Η Έλενα Αρτζανίδου είναι η συγγραφέας του βιβλίου «Η Γη έχει πυρετό», ενός βιβλίου για παιδιά αλλά και για όλους εμάς που ενδιαφερόμαστε για το αύριο του πλανήτη μας. Εδώ συνομιλούμε μαζί της σχετικά με το βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και το πώς μπορούμε να κάνουμε τα παιδιά συμμάχους της Γης.
Κυρία Αρτζανίδου, σας ευχαριστούμε για τη σημερινή συνομιλία. Ήθελα ξεκινώντας να σας ρωτήσω πώς γεννήθηκε η ιδέα για το βιβλίο «Η Γη έχει πυρετό» και γιατί επιλέξατε να αφηγηθείτε το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής μέσα από τα μάτια ενός παιδιού;
Όταν ολοκλήρωσα και αμέσως μετά την κυκλοφορία του βιβλίο μας, «Η Φλο στον δρόμο», από τις εκδόσεις Ψυχογιός, με θέμα πάλι το περιβάλλον, τις ραγδαίες σε ένταση βροχοπτώσεις, την παρέμβαση του ανθρώπου στην κοίτη και τη ροή του ποταμού που προκαλεί καταστροφικές πλημμύρες συνέχισα τη συνεχή επαφή με ότι αφορούσε το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής μέσα από άρθρα που αναζητούσα ερευνητών, ντοκιμαντέρ αυτά μαζί με την αγωνία, το ενδιαφέρον μου για όσα βιώνουμε με οδήγησαν στο έργο που συζητάμε. Ο ήρωας δεν επιλέχθηκε, ήρθε και μου συστήθηκε και όταν μπόρεσα να τον δω καθαρά τότε είδα τον μικρό Οδυσσέα της ιστορίας μας. Με δυσκόλεψε και τον δυσκόλεψα πάρα πολύ, τόσο που χρειάστηκε σε διάστημα τουλάχιστον δύο ετών να πει και να γράψω την ιστορία τέσσερις φορές από την αρχή.
Φυσικά δε θα συζητούσαμε τώρα, μαζί μέσα από αυτή την συνέντευξη, αν δεν υπήρχε και η εξαιρετική εικονογράφηση της Αγγελικής Ρελάκη, που έδωσε φωνή και άλλη διάσταση στην ιστορία μας, Η Γη έχει πυρετό.
Ο μικρός Οδυσσέας βλέπει τη Γροιλανδία να αλλάζει μπροστά στα μάτια του. Πιστεύετε ότι τα παιδιά κατανοούν καλύτερα από εμάς τους μεγάλους την έννοια της περιβαλλοντικής ευθύνης;
Όταν μέσα από βιβλία, από γεγονότα συζητάμε μαζί τους, προκαλούμε τη σκέψη τους πάνω στα γεγονότα που τα βλέπουν, τα ακούν, και πολλά παιδιά δυστυχώς εδώ και σε άλλες ηπείρους τα βιώνουν, άρα φυσικά και τα κατανοούν και έχουν άποψη. Η δική μας ευθύνη, των ενηλίκων είναι να τα ευαισθητοποιήσουμε και να τα προετοιμάσουμε για το αύριο.
Διαβάστε επίσης: Ιστορίες για παιδιά για τις μικρές και μεγαλύτερες ανησυχίες της καθημερινότητας
Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σας, το πιο σημαντικό μήνυμα που αφήνει αυτή η ιστορία στα παιδιά αλλά και στους γονείς;
Δεν γυρνάμε την πλάτη στο μεγαλύτερο πρόβλημα της Γης, της ζωής μας, αντίθετα συμμετέχουμε όλοι μαζί, αντιδρούμε σε αποφάσεις των λίγων εις βάρος της πληγής που γιγαντώνει το πρόβλημα που λέγεται αλλαγή του περιβάλλοντος, αύξηση της θερμοκρασίας, με μικρές καθημερινές ενέργειες που υιοθετεί ο καθένας.
Στο βιβλίο συμμετέχει και η WWF Ελλάς με πληροφοριακό υλικό. Πόσο σημαντικό θεωρείτε να ενώνονται οι δυνάμεις της λογοτεχνίας και της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης;
Η WWF συμμετέχει με τον επίλογο της Ελένης Σβορώνου, καταξιωμένης συγγραφέα και μέλους της WWF, με σπουδαίο και πλούσιο έργο από τη θέση ευθύνης που κατέχει στην περιβαλλοντική οργάνωση.
Η ενσωμάτωση όλων των δραστηριοτήτων /πληροφοριακού υλικού στο βιβλίο σχεδιάστηκαν από εμένα.
Η συνεργασία με την WWF συνέβη όταν παρουσιάσαμε το βιβλίο μας στην ομάδα τους και έγινε η ανάγνωση του βιβλίου για να πιστοποιηθεί η ορθότητα, στο γνωστικό κομμάτι, των όσων παρουσιάζονται στην ιστορία και φυσικά αν είχε ενδιαφέρον για αυτούς για να συμπεριληφθεί σε εκείνες τις ιστορίες που προτείνουν σε σχολεία και εκπαιδευτικούς. Σίγουρα κάθε συνεργασία είναι πολύτιμη για το περιβάλλον. Η σύμπραξη λογοτεχνίας και περιβαλλοντικής οργάνωσης είναι απαραίτητη γιατί μπορεί η φωνή να ακουστεί μέσα από άλλο δρόμο, να κατανοηθεί περισσότερο, άρα αποκτά μεγαλύτερη δύναμη μέσα από τους δύο.
Έχετε γράψει πολλά παιδικά και εφηβικά βιβλία που αγγίζουν κοινωνικά ζητήματα. Πώς αποφασίζετε κάθε φορά ποια θεματολογία «μιλά» περισσότερο στα παιδιά της εποχής μας;
Όσο πιο επίμονη είναι μια ιδέα που γεννιέται και αντέχει στον χρόνο που κυοφορείται μέσα μου τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει και να αποκτήσει φωνή και ήρωες που μπορούν να συνομιλήσουν με τα παιδιά και τους νέους.
Ετοιμάζετε ήδη κάτι νέο; Θα συνεχίσετε να κινείστε σε θεματικές που αγγίζουν κοινωνικά ή περιβαλλοντικά ζητήματα;
Δεν ετοιμάζω, με απασχολεί πολύ ότι τα παιδιά και οι νέοι δεν διαβάζουν, άρα χρειάζεται να γράψω; Για ποιους να γράψω; Το αύριο θα δείξει.
