Το μωρό σας, ο νυχτερινός επισκέπτης!

Αν η λέξη «νύχτα» για τις περισσότερες σημαίνει ύπνος, ερωτικές αγκαλιές ή κρασοκατανύξεις, για το ένα τρίτο των μαμάδων είναι συνώνυμη της λέξης «ξενύχτι».

Τις πρώτες ευτυχισμένες ημέρες μετά το μαιευτήριο, όλοι μου έλεγαν ότι μόλις σαραντίσει θα στρώσει, μετά μου έλεγαν ότι θα ηρεμήσει όταν σταματήσει το θηλασμό, όταν πια χρόνισε, άρχισαν οι εφιάλτες και μαζί μ’ αυτούς και η δεύτερη εγκυμοσύνη. Όταν έγινε δύο ετών -κι εγώ πρόσθεσα επιπλέον δόση ξενύχτι με το νεογέννητο- μου είπαν ότι θα κουράζεται στον παιδικό σταθμό και θα κοιμάται… όλη νύχτα. Εγώ πάλι, δύο χρόνια μετά, συνεχίζω τα βράδια να περιδιαβαίνω στο σπίτι καθησυχάζοντας όποιον ξυπνά. Αν μετατρεπόσασταν σε αόρατο παρατηρητή ένα βράδυ στο σπίτι μας, θα ξαφνιαζόσασταν από τα όσα διαδραματίζονται, ειδικά αν είσαστε μια ανυποψίαστη εργένισσα. Αν πάλι είστε ήδη μητέρα, θα νιώθατε συμπόνια, αν όμως είστε νιόπαντρη… πιθανότατα θα ακυρώνατε τις προσπάθειες για εγκυμοσύνη! Μετά τη συνήθη διαδικασία – ήρεμο παιχνίδι, χαλαρωτικό μπάνιο, γάλα, παραμύθι και φιλάκι για καληνύχτα- στριμώχνομαι στο παιδικό καρεκλάκι ανάμεσα στα κρεβατάκια τους και περιμένω να κοιμηθούν. Αν φύγω αρχίζουν και τα δυο τα κλάματα. Ούτε λόγος λοιπόν αφού οι προηγούμενες προσπάθειες στέφθηκαν με απόλυτη… αποτυχία. Μετά από μισή ώρα, επιτέλους ακούω τις ανάσες τους βαριές και νυχοπατώντας βγαίνω από το δωμάτιο. Για καμιά ώρα επικρατεί απόλυτη ησυχία από το παιδικό υπνοδωμάτιο. Γύρω στις 12 όμως, η μικρή χαζοκλαίει, ο μεγάλος στριφογυρίζει. Εγώ κοιτώ τον πατέρα τους στα μάτια για λίγη κατανόηση και μόνον. Δεν πτοούμαι. Αν δεν ακούσω γοερό κλάμα δεν είμαι διατεθειμένη να πάω στο δωμάτιο. Η ώρα είναι πια 2 τα ξημερώματα κι εμένα ο Μορφέας μου χαμογελά γλυκά. Το δεξί αυτί που μένει όμως πάντα ανοιχτό, ακόμα κι όταν ονειρεύομαι ότι κοιμάμαι ξένοιαστη (ποιος ξέρει πότε θα μου ξανασυμβεί αυτό;) πιάνει το δυνατό κλάμα της μικρής που ανάμεσα σε αναφιλητά φωνάζει: «μαμά μου, μαμά μου». «Έρχομαι μωρό μου» ψιθυρίζω καθώς προσπαθώ να ανοίξω τα μάτια μου και να διατηρήσω την ισορροπία μου. Μια αγκαλίτσα, ένα καθησυχαστικό φιλάκι, πιπίλα ή λίγο νερό και το μωρό κοιμάται ξανά. Φτηνά τη γλίτωσα. Καθώς βολεύομαι ξανά στο κρεβάτι μου ακούω τον μεγάλο που παραμιλάει. Κακό σημάδι. Πιθανότα ο Πίκατσου κινδυνεύει και ο Ταρζάν δεν ακούει τις απεγνωσμένες του φωνές γιατί εκείνη τη στιγμή προσπαθεί να σώσει τον Μπομπ μάστορα από ένα δεινόσαυρο! Ακριβώς τη στιγμή που χάνω την επαφή με την πραγματικότητα και γεύομαι τη χαλάρωση ενός βαθύ ύπνου, τον νιώθω να σκαρφαλώνει πάνω μου. Σπρώχνει λίγο εμένα, λίγο τον μπαμπά του και χώνεται στη μέση. Με μαθηματική ακρίβεια σε πέντε λεπτά θα κοιμάμαι σε μια γωνιακή επιφάνεια το πολύ 20 εκατοστών ενώ η περιφέρειά μου κοντεύει το τριψήφιο νούμερο! Αποχαιρετώ το άνετο κρεβάτι μου και βολεύομαι στον καναπέ. Το επόμενο κλάμα δεν είναι δυνατό αλλά έχει διάρκεια. Το μητρικό ένστικτο με σπρώχνει να σηκωθώ ενώ η κούραση έχει κατεβάσει άγκυρα και το σώμα μου δείχνει να μην υπακούει στις εντολές του εγκεφάλου. Το ένστικτο νικά αφού έτσι κι αλλιώς είναι αδύνατον να κοιμηθώ ενώ το μωρό στενοχωριέται. «Τσάπωσε δίπα μου» μου λεει κι εγώ πειθήνια υπακούω γιατί απλά δεν έχω το κουράγιο να κάνω τίποτα άλλο. Δύο ώρες μετά έχω πιαστεί. Το χέρι μου έχει μυρμηγκιάσει, η μέση μου έχει πάθει λουμπάγκο ενώ η μικρή κοιμάται μ’ ένα μακάριο χαμόγελο. Σηκώνομαι με αργές και σταθερές κινήσεις και βολεύομαι στο κρεβάτι του μεγάλου. Έξι και μισή. Ένα χέρι με χαϊδεύει και ένα μικρό σαλιωμένο στοματάκι με φιλά. «Μωρό μου είναι πολύ νωρίς ακόμα, κοιμήσου» λέω στον πιτσιρίκο μου σε μια προσπάθεια να κερδίσω μια ώρα ύπνου ακόμα. «Σήκω, να ο ήλιος, βγήκε!» μου λεει χωρίς καμία τύψη. «Πήγαινε στον μπαμπά» του λέω με το πιο αυστηρό μου ύφος κι αφήνομαι στα χάδια του ύπνου. Όχι όμως για πολύ. Το κλάμα του -είναι κι ευαίσθητος βλέπετε- είναι αδύνατον να μ’ αφήσει να ξανακοιμηθώ. «Έλα, μην κλαις. Η μαμά θέλει να κοιμηθεί λίγο ακόμα γιατί το βράδυ την ξυπνάγατε» κάνει μια προσπάθεια ο άντρας μου να του εξηγήσει. «Εγώ θέλω τη μαμά» επιμένει το άτιμο! Να μην σας τα πολυλογώ. Σηκώνομαι, φτιάχνω γάλατα, διαλέγω ρουχαλάκια, τσακώνομαι γιατί εκείνος επιμένει να ξαναφορέσει τη λερωμένη μπλούζα του Σούπερμαν, γιατί εκείνη δεν θέλει να χτενίσει τα μαλλιά της και τα παραδίδω στο σχολικό. Μήπως να ρίξω, τώρα που έφυγαν όλοι, έναν υπνάκο;

Είστε μία στις τρεις; Έχετε ξεχάσει τι σημαίνει 8 ώρες αδιάκοπου ύπνου;
Ακολουθήστε τα 10 βήματα που σας προτείνουμε και Καλή Επιτυχία:

  • 1. Κλείστε την τηλεόραση. Ακόμα κι αν το παιδί σας είναι ακόμα μικρό, τα ζωηρά χρώματα και η έντονη μουσική θα εξάψουν τη φαντασία τους με αποτέλεσμα τους εφιάλτες.
  • 2. Αφήστε τα να έρθουν στο κρεβάτι σας. Ξεχάστε τη θεωρία και δώστε σημασία στην πράξη. Κάντε μια ενδοοικογενειακή δημοσκόπηση και θα διαπιστώσετε ότι σχεδόν όλοι οι γονείς υπέκυψαν στον απρόσκλητο επισκέπτη κερδίζοντας μερικές ώρες επιπλέον ύπνου.
  • 3. Αν τα συχνά ξυπνήματα οφείλονται και στην βουλωμένη μυτούλα (πολύ συχνό φαινόμενο) προμηθευτείτε από το φαρμακείο αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου. Μπορείτε να το προσθέσετε στο νερό του υγραντήρα ή να το βάλετε σε ένα δοχείο με νερό ή να το ψεκάσετε στον αέρα.
  • 4. Διατηρήστε μια καθημερινή ρουτίνα. Τα παιδιά μαθαίνουν σ’ αυτή και κοιμούνται ευκολότερα.
  • 5. Μην το σκέφτεστε. Αν το σκοτάδι το τρομάζει αφήστε ένα μικρό φωτάκι αναμμένο. Αν ξυπνήσει τρομαγμένο, ελέγξτε μαζί το δωμάτιο για να δει ότι ο Μπαμπούλας δεν κρύβεται στην ντουλάπα του!
  • 6. Αν το πρόβλημα είναι σοβαρό ζητήστε βοήθεια από τον κουρασμένο μπαμπά. Αν ξυπνάτε εναλλάξ τα βράδια, δηλαδή ένα βράδυ εσείς, ένα βράδυ εκείνος, κανείς από τους δυο σας δεν θα νιώθει εξαντλημένος. Το βράδυ που …ξεκουράζεστε φορέστε ωτοασπίδες κι απομονωθείτε.
  • 7. Προσέξτε να μην φάει πολύ αργά ούτε πολύ νωρίς. Αν το στομαχάκι του είναι φουσκωμένο θα κάνει άσχημο ύπνο. Αν πεινά το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο γιατί θα ξυπνά για να φάει. Δύο ώρες πριν τον ύπνο είναι το ιδανικό.
  • 8. Έχω ακούσει πολλές φορές να λένε ότι μετά από ένα έντονο παιχνίδι, θα κοιμηθεί σαν πουλάκι από την κούραση. Ίσως να συμβεί κι αυτό. Όμως είναι πιο πιθανό από την υπερένταση και τα έντονες στιγμές τους παιχνιδιού να ξυπνά συνεχώς κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η ηρεμία και η χαλάρωση πριν τον ύπνο φέρνουν συνήθως καλύτερα αποτελέσματα.
  • 9. Αν ξυπνάτε με τον παραμικρό ήχο, κλείστε την πόρτα της κρεβατοκάμαράς σας και τοποθετήστε μια ενδοεπικοινωνία στην ένταση που κρίνεται κατάλληλη.
  • 10. Η πιο αποτελεσματική συμβουλή είναι μία: Κάντε ό,τι σας βολεύει, όπως σας βολεύει, όποτε σας βολεύει! Το σημαντικό είναι να βρείτε τους δικούς σας τρόπους για να διατηρήσετε την οικογενειακή σας ηρεμία όσο ανορθόδοξοι κι αν είναι αυτοί!