Όταν η κόρη μου ήταν 3 ετών, σε θέση πλέον να επιλέξει εκείνη τη στολή της για τις Απόκριες, διάλεξε (και επέμεινε) να ντυθεί Spiderman. Σε πολλούς έκανε εντύπωση, όμως, κανείς δεν σχολίασε ότι αυτό μπορεί να σημαίνει ότι στο μέλλον θα γίνει λεσβία. Μπορεί κάποιοι να το σκέφτηκαν, αλλά είχαν το τακτ να μην το πουν. Όπως και δεν σχολιάζουν κανένα κορίτσι που κάνει καράτε, παίζει ποδόσφαιρο στην αυλή του σχολείου με τα αγόρια ή βλέπει Star Wars με τον μπαμπά του.
Για τα αγόρια, όμως, δυστυχώς ισχύουν ακόμα και σήμερα άλλοι άγραφοι κοινωνικοί νόμοι. Δεν νοείται ένα αγόρι να παίζει με κούκλες! Θα του κρεμάσουν κουδούνια αν τις Απόκριες ντυθεί πριγκίπισσα. Ένα αγόρι στο μπαλέτο..; Ποιος Έλληνας πατέρας θα καμάρωνε γι’αυτό; (Ευτυχώς, υπάρχουν αγόρια που κάνουν μπαλέτο και μπαμπάδες που τα καμαρώνουν, αλλά μειοψηφούν).
Για τα αγόρια, δυστυχώς, η ελευθερία βούλησης, η “ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου”, πολύ συχνά πηγαίνει περίπατο. Έναν περίπατο μακρινό, μέσα από δρόμους σκοτεινούς που μερικές φορές δεν έχουν επιστροφή. Γιατί αν οι πιο δικοί σου άνθρωποι, αυτοί που σε αγαπούν περισσότερο από κάθε άλλον στον κόσμο, δεν αποδέχονται το ποιος είσαι και τι θέλεις… πώς να αποδεχτείς εσύ τον εαυτό σου;
Ο μπαμπάς κ. Ευάγγελος Κέκκος, δημοσίευσε το παρακάτω κείμενο, από μια προσωπική του εμπειρία σε γνωστό κατάστημα παιχνιδιών. Περιγράφει ακριβώς το πώς μεγαλώνουν τα περισσότερα αγόρια στην Ελλάδα σήμερα και αποδεικνύει, ότι όχι ένας νέος χρόνος αλλά πολλοί ακόμα θα χρειαστεί να έρθουν για να συνειδητοποιήσουμε εμείς οι νέοι γονείς α. Ότι τα παιχνίδια δεν έχουν φύλο και β. Ότι το παιδί μας έχει δικαίωμα να επιλέγει ελεύθερα το παιχνίδι με το οποίο θα παίξει, αν θέλουμε να αναπτυχθεί ισορροπημένα και να γίνει ο υπέροχος άνθρωπος που είναι προορισμένος να γίνει…
«Μουστάκας… Χριστούγεννα 2019, άπειρα παιχνίδια, εκατοντάδες παιδιά. Και γονείς. Πολλοί γονείς.
Σε ένα διάδρομο γεμάτο barbie ψάχνω να βρω το δώρο του Αη Βασίλη για τις κόρες μου. Τη barbie γιατρό ζήτησε η μεγάλη, τη barbie κτηνίατρο η μικρή. Και οι δύο γυναίκες με μια μαμά γιατρό ως πρότυπο… λογικό σκέφτομαι!
Δίπλα μου ένα αγοράκι μελαχρινό με κατάμαυρα μάτια, πέντε, έξι χρονών. Να κοιτάζει τις ξανθιές κούκλες με θαυμασμό. Ένας μουσάτος άντρας 1.90 φτάνει δίπλα του. “Που είσαι ρε Αχιλλέα, σε ψάχνω τόση ώρα” του λέει. “Εδώ μπαμπά” του απαντάει. “Να, αυτό το δώρο θέλω να μου φέρει φέτος ο Αη Βασίλης” ψελλίζει δειλά και του δείχνει τη πιο λαμπερή barbie του διαδρόμου. “Το θέλω πολύ” του λέει διστακτικά.
“Αχιλλέα άσε τις μαλακίες, είσαι άντρας” είναι η απάντηση που παίρνει. Θυμάμαι στις κούνιες να έχω ακούσει άπειρες φορές “Είσαι άντρας ρε, οι άντρες δεν κλαίνε”. Στην παιδίατρο μαμάδες να φωνάζουν “Είσαι άντρας ρε, δε φοβάσαι τα εμβόλια”. Στα πάρτυ να λένε “Είσαι άντρας ρε, οι άντρες δεν πονάνε”. Ακόμα και στο προαύλιο του σχολείου “Είσαι άντρας ρε, χτύπα”. Θυμήθηκα επιτόπου και σε ένα ζαχαροπλαστείο έναν άντρα 8 χρόνων να προσπαθεί να πείσει μια γυναίκα 40 ότι για τα γενέθλια του θέλει μια τούρτα frozen. “Είσαι άντρας ρε, θα πάρεις τον σούπερμαν”.
Όλα αυτά τα παιδιά ειναι άντρες. Δεν έχουν το δικαίωμα να κλαίνε, να πονάνε, να φοβούνται. Γιατί είναι άντρες. Καμία κούκλα, καμία Elsa, κανένα κάστρο δεν επιτρέπεται να είναι το παιχνίδι τους.
“Είσαι άντρας ρε”… Κατεστραμμένος, διαλυμένος, ταπεινωμένος, θυμωμένος, φιμωμένος, ευνουχισμένος, δυστυχισμένος. Δεν έχει σημασία, αρκεί που είσαι άντρας. Για εμένα, τη μαμά, τη γιαγιά, το συμμαθητή, τη δασκάλα, το γείτονα. Ναι ρε…. Είσαι άντρας. Και τώρα σαν άντρας πιες, βάρα, σκότωσε, πήδα. Γιατί είσαι άντρας ήδη πεθαμένος… Δεν έχεις εξάλλου τίποτα να χάσεις αφού είσαι ένας άντρας που έχασε την ψυχή του στα πέντε, αφού είσαι ένας αντρας που τον πρόδωσε ο κόσμος του ολόκληρος, η μαμά του και ο μπαμπάς του όταν ήταν ακόμα παιδί.
Από ποιον να ζητήσεις κατανόηση, ποιος να σε αντέξει, ποιος να σκουπίσει τα δάκρυα σου και να γιατρέψει τις πληγές σου…. αφού είσαι άντρας ρε. Χόρεψε κι ένα ζεϊμπέκικο και θα τα ξεχάσεις όλα … με λίγο αλκοόλ στο γκάζι, με λίγο μίσος παραπάνω, με λίγη χρυσόσκονη…. Και ζήσαν αυτοί καλά… κι εσυ χειρότερα!
Αυτό το μελαχρινό παιδάκι με τα κατάμαυρα μάτια στο διάδρομο του Μουστάκα θα ήθελα να το πάρω αγκαλιά! Να του δώσω για δώρο τη χρυσή barbie και να του πω… “Δική σου, με πολλή αγάπη, γιατί είσαι ΑΝΤΡΑΣ! “»
Δείτε το αρχικό δημοσίευμα:
Μουστάκας… Χριστούγεννα 2019, άπειρα παιχνίδια, εκατοντάδες παιδιά. Και γονείς. Πολλοί γονείς. Σε ένα διάδρομο γεμάτο…
Gepostet von Kekkos Evangelos am Samstag, 28. Dezember 2019