Με αφορμή τη χθεσινή πορεία, η Αναστασία Πλακιά, αδερφή των διδύμων που χάθηκαν στο δυστύχημα μίλησε για τις αδερφές της και όλα τα θύματα στα Τέμπη.
Συγκάλυψη: η λέξη στα χείλη των συγγενών των θυμάτων του μοιραίου τρένου των Τεμπών είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα, βάζοντας ερωτηματικά για το πότε επιτέλους, θα αρχίσει η δίκη των 43 κατηγορουμένων. Η Αναστασία Πλακιά που έχασε τις δίδυμες αδελφές της και την εξαδέρφη της, μίλησε στην εκπομπή του Νίκου Ευαγγελάτου στο MEGA, και τόνισε, ότι “δύο χρόνια παρά ένα μήνα όλοι οι συγγενείς ζουν μια τυραννική ζωή. Έχουν οργή όπως και όλος ο λαός”.
“Είμαστε οργισμένοι” λέει και “δεν φοβόμαστε”. Η συγκάλυψη είναι ύποπτη γιατί γρήγορα μπαζώθηκε ο χώρος του δυστυχήματος, γιατί πρόχειρα και χωρίς σεβασμό μεταφέρθηκαν τα συντρίμια της μοιραίας αμαξοστοιχίας, μαζί με οστά και γενετικό υλικό ακόμα και των αδελφών της, σε ένα χώρο συλλογής, στη θέση ΚΟΥΛΟΥΡΙ. Πώς να πει η πολιτεία ότι σέβεται τον νεκρό αφού δεν φρόντισε να συλλέξει τα όποια μικρά ή μεγάλα κομμάτια των ανθρώπων τους.
Η Αναστασία Πλακιά που σήμερα είναι και αυτή φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη με δάκρυα στα μάτια λέει πως δεν “μας αφήνουν να πενθήσουμε”. Πώς να πενθήσει όταν σαν χθες ακόμα παρά το ότι πέρασαν δυο χρόνια θυμάται τα όνειρα τα σχέδια τις συζητήσεις που έκανε με τις αδελφές της. Πώς να προχωρήσει χωρίς τα κορίτσια που είχαν ζήσει μαζί χαρές και λύπες. Πώς να κάνει όνειρα για το αύριο όταν το χθες είναι ακόμα εδώ και πως τα πάντα στο μέλλον της είναι όσα έχασε εκείνο το βράδυ στα Τέμπη.
Έχει συνεχίσει τη ζωή της, τις σπουδές της αλλά εκείνες οι αδελφές της δεν είναι εκεί στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Τώρα, καθήκον της κοινωνίας είναι να αποδοθούν ευθύνες και τότε το μόνο βάλσαμο για τις οικογένειες των αδικοχαμένων θα έρθει όταν μάθουν ακριβώς τι έγινε. Τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία που προκάλεσε το μανιτάρι της έκρηξης και στέρησε το οξυγόνο. Γιατί, Αέρας υπήρχε Οξυγόνο δεν υπήρχε.
Είναι σίγουρο ότι τίποτα και κανένας δεν θα φέρει πίσω τα πρόσωπα των αγαπημένων τους, αλλά όλοι θέλουν και οι συγγενείς ακόμα περισσότερο, να μάθουν το γιατί έγινε αυτό το κακό, και όσο ζούμε καμιά Αμαξοστοιχία να μην το πάθει ξανά.
Ναι έχει περάσει πολύς καιρός, και θα περάσει ακόμα περισσότερος, γιατί οι επιπτώσεις του τρένου δεν είναι μόνο πολιτικές αλλά και οργανικές σε όλο τον οργανισμό διαχείρισης των συρμών.
Ακόμα και η πραγματογνωμοσύνη από το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο δεν έχει βγει ακόμα δύο χρόνια μετά, για να ρίξει λίγο φως στην ύπόθεση.
Διάχυτη έιναι η ελπίδα να ξεκινήσει η δίκη το Σεπτέμβριο του ΄25 αλλά ακόμα και τότε μπορεί να μην είναι έτοιμη η δικαιοσύνη να αρχίσει το έργο της. Οι συγγενείς των θυμάτων, λένε ότι και οι ιατροδικαστικές εκθέσεις έχουν πολλά κενά. Μέχρι την τελική δικαίωση, “Ήμασταν όλοι στο τρένο” ελπίζοντας η δικαιοσύνη να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.