Τρία από τα καλύτερα εικονογραφημένα βιβλία για παιδιά προσχολικής ηλικίας που έχουμε διαβάσει φέτος είναι αυτά της σειράς “Τόσο απλά” των εκδόσεων Μίνωας, που υπογράφει η φημισμένη παιδίατρος Κατρίν Ντολτό μαζί με τη βοήθεια της επιστημονικής συνεργάτιδάς της, Κολίν Φορ-Πουαρέ.
Από τη στιγμή που έφτασαν στα χέρια μου, έσπευσα να τα διαβάσω με την 4χρονη κόρη μου και τον 6χρονο γιο μου και πραγματικά αποτέλεσαν πέρα από έναν τρόπο ψυχαγωγίας και μια αφορμή για να συζητήσουμε ζητήματα όπως τα ξεσπάσματα θυμού, η διαχείριση των νεύρων, η λελογισμένη χρήση του tablet και του smartphone, η αξιοποίηση της τεχνολογίας προς όφελός μας αλλά και οι διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα.
3 βιβλία εξηγούν “Τόσο Απλά” όσα απασχολούν τα παιδιά
Aπλά και κατανοητά κείμενα που συνοδεύονται με όμορφη, ρεαλιστική εικονογράφηση αποτελούν τα μυστικά της επιτυχίας των βιβλίων της σειράς που στοχεύει να βοηθήσει τους γονείς να ανοίξουν έναν γόνιμο διάλογο με τα παιδιά για ζητήματα που αφορούν τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά των λιλιπούτειων αναγνωστών, τόσο σε σχέση με τον εαυτό τους όσο και με τους άλλους.
Τα βοηθούν να διαμορφώσουν την δική τους εκτίμηση για τον κόσμο, να αναπτύξουν την συναισθηματική τους νοημοσύνη και δημιουργικότητα και, τέλος, να καλλιεργήσουν την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους και των κοινωνικών τους δεξιοτήτων.
Και επειδή στην παιδική ηλικία πολλές καταστάσεις φαντάζουν δύσκολες και ανυπέρβλητες στα μάτια των παιδιών μέσα από τις σελίδες αυτών των καλογραμμένων ιστοριών, είμαι σίγουρη ότι όποιο παιδί τις διαβάσει θα λάβει τα μηνύματα και τα μαθήματα ζωής που επιθυμεί να του εμφυσήσει η συγγραφέας.
Στα συν το γεγονός ότι στο τέλος κάθε βιβλίου εμφανίζεται ως Δρ. Κατ και απευθύνεται στα ίδια τα παιδιά σαν να τα έχει μπροστά της, στο γραφείο της, δίνοντάς τους τη συμβουλή που συνοψίζει όλα όσα διάβασαν προηγουμένως.
“Ο θυμός”: Ας μιλήσουμε για αυτό το παρεξηγημένο συναίσθημα
Πολλά παιδιά στη νηπιακή ηλικία, έχουν ξεσπάσματα θυμού όταν δεν μπορούν να καταφέρουν κάτι, όταν δεν παίρνουν αμέσως αυτό που ζητούν ενώ ο κατάλογος με τους λόγους που ευθύνονται για την εκρηκτική τους συμπεριφορά μοιάζει ατελείωτος.
Με το εύρημα του “γορίλλα” και της “τίγρη”, η συγγραφέας στο βιβλίο “Ο θυμός” καταφέρνει να αποδώσει με έξυπνο τρόπο πώς μοιάζει κάποιος την ώρα που χτυπάει “κόκκινο” το θυμόμετρό του και γιατί θα πρέπει το παιδί να μάθει να χαμηλώνει την έντασή του και να μειώνει τα ξεσπάσματά του.
Μαθαίνει παράλληλα ότι υπάρχουν κι άλλοι που αισθάνονται με τον ίδιο τρόπο και δεν είναι μόνο αυτό που συμπεριφέρεται έτσι. Έτσι, αντιλαμβάνεται αφενός ότι τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά και εκφράζονται από όλους αφετέρου διαπιστώνει πώς το βλέπουν οι άλλοι όταν αντιδρά και ξεσπά.
Με τις μικρές αλλά συνάμα τόσο ουσιαστικές πληροφορίες που υπάρχουν στο βιβλίο ο μικρός αναγνώστης αντιλαμβάνεται με απλό και κατανοητό το πόσο σημαντικό είναι να μάθουν να ελέγχει τα συναισθήματά του και να διαχειρίζεται το θυμό του από όποια αιτία και αν πυροδοτείται.
Διαβάζοντας το βιβλίο παίρνει το μήνυμα ότι όταν ξεσπάει οργισμένα κάθε άλλο παρά ορθά πράττει και ταυτόχρονα αντιλαμβάνεται ότι είναι σημαντικό να μάθει να διαχειρίζεται αυτά που νιώθει και να τα εκφράζει με έναν πιο ήρεμο τρόπο.
Γιατί όπως εύστοχα αναφέρεται και στο βιβλίο “Κι όταν ο θυμός περάσει, νιώθουμε δυνατοί σαν…τεράστιοι, καλοκάγαθοι γίγαντες“.
“Οι οθόνες”: Η ενασχόληση του παιδιού με την τεχνολογία θέλει όρια και κανόνες
Η σημερινή γενιά παιδιών από την νηπιακή κιόλας ηλικία έρχεται σε επαφή με τις οθόνες και τις τεχνολογικές συσκευές. Η τεχνολογική εξοικείωση είναι επιθυμητή δεδομένου ότι τα νήπια πλέον καλούνται να ανταποκριθούν και σε διδασκαλία εξ αποστάσεως, όμως το ζήτημα ξεκινά από τη στιγμή που χάνεται το μέτρο ως προς το χρόνο παραμονής μπροστά στην οθόνη.
Είναι βασικό το παιδί να αντιληφθεί ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κάθεται με τις ώρες και να παρακολουθεί επεισόδια του αγαπημένου του παιδικού στο ΥouTube και να σπαταλά όλο τον χρόνο παθητικά σε υπολογιστές, κινητά, tablet και κάθε λογής οθόνη.
Ουσιαστικής σημασίας είναι ο ρόλος των γονιών που πρέπει να θέσουν εξαρχής ορισμένους κανόνες και όρια στο πώς θα αξιοποιείται ο χρόνος μπροστά σε μια οθόνη, καθώς είναι στο χέρι τους να εξηγήσουν στα παιδιά ότι υπάρχουν γύρω μας ένα σώρο εμπειρίες που μπορεί να απολαύσει από το να «αλλάζει οθόνη» με το δάχτυλο.
Όλα αυτά τα ζητήματα θίγονται καίρια στις σελίδες του βιβλίου “Οι Οθόνες” που εκτός της προσκόλλησης, καταπιάνεται και με τους ψηφιακούς κινδύνους που ανά πάσα στιγμή μπορούν να κάνουν επικίνδυνη την περιήγηση ενός παιδιού στο διαδίκτυο. Με μήνυμα γροθιά το “Μια οθόνη δε θα μπορέσει ποτέ ν΄αντικαταστήσει πλήρως έναν άνθρωπο” το παιδί αντιλαμβάνεται κωδικοποιημένα τους τρόπους ορθής χρήσης της τεχνολογίας και τη σημασία του να τηρείται το όριο της λελογισμένης χρήσης.
“Κορίτσια και αγόρια”: Δύο διαφορετικά φύλα που συμπληρώνουν το ένα το άλλο
Το τρίτο βιβλίο της σειράς είναι το “Κορίτσια και αγόρια” που αποτελεί έναν εξαιρετικό εισαγωγικό οδηγό για να μιλήσουμε τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας για τις διαφορές κοριτσιών και αγοριών ως προς το φύλο, την ανατομία και τις διαφοροποιημένες ψυχοσυναισθηματικές ανάγκες που απορρέουν από την υπόστασή τους.
Τα θέματα που θίγονται στις σελίδες του αποτελούν μια καλή αφορμή για να ξεκινήσετε το δύσκολο κομμάτι της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και προσφέρουν πολλές και χρήσιμες πληροφορίες, τρόπους χειρισμού δύσκολων καταστάσεων, απαντήσεις στις ερωτήσεις που συνήθως κάνουν τα μικρά παιδιά ως προς τα γεννητικά τους όργανα. Τα σκίτσα που εμπεριέχονται στο βιβλίο, διευκολύνουν τη συζήτηση και κάνουν ευχάριστη την ατμόσφαιρα.
Η προσέγγιση γίνεται σε γλώσσα κατανοητή από τα παιδιά ενώ παράλληλα θίγονται και θέματα σχετικά με το γιατί τα κορίτσια τρέφουν αδυναμία στον μπαμπά και πολλές φορές λένε ότι θα τον παντρευτούν, γιατί τα αγόρια επηρεάζονται από τον μπαμπά αλλά και γιατί η αγαπημένη συνήθεια των κοριτσιών είναι να βάζουν τα ρούχα και τα καλλυντικά των μαμάδων.
Φτάνοντας στο τέλος του βιβλίου, το παιδί θα λάβει το μήνυμα ότι “Κορίτσι ή αγόρι; Η ομορφιά της ζωής κρύβεται τόσο στις ομοιότητες όσο και στις διαφορές των δύο φύλων. Συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλον, ζούμε καλύτερα μαζί. Τόσο απλά!” και κάπως έτσι θα αρχίσουμε να μεγαλώνουμε μια γενιά που “κλείνει” το μάτι στα φυλετικά στερεότυπα και στέλνει δυνατό μήνυμα ισότητας των φύλων!
Καλή ανάγνωση!
