Δεν είναι λίγες οι φορές -που περισσότερο τα παλιά χρόνια- οι γονείς μάς έλεγαν, ότι ο Άγιος Βασίλης βλέπει, αν είμαστε καλά παιδιά για να μας φέρει το δώρο μας. Μας έλεγαν, επίσης, ότι αν δεν ήμασταν καλά παιδιά, είτε θα μας έφερνε κάρβουνα, είτε δεν θα μας έφερνε απολύτως τίποτα.
Σήμερα, αυτές οι -ας μας επιτραπεί ο όρος- απειλές μοιάζουν απαρχαιωμένες και βγαλμένες από το χρονοντούλαπο της ιστορίας, ωστόσο, όπως αποκαλύπτει ο δάσκαλος Μάριος Μάζαρης, εξακολουθούν να υφίστανται με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ψυχολογία του παιδιού.
Και αυτή η διαπίστωση ήρθε μέσα από τη συζήτηση με τους μαθητές του στην τάξη. Ο ίδιος προχώρησε σε μία εξαιρετική ανάρτηση – συμβουλή προς τους γονείς, τονίζοντας ότι καλό θα ήταν να αποφεύγονται τέτοιες προειδοποιήσεις.
Η ανάρτηση του δασκάλου
«Βρισκόμαστε στην τάξη και συζητάμε για τα Χριστούγεννα, κάνουμε αγώνα επιχειρημάτων στο μάθημα της Γλώσσας για το, αν τελικά είναι μία ωραία γιορτή ή όχι. Έχουμε πει για την ξεκούραση, το κλείσιμο των σχολείων, την ύπαρξη του Άη Βασίλη, φτάνουμε στο κομμάτι των δώρων. Εκεί υποθέτω, ότι θα είναι πιο εύκολα τα πράγματα, σε ποιον δεν αρέσουν τα δώρα. Δεν παίρνες πάντα δώρα, λέει ένα αγόρι μου.
Εκεί αρχίζω να σκέφτομαι, πως πολλές οικογένειες δεν θα μπορέσουν να πάρουν δώρα φέτος στα παιδιά τους ή όχι πολλά ή όχι ακριβά και πώς πρέπει το προσεχές διάστημα να κάνω δράσεις που να μιλούν για τη σημασία του συμβολικού δώρου και όχι του ακριβού. “Δεν είναι εύκολο για όλους να πάρουν δώρα”, του λέω,
“Εγώ πάντως θα προσπαθήσω να είμαι καλό παιδί για να πάρω”, μου λέει. “Γιατί αν δεν είσαι καλό παιδί, δεν θα πάρεις;”, ρωτάω χαμογελώντας.
“Σε όσους δεν είναι καλά παιδιά, ο Άγιος Βασίλης φέρνει κάρβουνα”, μου απαντάει και συνεχίζω να χαμογελάω. Γιατί πιστεύω, πως αστειεύεται. Το αγόρι όμως, μιλούσε σοβαρά. Το να πιστεύει στα 10 του χρόνια στον Άγιο Βασίλη είναι κάτι που το βρίσκω γλυκό. Κι εγώ, όταν με ρωτάνε τα παιδιά τους λέω πως πιστεύω. Το να πιστεύει στα κάρβουνα, όμως, με στεναχώρησε. Δεν ξέρω πόσα χρόνια είχα να το ακούσω, είναι τόσο παλιακό στα αυτιά μου, που δεν ξέρω, πώς μπορεί κανείς να το επαναφέρει στο σήμερα. Αν με ρωτούσαν, θα έλεγα σαν συμβουλή στον κάθε γονιό ή φροντιστή, να μη συνδέει τα δώρα με επιβράβευση. Και σίγουρα να μη συνδυαστεί με τη συμπεριφορά του παιδιού.
Για τους εξής λόγους:
Αν κάποια χρονιά μία οικογένεια δυσκολευτεί οικονομικά να πάρει δώρο στο παιδί της, το παιδί δεν θα σκεφτεί, ότι έχουν οικονομικά προβλήματα, αλλά, ότι το ίδιο ήταν κακό παιδί και δεν αξίζει το δώρο. Αντιθέτως, ένα δώρο σε ένα παιδί που μπορεί να μας στεναχώρησε η συμπεριφορά του, δείχνει το μεγαλείο της ζωής και της οικογένειας. “Σ’ αγαπώ ό,τι και να γίνει, σ’ αποδέχομαι, όπως και να είσαι, σου αξίζει ένα δώρο, όπως το θες. Κι ό,τι μας ενοχλεί, θα το λύσουμε πριν ή μετά τις γιορτές.
Ας γιορτάσουν όλα τα παιδιά, είτε τα λέμε καλά, είτε κακά, είτε φρόνιμα, είτε άτακτα. Κι ας αφήνουμε τα… κάρβουνα για το τζάκι ή τους καλικάντζαρους»
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
