MENU
Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Επισιτισμού (16 Οκτωβρίου) και τη Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας (17 Οκτωβρίου), έρχονται στο φως της επικαιρότητας τα στοιχεία της Unicef για τη φτώχεια και τον υποσιτισμό των παιδιών, που ιδίως στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης είναι εφιαλτικά.
Ο υποσιτισμός και η φτώχεια είναι φαινόμενα αλληλένδετα και οι προσπάθειες μείωσης του παιδικού υποσιτισμού στον κόσμο καταπολεμά ταυτόχρονα τη φτώχεια. Οι ρίζες του υποσιτισμού βρίσκονται στη φτώχεια, την έλλειψη εκπαίδευσης και τις ανισότητες και χρειάζεται κάτι περισσότερο από την απλή παροχή τροφίμων για να καταπολεμηθεί. Τα στοιχεία είναι αδιάψευστα:
Ο υποσιτισμός συντελεί σε περισσότερους από το ένα τρίτο όλων των θανάτων παιδιών κάτω των πέντε ετών. Πάνω από το ένα τρίτο των παιδιών που πεθαίνουν από πνευμονία, διάρροια και άλλες ασθένειες θα μπορούσαν να είχαν επιβιώσει αν δεν ήταν υποσιτισμένα.
Περίπου το 40% των παιδιών στον αναπτυσσόμενο κόσμο – πάνω από μισό δισεκατομμύριο παιδιά – αγωνίζονται να επιβιώσουν με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα.
Τα παιδιά που επιβιώνουν από υποσιτισμό συχνά έχουν ασθενή υγεία σε όλη τη ζωή τους και μειωμένες νοητικές ικανότητες που περιορίζουν τη δυνατότητά τους να πάνε σχολείο και να κερδίσουν όταν μεγαλώσουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα. Έτσι παγιδεύονται σε ένα φαύλο κύκλο ασθενικής υγείας και φτώχειας από γενιά σε γενιά.
Στην πρόσφατη μεγάλη επισιτιστική κρίση στο Κέρας της Αφρικής η UNICEF έσωσε χιλιάδες ζωές παρέχοντας επείγουσα θεραπευτική διατροφή σε περισσότερα από 1.000 επισιτιστικά κέντρα που δημιούργησε.
Χαρακτηριστικό είναι πως περισσότερα από 439.000 παιδιά στην Ελλάδα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Επίσης το 37,1% και το 18,4% των φτωχών παιδιών, διαβιούν σε νοικοκυριά που δηλώνουν αντίστοιχα αδυναμία ικανοποιητικής θέρμανσης και ελλείψεις βασικών ανέσεων στο νοικοκυριό.
Σύμφωνα με την UNICEF Ελλάδος μόνο με στοχευμένες πολιτικές θα μπορέσει να καταπολεμηθεί η παιδική φτώχεια:
• Συμφιλίωση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, με διευκόλυνση των εργαζομένων μητέρων από τις επιχειρήσεις, ευρύτερες υπηρεσίες φύλαξης των παιδιών, ελαστικότητα ωραρίου κ.α.
• Ένταξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού στις δημόσιες πολιτικές.
• Συσχέτιση της παιδικής φτώχειας με τα Δικαιώματα του Παιδιού.
• Παροχές σε είδος (δωρεάν γεύματα στα σχολεία, σχολικές φόρμες και σχολικά είδη πρώτης ανάγκης).
• Μετάβαση από την ιδρυματική φροντίδα στο θεσμό της αναδοχής.
• Στοχευμένες πολιτικές για τις κοινωνικές μεταβιβάσεις ώστε να μειώνουν την παιδική φτώχεια.
• Εισαγωγή κωδικού στον προϋπολογισμό του κράτους και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την παιδική ηλικία.
Δημογραφικά Στοιχεία
Ο πληθυσμός των παιδιών στην Ελλάδα μειώθηκε από 32% του συνολικού πληθυσμού το 1961 σε 19% το 2001 και 17,4% το 2011 σύμφωνα με εκτιμήσεις.
Τα νοικοκυριά στην Ελλάδα από το 1960 και μετά συρρικνώθηκαν κατά ένα μέλος, από 3,78 το 1961 σε 2,65 μέλη ανά νοικοκυριό το 2009.
Μεταξύ 1991 και 2001 το ποσοστό των νοικοκυριών χωρίς παιδιά κάτω των 15 ετών αυξήθηκε κατά 27,5%.
Τα παιδιά στην Ελλάδα, σήμερα, αποτελούν μια ηλικιακή μειονότητα σε ένα πληθυσμό που διαρκώς γερνάει.
Τα διαζύγια στην Ελλάδα από το 0,7/ ανά χίλιους κατοίκους που βρίσκονταν το1981, έχουν φτάσει το 2008 στο 1,2.
Στο 61,4% τουλάχιστον των διαζυγίων υπάρχουν παιδιά.
Πηγή: Unicef
