Η ψυχολόγος μιλά για το ρόλο των γιαγιάδων και των παππούδων στην ανατροφή των παιδιών και τα όρια που πρέπει να έχουν.
Καλεσμένη στην εκπομπή «Πρωίαν σε Είδον» της ΕΡΤ βρέθηκε η ψυχολόγος Ελίνα Κεπενού και μίλησε για τη σχέση που έχουν οι παππούδες και οι γιαγιάδες με τα παιδιά και την ανατροφή τους.
Οι παππούδες μπορεί να είναι, πολλές φορές δεικτικοί ως προς τους γονείς ή κάποιες άλλες φορές να κακομαθαίνουν τα εγγόνια. Φυσικά, υπάρχει και το πλέονεκτημα ότι ο παππούς και η γιαγιά είναι αρκετό βοηθητικοί στην καθημερινότητα, μιας και κρατάνε τα παιδιά όσο οι γονείς εργάζονται.
«Υπάρχει μια επιλογή που μπορείς να κάνεις. Δεν είναι μόνο ο παππούς και η γιαγιά. Ωστόσο, χρειάζεται να πούμε ότι αυτή η σχέση είναι μια σχέση μοναδική. Είναι μια σχέση που αν τηρηθεί η συχνότητα, το 1 – 2 φορές την εβδομάδα, είναι απολαυστική, γενναιόδωρη και αποσυμπιεστική. Και μόνο οι ιστορίες, οι αφηγήσεις του παππού για το παρελθόν δημιουργούν και την αίσθηση της ταυτότητας και της οικογενειακής ιστορίας και της συνέχειας», αναφέρει η ψυχολόγος.
Και πού ξεκινά το πρόβλημα;
«Το πρόβλημα δημιουργείται όταν ξεπερνιούνται τα όρια και έχει πολλές ώρες επαφή το παιδί σου με οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο. Γιατί η ανατροφή είναι ευθύνη δική μας και είναι στον δικό μας, γονεϊκό ρόλο. Δηλαδή, χρειάζεται να δούμε τι θα κάνουμε και πώς θα οριοθετηθούμε στο να μην μπερδευτούν οι ρόλοι. Εγώ μεγαλώνω το παιδί μου και πρέπει οι παππούδες και οι γιαγιάδες να είναι κάπως συμβουλευτικοί, διευκολυντικοί, υποστηρικτικοί σε καμία περίπτωση όμως παρεμβατικοί», συμπληρώνει η ψυχολόγος.
