Άλλο ένα κατάλοιπο της Φραγκοκρατίας.
Η φράση στην κυρολεξία σημαίνει μπείτε μέσα και αλωνίστε τον χώρο και μην δίνετε σημασία για το τι θα προκαλέσετε. Είναι φράση κατάλοιπο της Φραγκοκρατίας.
Η Φραγκοκρατία στην Ελλάδα είναι μια περίοδος που διδάσκεται στα σχολικά μας βιβλία, μέσα σε ελάχιστες αράδες.
Παρ όλο που είναι σε χρονική διάρκεια εφάμιλλη της Τουρκοκρατίας γνωρίζουμε ελάχιστα για την πολυπλοκότητα και τις ιδιαιτερότητες της.
Διήρκεσε πριν την Δ’ σταυροφορία καθώς μια ,μια οι ελλαδικές επαρχίες έπεφταν στα χέρια των μεγάλων τζακιών .
Ετσι ,επαρχίες που αν και δεν ήταν προσοδοφόρες περνούσαν στα χέρια Φράγκικων οικογενειών, μόνο και μόνο για να καλύψουν την φιλοδοξία τους να γίνουν άρχοντες αρχαίων, στορικών τόπων και να προσθέσουν ένα ακόμα τοπωνύμιο στο μακρύ όνομά τους.
Κάποια νησιά,και τα λιμάνια τους, η Κρήτη και στρατηγικά σημεία του Ελληνικού κορμού έδιναν έσοδα στους Λατίνους φεουδάρχες, αλλά οι περισσότερες περιοχές ήταν πάμπτωχες όπως μαρτυρούν οι ιστορικοί.
Έτσι φτωχές περιοχές εκτός απ την πείνα είχαν να αντιμετωπίσουν και τις επιδρομές-λεηλασίες των ένοπλων του τοπικού Φράγκου άρχοντα στους ίδιους τους υπηκόους !
Οι Φράγκοι, λοιπόν, που είχαν υποδουλώσει την Ελλάδα, έκαναν τόσα μαρτύρια στους κατοίκους, ώστε οι Έλληνες τούς βάφτισαν «Σκυλόφραγκους». Ότι είχαν τους το έπαιρναν, κυρίως όμως ενδιαφερόντουσαν για το αλεύρι, που τους ήταν απαραίτητο για να φτιάχνουν ψωμί. Κάποτε σ’ ένα χωριουδάκι της Πάτρας μπήκαν μερικοί στρατιώτες σ’ ένα μύλο και απαίτησαν από τον μυλωνά να τους αλέσει όλο το σιτάρι που υπήρχε εκεί, με την υπόσχεση ότι θα τού πλήρωναν τ’ αλεστικά. Ο μυλωνάς ονομαζόταν Γιάννης Ζήσιμος, κι ήταν γνωστός για την παλικαριά του και την εξυπνάδα του. Όταν είδε τους Φράγκους να θέλουν να τού αρπάξουν το βιος του με το έτσι το θέλω, φούντωσε ολόκληρος. Συγκρατήθηκε, όμως, και δικαιολογήθηκε ότι δεν μπορεί μόνος του ν’ αλέσει τόσες οκάδες σιτάρι. Οι στρατιώτες τού είπαν τότε ότι θα τον βοηθούσαν αυτοί. Ο Ζήσιμος τούς πέρασε στον μύλο και τούς είπε δήθεν ευγενικά:
«Μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώσετε».Ύστερα τούς κλείδωσε μέσα κι έβαλε φωτιά στο μύλο. Εκεί τούς έκαψε όλους σαν ποντίκια κι αυτός εξαφανίστηκε.Από τότε έμεινε ο λόγος σαν παροιμιώδης έκφραση, αν και σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως το πρώτο μισό της φράσης (μπάτε σκύλοι) για να δηλώσει το «ξέφραγο αμπέλι» όπως μας θεωρούσαν οι ξένοι.
