Το κυνήγι του καλού βαθμού στιγματίζει την προσπάθεια των Ελλήνων μαθητών. Από το Δημοτικό έως και το Λύκειο οι μαθητές έχουν συνδέσει την πρόοδό τους με τον καλό βαθμό και αυτό καταλήγει να αποτελεί αυτοσκοπό, στερώντας τους τη διάθεση να μάθουν, να χαρούν την εκπαιδευτική διαδικασία και διαρκώς “τρέχουν” πίσω από τις υψηλές σχολικές επιδόσεις που σε μεγάλο βαθμό είναι απαίτηση των γονιών.
Αλιεύσαμε στη σελίδα του Πάμπος Ευσταθίου Συστημικός/Οικογενειακός Ψυχοθεραπευτής- Ψυχολόγος ένα εξαιρετικό κείμενο που αξίζει να διαβαστεί από όλους τους γονείς που εξηγεί γιατί δεν πρέπει να ζορίζουμε τους μαθητές να κυνηγούν τη βαθμολογία και πόσο λάθος είναι να τους αποδοκιμάζουμε όταν δεν καταφέρνουν να φέρουν υψηλές βαθμολογίες είτε σε διαγώνισμα είτε σε έλεγχο προόδου.
Η ανάρτηση που αξίζει να διαβάσει κάθε γονιός με παιδί στο σχολείο
Σε ένα σύστημα ανθρώπων που αλληλεπιδρούν λογικό να η πραξη του ενός να επηρεάζει και την πραξη του αλλου…
Πόσο μάλλον όταν από την πράξη του άλλου εξαρτάται η αξιολόγηση, και η σχετική “ικανότητά” σου..
Τότε η πίεση και το άγχος σε κυριεύει , παλεύοντας να κάνεις τα αδύνατα δυνατά να φτάσεις στον στόχο που σου έθεσαν άλλοι, παραβλέποντας ως εμπόδια τα όσα σε καθυστερούν…
Και όσο η πίεση από τους πάνω μεγαλώνει, τόσο μεγαλώνει και η πίεση προς τα κάτω , μετατρέποντάς σε απλά σε ένα έμβολο που μεταφέρει την πίεση…
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η εκάστοτε αξιολόγηση να μετριέται μόνο με αριθμούς, και ότιδήποτε μη μετρήσιμο να θεωρείται ανάξιο προσοχής και σημασίας….
Έτσι, σε μια καπιταλιστική κοινωνία, όπου σημαντικός και χρήσιμος είσαι μόνο όταν παράγεις νούμερα, πολύ εύκολα μπορείς να κριθείς ως ανίκανος, αν παράγεις κάτι που δεν μπορεί να μετρηθεί… Και συνήθως η αξία των όσων δεν μπορούν να μετρηθούν, είναι ανεκτίμητη…
Μα εμείς έχουμε εκπαιδευτεί να βλέπουμε μόνο αριθμούς, να κυνηγάμε αριθμούς, και να καταλήγουμε ως ακόμα ένας αριθμός σε μια μαθηματική πράξη…
Μόνο που η ψυχή δεν μετριέται σε αριθμούς.. Η ψυχή ενός παιδιού έχει μεγαλύτερη αξία από κάθε αριθμό, από κάθε επίδοση…
Η επίδοση μπορεί να ρθει και αργότερα αν κριθεί αναγκαίο… Μα η ψυχή δεν ξεμαυρίζει τόσο εύκολα…
Είναι πιο εύκολο να πλάσεις υγιής ψυχές σε παιδιά, παρά να φτιάξεις διαλυμένες ψυχές ενηλίκων…. Και η παιδεία πρέπει να έχει ως πρώτιστο στόχο αυτό… Αν κυνηγάμε μόνο αριθμούς, έχουμε αποτύχει ως κοινωνία…. Και παιδεία είναι η οικογένεια, το σχολείο, η κοινωνία, το κράτος…
Καλή σχολική χρονιά!!!!
Διαβάστε επίσης:
Το ιδανικό πρωινό πριν το σχολείο για να… μαθαίνει το παιδί μας καλύτερα!
Αυτά είναι τα 3 πράγματα που θέλουν τα παιδιά μας όταν επιστρέφουν τις πρώτες μέρες από το σχολείο
