MENU
Η μαμά ενός 18χρονου, ο οποίος πρόσφατα τελείωσε το σχολείο ζητά να την ακούσουμε και είμαστε σίγουροι, ότι πολλοί θα ταυτιστείτε μαζί της…
“Ο γιος μου αποφοίτησε από το Λύκειο τον περασμένο Ιούνιο και τα τελευταία τρία χρόνια δεν έχει σταματήσει να δέχεται ερωτήσεις σχετικά με το τι θα σπουδάσει, πού θα σπουδάσει και αν θα σπουδάσει, ακόμα κι από ανθρώπους που τον βλέπουν για πρώτη φορά στη ζωή τους.
Μου θυμίζει κάπως τα νιόπαντρα ζευγάρια που ο κόσμος δεν σταματά να ρωτά πότε θα αποκτήσουν παιδιά. Δεν σας αφορά! Και όχι μόνο αυτό: Όταν κάνετε τέτοιες ερωτήσεις στους άλλους, είναι σαν να τους προβάλλεται πως μόνο αυτή η επιλογή υπάρχει στη ζωή.
Ξέρετε κάτι, όμως; Δεν σκέφτονται όλα τα παιδιά τις σπουδές. Η πίεση είναι τεράστια και ίσως κάποια να θέλουν να πάρουν μια ανάσα. Ίσως κάποια να θέλουν να το αναβάλουν για αργότερα στη ζωή τους.
Υπάρχουν τόσες εναλλακτικές για ένα παιδί μετά το Λύκειο και μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε, ότι είναι καλό για τα παιδιά μας και τις μελλοντικές γενιές να δημιουργήσουν το δικό τους πλάνο. Πώς θα ήταν, δηλαδή, αν αρχίζαμε να ρωτάμε όλους τους απόφοιτους Λυκείου: Πού θα ταξιδέψεις; Πού θα δουλέψεις; Πού θα πας στρατό; Δεν θα ήταν περίεργο;
Ο γιος μου δεν είχε σκοπό να πάει στο Πανεπιστήμιο φέτος. Προσπαθεί ακόμα να καταλάβει τι θέλει να κάνει με τη ζωή του πριν δεσμευτεί σε συγκεκριμένες σπουδές (ή σε καμία) για τα επόμενα χρόνια. Και αν ρωτάτε εμένα, θεωρώ ότι πρόκειται για σοφή κίνηση εκ μέρους του.
Κανείς δεν πρόκειται να τον πιέσει να βιαστεί και να επιλέξει μια σχολή που ίσως στην πορεία ανακαλύψει πως δεν του ταιριάζει.
Και δεν είναι μόνος σε αυτό. Ένας φίλος του θα πάει πρώτα στρατό. Ένας άλλος θέλει να ψαχτεί για να γίνει διακοσμητής. Άλλος θα σπουδάσει μηχανικός, άλλος θα πάει το εξωτερικό και ένας άλλος θα συνεχίσει να δουλεύει ως πωλητής, γιατί δείχνει να τα πηγαίνει πολύ καλά.
Ο καθένας τους διαλέγει τον δικό του δρόμο, κι όμως δέχονται και εκείνοι διαρκώς την ίδια ερώτηση: Τι θα σπουδάσεις;
Όχι “τι σκέφτεσαι να κάνεις μετά το σχολείο;” ή “τι θα ήθελες να κάνεις;” ή “τι θα σε έκανε ευτυχισμένο;”
Σίγουρα κάποια παιδιά το χειρίζονται τέλεια: Χαμογελούν και λένε κάτι όπως ‘δεν θα πάω στο Πανεπιστήμιο γιατί κάτι τέτοιο πιθανώς να με σκότωνε’ -Ο γιος μου είναι ένα από αυτά τα παιδιά.
Άλλα, όμως, νιώθουν αυτή την τρομερή πίεση να σπουδάσουν, γιατί αυτό περιμένουν οι γύρω τους από αυτά.
Υπάρχουν, επίσης, παιδιά που δεν σπουδάζουν, επειδή δεν έχουν καν την δυνατότητα. Ίσως δεν έχουν την απαραίτητη υποστήριξη από τα σπίτια τους ή προσπαθούν να συγκεντρώσουν χρήματα πρώτα για να καταφέρουν να επιλέξουν εκείνα τις σπουδές που θέλουν. Και αυτό από μόνο του είναι τρομερά δύσκολο ΚΑΙ αξιοθαύμαστο.
Αμέτρητα παιδιά, βέβαια, θέλουν να σπουδάσουν και αυτό είναι υπέροχο. Όμως υπάρχουν και άλλες πολλές καλές εναλλακτικές. Ο γιος μου δουλεύει αυτό το διάστημα, κάνει χειρονακτικές εργασίες και βγάζει περισσότερα από όσα έβγαζα εγώ όταν είχα ξεκινήσει τη δουλειά, μετά τις σπουδές μου.
Χρειάζεται, λοιπόν, να σταματήσουμε να ασκούμε αυτή την πίεση στα νέα παιδιά και να επιδιώκουμε να τα οδηγήσουμε σε έναν δρόμο που μπορεί να μη θέλουν να βαδίσουν. Ας αλλάξουμε τον τρόπο που ρωτάμε για το μέλλον τους και ίσως καταφέρουμε να αλλάξουμε και το ίδιο το μέλλον…”
Της Diana Park, πηγή: scarymommy.com
Διαβάστε ακόμα:
Το υπέροχο σκίτσο ενός μπαμπά που μας θυμίζει πόσο τυχεροί είμαστε…
Οικογενειακές… σφαγές!: Η απρόβλεπτη παρενέργεια του εμβολίου κατά της Covid-19
Κορωνοϊός – ΗΠΑ: Κατακόρυφη αύξηση κρουσμάτων στα παιδιά με το άνοιγμα των σχολείων
