“Πώς οι φωτογραφίες πυγμαχίας του γιου μου κατέληξαν σε site για παιδόφιλους”

Η εμπειρία μιας μαμάς-φωτογράφου, της Andrea Van Wagner, από την Καλιφόρνια, όταν φωτογραφίες του παιδιού της βρέθηκαν σε ένα site για παιδόφιλους, αξίζει να γίνει μάθημα προς όλους τους γονείς που δημοσιεύουν χωρίς δεύτερη σκέψη προσωπικές οικογενειακές τους στιγμές.

“Να διευκρινίσω καταρχάς, ότι η ιστορία μου δεν είναι σπάνια. Είμαι μαμά. Πρώην στρατιωτικός και νυν φωτογράφος. Επίσης, ασχολούμαι με το μάρκετινγκ. Έχω, γενικώς, πολλές ασχολίες. Και είμαι ιδιαίτερα ενεργή στο Facebook, γιατί μου αρέσει να μοιράζει εικόνες, βίντεο και άρθρα με φίλους και μέλη της οικογένειάς μου, τα οποία ζουν σε όλο τον κόσμο. Η σελίδα μου στο Facebook είναι ιδιωτική και ποτέ δεν αποδέχομαι αιτήματα φιλίας από άτομα που δεν γνωρίζω και δεν με αφορούν.

Επίσης, μπλοκάρω άτομα που ποστάρουν ενοχλητικές πληροφορίες, γιατί θέλω ο τοίχος μου να περιλαμβάνει μόνο ευχάριστο περιεχόμενο.

Πριν από λίγο καιρό πήρα την απόφαση να ανοίξω και λογαριασμό στο Instagram, προκειμένου να προωθήσω τη δουλειά μου στη φωτογραφία, όπως κάνουν πολλοί συνάδελφοι. Έτσι, άρχισα να ποστάρω και εικόνες από φωτογραφίσεις που είχαμε κάνει με την ομάδα πυγμαχίας του γιου μου. Πολύ σύντομα άρχισα να αποκτώ κοινό, κυρίως άλλους φωτογράφους και τους γονείς των παιδιών. Και τότε είδα κάποιον με το όνομα ilikestrongkids50 να κάνει Like στις φωτογραφίες του γιου μου. Μπήκα στον λογαριασμό του και είδα ότι είναι ιδιωτικός, οπότε του έκανα αίτημα να τον ακολουθήσω. Δίκαιο δεν είναι, δεδομένου ότι και αυτός έχει πρόσβαση στις δικές μου εικόνες; Έπειτα πέρασε ο καιρός και το ξέχασα…

Ο μικρότερος γιος μου Cole ασχολείται με την πυγμαχία εδώ και έναν χρόνο και το λατρεύει. Έχει κάνει πολλούς φίλους εκεί και περνά περίπου 6 ημέρες την εβδομάδα μαζί τους. Πιέζει τον εαυτό του να φτάσει στα οριά του και συμμετέχει σε αγώνες με ενθουσιασμό. Δεν θα μπορούσα να είμαι πιο υπερήφανη για εκείνον, ενώ λατρεύω να απαθανατίζω αυτές τις στιγμές.

Λίγο πριν δημοσιεύσω κάποιες νέες φωτογραφίες από έναν τελευταίο του αγώνα, θυμήθηκα τον ilikestrongkids50 και μπήκα να τσεκάρω το προφίλ του. Αυτό που είδα εκεί μου έδωσε μια γερή γροθιά στο στομάχι! Σε αυτό υπήρχαν περισσότερες από 4.000 αναρτήσεις γυμνόστηθων παιδιών -τα κορίτσια φορούσαν μαγιό, ενώ το 90% των αγοριών ήταν ηλικίας 6-12 ετών. Έπειτα παρατήρησα και τη φωτογραφία του παιδιού μου ανάμεσά τους. Χωρίς άλλα σχόλια ή λινκς. Ο τύπος την είχε απλά ‘κατεβάσει’ και την είχε ποστάρει στη σελίδα του.

Προσπάθησα να κρατήσω την ψυχραιμία μου. Σκέφτηκα, ότι ίσως να είναι ένα άλλο παιδί που απλά του αρέσει να ποστάρει τέτοιες εικόνες, όμως μετά… άρχισα να το σκέφτομαι περισσότερο. Γιατί να το κάνει κάποιος αυτό; Άρχισα να ψάχνω ακόμα περισσότερο. Ο τύπος ακολουθούσε χιλιάδες σελίδες παιδιών και αθλητικών φωτογράφων -δεν υπήρχε κάτι πορνογραφικό. Ωστόσο, οι άνθρωποι που τον ακολουθούσαν… με έκαναν να θέλω να κάνω εμετό. Επρόκειτο για φετιχιστικά προφίλ ενήλικων ανδρών με αναρτήσεις μικρών παιδιών και σχόλια που σηκώνουν την τρίχα. Άρχισα να βγάζω φωτογραφίες από αυτές τις σελίδες, ενώ έστειλα μήνυμα και στον τύπο: ‘Γιατί δημοσίευσες φωτογραφία του γιου μου και χιλιάδων άλλων γυμνών παιδιών στη σελίδα σου;’

Μου απάντησε: ‘Δεν ποστάρω πορνό’

΄Τότε γιατί έχεις αυτόν τον λογαριασμό;’ του είπα, και αυτόματα με μπλόκαρε.

Εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα. Είχα αρρωστήσει στη σκέψη, ότι και εγώ είχα δημοσιεύσει εικόνες άλλων παιδιών -οι γονείς τους θα ήταν έξαλλοι. Ένιωθα τρομερές ενοχές για το γεγονός ότι είχα συμβάλλει σε όλο αυτό.

Το επόμενο πρωί αποφάσισα να κάνω αναφορά στο Instagram για όλο αυτό -μπήκα από το προφίλ του μεγάλου γιου μου, το οποίο ο τύπος δέχτηκε αμέσως και άρχισαν να αναφέρω τις φωτογραφίες ως ακατάλληλες, ενώ επικοινώνησα και με την Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.

Το Instagram δεν βοήθησε. Για να κατεβάσει ο τύπος τη φωτογραφία του παιδιού μου, μού ζήτησε τα χίλια μύρια πιστοποιητικά ότι… είναι παιδί μου!

Άρχισα να θυμώνω… Αποφάσισα να ενημερώσω όλους τους γονείς. Δημοσιοποίησα το θέμα όπου μπορούσα. Του έκαναν όλοι report, το έφτασα ακόμα και στα κανάλια! Έγινε τεράστιο θέμα. Το Ιnstagram αποφάσισε επιτέλους να του κλείσει το προφίλ.

Την επόμενη ημέρα, έλαβα ένα μήνυμα από μια άγνωστη στη σελίδα μου στο Facebook, η οποία είχε επικοινωνήσει με τον τύπο για να ανακαλύψει πώς κρύβεται. Ο ίδιος της έστειλε το εξής: “Επέστρεψα με νέο λογαριασμό και θα συνεχίσω να κάνω ό,τι κάνω. Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που κάνουν το ίδιο. Ευχαριστώ για το μήνυμα -μου έφτιαξες τη μέρα!” Η κοπέλα ήθελε να με ενημερώσει!

Πήγα ξανά στα κανάλια, ενημέρωσα ξανά τους γονείς. Δεν ήξερα τι άλλο μπορώ να κάνω, ο τύπος είναι επικίνδυνος…

Πιο επικίνδυνος, όμως, είναι, ότι υπάρχουν αμέτρητα τέτοια προφίλ στα social media, τα οποία μπορείς να ανακαλύψεις μέσα σε λίγα λεπτά. Και ότι πρόκειται για ανθρώπους που δεν διστάζουν να επικοινωνήσουν ακόμα και με τα ίδια τα παιδιά μας!

Αν έμαθα, λοιπόν, κάτι από αυτή την εμπειρία μου είναι ότι:

  • Τα παιδιά δεν πρέπει να έχουν προσωπικούς λογαριασμούς στα social media.
  • Οι φίλοι στο Facebook πρέπει να “ξεσκαρτάρονται” τακτικά και να περιλαμβάνουν αποκλειστικά ανθρώπους που ξέρουμε και εμπιστευόμαστε.
  • Να μη βάζουμε hashtags στις εικόνες μας (τύπου: #mybeautifulgirl και #mystrongboy) γιατί βοηθούν τους παιδόφιλους να ανακαλύπτουν ακόμα περισσότερες τέτοιες εικόνες παιδιών και να τις αναπαράγουν.
  • Ποτέ μην αποδέχεστε αιτήματα φιλίες από αγνώστους -και μην αμελείτε να ελέγχετε τα άτομα που σας κάνουν αίτημα, αν σας φαίνονται ύποπτα, και εν ανάγκη να τους κάνετε report.
  • Ενημερώνετε τις Αρχές άμεσα όταν κάτι δεν σας φαίνεται σωστό ή ασφαλές -πιθανότατα και να είναι!

Οι γονείς της γενιάς μου είναι οι πρώτοι γονείς που πλοηγούνται στον εν πολλοίς άγνωστο κόσμο των social media και είναι σημαντικό όχι μόνο να γνωρίζουν, αλλά και να αντιδρούν άμεσα για την ασφάλεια των παιδιών! Εύχομαι, λοιπόν, η ιστορία μου να αποτελέσει παράδειγμα για πολλούς γονείς, ώστε να προφυλάξουν τα παιδιά τους και την ψυχική τους ηρεμία.

πηγή-φωτογραφίες: lovewhatmatters.com