν. Οι ενδομητριωσικές εστίες γενικά καθίστανται λιγότερο ενεργείς, γίνονται μικρότερες και λιγότερο επώδυνες. Αυτό φαίνεται πως είναι το αποτέλεσμα των ορμονικών αλλαγών που προκαλεί η εγκυμοσύνη. Μεταξύ άλλων, οι αλλαγές αυτές είναι τα υψηλά επίπεδα προγεστερόνης, η παρουσία της HCG (ανθρώπινης χοριακής γοναδοτροπίνης), η αύξηση της προλακτίνης. Έτσι, η έμμηνος ρύση σταματά και η έγκυος γυναίκα αισθάνεται πολύ καλύτερα. Επιπλέον, στη διάρκεια της εγκυμοσύνης συμβαίνουν σημαντικές ψυχολογικές αλλαγές. Η εγκυμοσύνη είναι κάτι το φυσιολογικό που φέρει σε πέρας το υγιές σώμα της γυναίκας. Μια γυναίκα που υποφέρει από ενδομητρίωση όταν μείνει έγκυος αντιλαμβάνεται τελικά ότι είναι όπως οι άλλες γυναίκες. Αισθάνεται για πρώτη φορά τελείως καλά μετά την έναρξη της ήβης της. Είναι μια θετική εμπειρία, μια εμπειρία απελευθέρωσης από τα βασανιστικά συμπτώματα της νόσου. Βέβαια, η ενδομητρίωση δε φεύγει με την εγκυμοσύνη. Μετά τον τοκετό και το θηλασμό τα συμπτώματα επιστρέφουν, μερικές φορές δριμύτερα. Έτσι, επιστρέφει και η απογοήτευση.

Χρήση κατασταλτικών φαρμάκων:
Η φαρμακευτική αντιμετώπιση προκαλεί ανακούφιση των συμπτωμάτων σε πολλές γυναίκες. Θα πρέπει όμως να γίνει ξεκάθαρο, ότι η νόσος δεν εξαλείφεται με τα φάρμακα. Αυτό που κάνουν τα φάρμακα είναι να μειώνουν την ποσότητα των οιστρογόνων και του ερεθισμού που προκαλούν τα οιστρογόνα στις εστίες της ενδομητρίωσης.
Θεωρητικά, όσο πιο μικρή είναι η οιστρογονική δράση στις εστίες της ενδομητρίωσης, τόσο το καλύτερο για την τοπική βλάβη της νόσου και τις υποτροπές της. Μειονεκτήματα των χορηγούμενων φαρμάκων είναι οι παρενέργειές τους και το κόστος τους, το οποίο είναι σημαντικό. Τα χρησιμοποιούμενα φάρμακα είναι τα αντισυλληπτικά χάπια, η προγεστερόνη και τα GnRh ανάλογα.

Τα αντισυλληπτικά χάπια προσφέρουν ένα ρυθμισμένο και χαμηλής δόσης συνδυασμό οιστρογόνων και προγεστερόνης και εμποδίζουν την ωορρηξία. Επειδή η ωορρηξία είναι δύσκολη σε πολλές γυναίκες με ενδομητρίωση, η χορήγηση των αντισυλληπτικών χαπιών αποτελεί ένα πλεονέκτημα. Επιπλέον, επειδή τα αντισυλληπτικά προκαλούν μείωση της ποσότητας του αίματος της περιόδου, οδηγούν σε μείωση του πόνου που προκύπτει στις εστίες της ενδομητρίωσης , από την έκτοπη εκροή αίματος. Με τα αντισυλληπτικά δισκία, η μικρού βαθμού ενδομητρίωση μπορεί να παραμείνει μικρή και σταθερή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το κόστος των αντισυλληπτικών δισκίων είναι μικρό και οι παρενέργειες ελάχιστες στις περισσότερες γυναίκες.

Η προγεστερόνη συνήθως χορηγείται σε μορφή παρατεταμένης δράσης (π.χ. depo-provera). Η προγεστερόνη μπορεί, όπως και τα αντισυλληπτικά, να αναστείλει την ωορρηξία και να μειώσει το επίπεδο των κυκλοφορούντων οιστρογόνων. Είναι ένα σχετικά φθηνό φάρμακο. Οι παρενέργειες της προγεστερόνης περιλαμβάνουν αύξηση βάρους, μετεωρισμό, ακανόνιστες αιμορραγίες κ.ά. Κατά τη γνώμη των ειδικών, η προγεστερόνη δεν πρέπει να αποτελεί θεραπεία εκλογής σε γυναίκες που δεν έχουν γεννήσει. Ένα σημαντικό ποσοστό γυναικών που παίρνει depo-provera δεν πρόκειται να ξανακάνει ωορρηξία.

Τα GnRh ανάλογα (Arvecap, Zoladex, Daronda) είναι φάρμακα τα οποία σταματούν τελείως την εμμηνορυσία, την ορμονική παραγωγή και την ωορρηξία. Τα αποτελέσματα είναι όμοια με της εμμηνόπαυσης, με μερικές διαφορές στις ορμόνες FSH και LH. Τα φάρμακα αυτά είναι πολύ δραστικά στη μείωση της δραστηριότητας των ενδομητριωσικών εστιών, αλλά είναι πολύ ακριβά. Προκαλούν επίσης σημαντικές παρενέργειες, όπως εξάψεις, πονοκεφάλους διαταραχές του ύπνου, ξηρότητα του κόλπου, μείωση της libido, μελαγχολική διάθεση, οστεοπόρωση, αύξηση βάρους κ.ά. Τα φάρμακα αυτά δεν θεραπεύουν την ενδομητρίωση και χορηγούνται σε πολύ ειδικές περιπτώσεις.
 
Χειρουργική αντιμετώπιση
Η χειρουργική αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης μπορεί να χωρισθεί σε 4 επίπεδα:
1. Το διαγνωστικό
2. Το πολύ συντηρητικό
3. Το λιγότερο συντηρητικό
4. Το ριζικό

Η διαγνωστική χειρουργική έχει την διάγνωση της νόσου σε πρώτη προτεραιότητα, πράγμα που σημαίνει ότι έχει σκοπό να δει και να διαγνώσει τι συμβαίνει στην ασθενή. Στη φάση αυτή δε γίνεται καμία προσπάθεια αντιμετώπισης της νόσου, που τυχόν θα ανευρεθεί. Έχουμε συναντήσει πολλές ασθενείς οι οποίες πιστεύουν ότι το χειρουργείο απέτυχε, ενώ η προσπάθεια του χειρουργείου ήταν να διαγνώσει μόνο τη νόσο και όχι να την θεραπεύσει (Διαγνωστική λαπαροσκόπηση). Έτσι, στη γυναίκα δίδεται το όνομα της νόσου που βρέθηκε (ενδομητρίωση) και όταν το χειρουργείο της τελειώνει, η γυναίκα έχει το ίδιο ποσόν νόσου που είχε και πριν.

Η πολύ συντηρητική χειρουργική έχει σκοπό να αντιμετωπίσει πολύ μεγάλες, φανερές και εύκολες στην αντιμετώπιση εστίες, ενώ άλλες μικροεστίες παραμένουν χωρίς αντιμετώπιση. Οι γιατροί που πιστεύουν ότι η ενδομητρίωση δεν μπορεί ποτέ να αντιμετωπισθεί απολύτως, επιλέγουν συνήθως τέτοιου τύπου χειρουργική θεραπεία.

Η επιθετική χειρουργική αφαιρεί όλες τις εστίες, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί όλα τα ενδοπυελικά γυναικολογικά όργανα, προσπαθώντας έτσι να διατηρηθεί η γονιμότητα. Σημασία δηλαδή έχει να αφαιρεθεί η νόσος από τα όργανα και όχι τα όργανα από τη γυναίκα. Η αφαίρεση των εστιών γίνεται είτε με καυτηρίαση (Laser κ.ά.), είτε με εκτομή.

Η ριζική χειρουργική θεραπεία συνίσταται στην αφαίρεση όλων των έσω γεννητικών οργάνων. Υπάρχουν πολλές γυναίκες που ωφελούνται από τόσο ριζικές επεμβάσεις, αλλά αρκετές επίσης γυναίκες μπορούν να απαλλαγούν από τους πόνους, χωρίς να χρειασθούν τόσο ριζικές μεθόδους. Επιπρόσθετα, υπάρχουν περιπτώσεις πολλές που, παρά το ότι έγινε αφαίρεση των οργάνων, εστίες της νόσου παραμένουν και επιμένουν.

Το να αφαιρέσει κανείς τη μήτρα, τις σάλπιγγες και τις ωοθήκες και να αφήσει πίσω μικρές και ορατές εστίες της νόσου, πολύ συχνά δεν ανακουφίζει από τους πόνους την ασθενή.

Ομελέτα στο φούρνο με λαχανικά… πιο υγιεινή ομελέτα δεν υπάρχει!

Η Αναστασία καθυστέρησε στη δουλειά, σήμερα Δευτέρα, τρέχει και δεν φτάνει… Πόσες δουλειές πια μπορεί να έχει μια εργαζόμενη μητέρα! Θα προλάβει άραγε να γυρίσει στο σπίτι και να μαγειρέψει κάτι πριν γυρίσουν τα παιδιά από τα αγγλικά; Τι να μαγειρέψει όμως;

 Η Αναστασία καθυστέρησε στη δουλειά, σήμερα Δευτέρα, τρέχει και δεν φτάνει… Πόσες δουλειές πια μπορεί να έχει μια εργαζόμενη μητέρα! Θα προλάβει άραγε να γυρίσει στο σπίτι και να μαγειρέψει κάτι πριν γυρίσουν τα παιδιά από τα αγγλικά; Τι να μαγειρέψει όμως; Να είναι κάτι γρήγορο, νόστιμο, υγιεινό, να αρέσει σε όλους και να μην γίνει η κουζίνα Βηρυττός; Α! Το βρήκα θα φτιάξω ομελέτα στο φούρνο με λαχανικά, που μας έφτιαχνε και η γιαγιά μου, η Κεφαλονίτισσα! Στο φούρνο να ψηθούν τα αβγουλάκια, με τα λαχανικά να δέσουν ωραία και να μας δώσουν ένα υγιεινό και θρεπτικό πιάτο για τα παιδιά!
Θερμίδες 320/μερίδα

Συστατικά
Μερίδες 6-8 αυγά
400 γραμμάρια ντομάτες
4 φρέσκα κρεμμυδάκια
300 γραμμάρια φασολάκια λεπτά (φρέσκα ή κατεψυγμένα)
λευκό ξηρό κρασί
ένα ματσάκι μαϊντανό
ρίγανη φρέσκια
τυρί τριμμένο
λίγο γάλα
μισό κουταλάκι πάπρικα (γλυκιά)
1 κουταλάκι καυτό πιπέρι σε σκόνη (μπούκοβο)
150 γραμμάρια τυρί φέτα
λίγο βουτυράκι
αλάτι

Εκτέλεση

Προθερμαίνουμε τον φούρνο τους 190ο.

Βράζουμε τα φασολάκια για πέντε λεπτά. Τα κόβουμε σε ομοιόμορφο μέγεθος, περίπου 3 cm.

Πλένουμε, αφαιρούμε τους σπόρους και κόβουμε τις τομάτες σε στρογγυλές φέτες.

Ψιλοκόβουμε σε ροδέλες τα κρεμμυδάκια (το λευκό και λίγο από τα πράσινα φύλλα), τα σωτάρουμε με λίγο λαδάκι για 3-4 λεπτά. Προσθέτουμε και τις ντομάτες και συνεχίζουμε το σωτάρισμα για άλλα 3-4 λεπτά, σβήνουμε με το κρασί.

Κατεβάζουμε το τηγάνι από τη φωτιά, προσθέτουμε τα φασόλια και ανακατεύουμε για λίγο.

Σε ένα μεγάλο μπολ χτυπάμε τα αυγά μαζί με αλάτι, τα πιπέρια και λίγο γάλα, προσθέτουμε τον μαϊντανό, τη ρίγανη και προσθέτουμε και το μείγμα των λαχανικών.

Βουτυρώνουμε ένα πυρίμαχο ταψάκι και ρίχνουμε μέσα την ομελέτα, βάζουμε πάνω το τυρί σε φέτες και ψήνουμε την ομελέτα στους 190ο για 30-35 λεπτά.

Σερβίρουμε την ομελέτα είτε ζεστή είτε σε θερμοκρασία δωματίου, κομμένη σε τετράγωνα κομμάτια φροντίζοντας σε κάθε κομμάτι να αντιστοιχεί ένα κομμάτι τυριού.

Kefalonia.net