Πώς θα είναι άραγε από εδώ και στο εξής η ζωή της 12χρονης; Πώς είναι η ζωή κάθε παιδιού που πέφτει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης, όσο περνούν τα χρόνια και μεγαλώνει;
Τα παιδιά αυτά δεν είναι λίγα. Η τελευταία μεγάλη έρευνα που έκανε το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού για την κακοποίηση των παιδιών στην Ελλάδα πριν από δέκα χρόνια είχε δείξει, ότι μόλις το 0,07% των περιστατικών των παιδιών που κακοποιούνται σεξουαλικά είχε καταγγελθεί. Ενώ στην πραγματικότητα, 17% των παιδιών που μίλησε τότε ανώνυμα στους ερευνητές είχε δηλώσει σεξουαλική κακοποίηση ή παρενόχληση, με το 7,5% να δηλώνει ότι υπήρξε επαφή σώματος.
«Το 7,5% δεν είναι καθόλου μικρό ποσοστό, ούτε το 17% – είναι 1 στα 12 παιδιά», λέει στην «Κ» ο ψυχίατρος και διευθυντής Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας στο Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, Γιώργος Νικολαΐδης. «Γύρω στο 3% των παιδιών αναφέρουν στην παιδική τους ηλικία απόπειρα βιασμού ή βιασμό, ένα παιδί σε κάθε τάξη, για αυτό επιμένω ότι χρειάζεται συστηματική πολιτική καταγραφής».
Η καθηγήτρια Εγκληματολογίας Έφη Λαμπροπούλου μιλώντας στο iefimerida διευκρινίζει: “Δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε μικρές ή μεγάλες πόλεις, ούτε ανάμεσα σε αγόρια και κορίτσια. Οι διαφορές αρχίζουν να παρουσιάζονται στην εφηβεία, όπου τα ποσοστά των κοριτσιών είναι υψηλότερα από αυτά των αγοριών”.
Η επόμενη μέρα για τα κακοποιημένα παιδιά
Απαντώντας στο αρχικό ερώτημα, αναφορικά με το μέλλον των παιδιών αυτών, η κ. Λαμπροπούλου απαντά, ότι τα στοιχεία που έχουμε “Είναι πολύ δυσάρεστα. Τα παιδιά αυτά ή γίνονται μόνιμα θύματα σωματικής, ψυχολογικής ή και σεξουαλικής κακοποίησης στη μετέπειτα ζωή τους, είτε γίνονται τα ίδια δράστες κακοποίησης. Έρευνες της UNICEF δείχνουν ότι από τα παιδιά που μεταφέρονται σε ιδρύματα μετά από κακοποίηση, το 80% κακοποιείται σωματικά εκεί από άλλα παιδιά που έχουν επίσης κακοποιηθεί. Μάλιστα, το 30% κακοποιείται σεξουαλικά από άλλα παιδιά”. Μια αέναη φρίκη, δηλαδή.
Εξάλλου, συμπληρώνει η ίδια, “Οι δράστες είναι και οι ίδιοι θύματα κακοποίησης, σε αρκετά υψηλό ποσοστό. Τα μέτρα που λαμβάνονται, οι κοινωνικοθεραπευτικές αγωγές που πραγματοποιούνται παράλληλα με τη φυλάκιση, σε διάφορες χώρες, δείχνουν ότι δεν έχουν μεγάλη αποτελεσματικότητα. Οι έρευνες, κυρίως στις ΗΠΑ, έδειξαν ότι είναι πολύ περιορισμένη η αποτελεσματικότητα των μέτρων, ειδικά για τους δράστες που έχουν θυματοποιήσει παιδιά και ειδικά για τις γυναίκες δράστες”.
Ο σημαντικός ρόλος του σχολείου και η ανάγκη συγκεκριμένου εθνικού σχεδίου δράσης
Και επειδή σε πολλές περιπτώσεις, ούτε η ίδια η οικογένεια δεν μπορεί να λειτουργήσει ως ασφαλές λιμάνι για τα παιδιά αυτά, ο “κλήρος” πρέπει να πέσει στο σχολείο και το κράτος.
Η κ. Λαμπροπούλου, ωστόσο, επισημαίνει: “Ο ρόλος του σχολείου είναι μεγάλος. Πήγαινε το συγκεκριμένο παιδί σχολείο; Σταμάτησε; Και αν ναι, αναζητήθηκαν οι λόγοι; Ποιος είναι ο ρόλος των κοινωνικών υπηρεσιών; Στα μεγάλα σχολικά συγκροτήματα πηγαίνει μια φορά την εβδομάδα ένας κοινωνικός λειτουργός, ψυχολόγοι δεν υπάρχουν, ενώ η πίεση σε δασκάλους και καθηγητές είναι μεγάλη. Δεν είναι εύκολο να παρέμβει ένας καθηγητής στην οικογένεια, με τις κοινωνικές υπηρεσίες απούσες.
Η Βασιλική Αρτινοπούλου, καθηγήτρια Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, παραθέτει την δική της άποψη στην «Κ», τονίζοντας ότι απαιτείται συστηματική ενασχόληση και υλοποίηση αποτελεσματικών παρεμβάσεων για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του φαινομένου. «Παρότι έχουν γίνει ουσιαστικά βήματα προόδου στη χώρα μας με την εναρμόνιση της νομοθεσίας μας με το ευρύτερο διεθνές και ευρωπαϊκό πλαίσιο, με την αύξηση της ευαισθητοποίησης στο γενικό πληθυσμό, με τη δημοσιοποίηση των αξόνων παρέμβασης σε συγκεκριμένο σχέδιο εθνικής δράσης για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση», αναφέρει, «υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος μπροστά μας για να ενθαρρύνεται η αποκάλυψη από τα ίδια τα παιδιά-θύματα, να εντοπίζονται όσο το δυνατόν πιο πρώιμα τα περιστατικά και να διερευνώνται ενδελεχώς όλες οι καταγγελίες ή οι ενδείξεις ότι ένα παιδί κακοποιείται σεξουαλικά, με στόχο την προστασία του παιδιού και τη δίωξη του δράστη».
Διαβάστε ακόμα:
Πώς είναι δυνατόν ένας άνδρας να βιάσει ένα παιδί; Οι επιστήμονες απαντούν
