“Tο νησί των συναισθημάτων” που παρουσιάζεται εδώ και λίγες εβδομάδες στο Θέατρο 104 αποτέλεσε στην αφορμή για να μιλήσουμε με την θεατρική ομάδα Hippo.
Το καλλιτεχνικό δίδυμο της ομάδας, Φώτης Δούσος και Αλέξανδρος Ράπτης,που κάθε χρόνο μας εντυπωσιάζει με τις πρωτοποριακές και άκρως προσεγμένες του παιδικές παραστάσεις του μίλησε στο Infokids.gr για τα έργα που παρουσιάζουν φέτος σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η ομάδα έχει διεθνή παρουσία σε θεατρικούς χώρους, φεστιβάλ και σχολεία γεγονός που αποδεικνύει την πρωτότυπη θεατρική τους ματιά και την καλλιτεχνική τους ευρηματικότητα που ξεχωρίζει σε κάθε τους θεατρικό εγχείρημα.
Μιλήστε μας για τις θεατρικές σας παραστασεις της φετινής χρονιάς;
Η αλήθεια είναι ότι ετοιμάζουμε παραπάνω παραστάσεις. Η φετινή χρονιά είναι η πιο παραγωγική μας χρονιά από την αρχή της σύστασης μας! Αρχικά δυο είναι οι παραστάσεις μας για το παιδικό κοινό της Αθήνας (μία επανάληψη από πέρσι και μια καινούρια), και μία για το κοινό της Θεσσαλονίκης. Στην Αθήνα ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά το έργο της Καλλιόπης Φύκαρη “Πώς Βγαίνουμε από το Βυθό Παρακαλώ;” που θα παίζεται κάθε Κυριακή στο θέατρο 104, Ευμολπιδών 41, στο Γκάζι και καθημερινά για τα σχολεία της Αθήνας και των τριγύρω πόλεων. Η παράσταση επίσης θα ταξιδέψει τον Νοέμβρη και στα νησιά του Βόρειου Αιγαίου. Θέμα της είναι η αποδοχή της διαφορετικότητας. Στο ίδιο θέατρο κάθε Σάββατο στις 17.00, θα παρουσιάζουμε την παράσταση μας “Το Νησί των Συναισθημάτων” βασισμένη στην ομώνυμη ιστορία του Χορχέ Μπουκάι. Κι αυτή μας η παράσταση θα ταξιδέψει το χειμώνα και την άνοιξη σε αρκετές πόλεις της ελληνικής επαρχίας, αλλά και στην Κύπρο. Το έργο του Φώτη Δούσου με τίτλο “Οι περιπέτειες του Παβ” θα παίζεται κάθε Κυριακή στις 12 στον πολυχώρο ΕΝΩ , Ερμού 11, στην Θεσσαλονίκη και καθημερινά για τα σχολεία της βόρειας Ελλάδας.
Την άνοιξη η παράσταση θα ταξιδέψει στα δωδεκάνησα και την Κρήτη. Οι παραπάνω παραστάσεις απευθύνονται σε παιδιά πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ηλικιών 4-12. Τέλος για νηπιαγωγεία και μέχρι την δευτέρα τάξη δημοτικού (ηλικίες 4-7) παρουσιάζουμε το οικολογικό μας πρόγραμμα με τίτλο “Ο Γιάννης και το Πεύκο”. Το πρόγραμμα είναι διαδραστικό και περιοδεύει σε σχολεία όλης της επικράτειας. Για τους Έλληνες του εξωτερικού συνεχίζουμε την περιοδεία μας με την παράσταση μας “Ο Χορός των Μεταμφιεσμένων”, η οποία έχει περάσει ήδη από Αμερική και Αυστραλία, ενώ το φθινόπωρο θα παίζεται σε ελληνικά σχολεία της Ευρώπης, Αυτά για το θεάτρο για παιδιά. Την δεύτερη θεατρική σεζόν ετοιμάζουμε και παραστάσεις για ενήλικες, αλλά γι’ αυτές θα μπορούμε να σας μιλήσουμε σε μια επόμενη συνέντευξη, απαντά ο Αλέξανδρος Ράπτης.
Σε ποιον απευθύνεται η νέα σας θεατρική παράσταση “Το νησί των συναισθημάτων”;
“Το Νησί των Συναισθημάτων” ήταν μια ιδέα της Σίσσυς Ιγνατίδου (μία εκ των δύο πρωταγωνιστριών της παράστασης). Αρχικά αναπτύχθηκε από μας ως εκπαιδευτικό δράμα για παιδιά δημοτικού και στην συνέχεια διασκευάστηκε σε μια ολοκληρωμένη παράσταση με διαδραστικό χαρακτήρα. Το κείμενο αφορμάται από την ομώνυμη ιστορία του Χόρχε Μπουκάι και σχετίζεται με την συναισθηματική νοημοσύνη (ΕQ). Απευθύνεται σε παιδιά νηπαγωγείου και δημοτικού και στόχο έχει να δώσει διανοητικά και πνευματικά ερεθίσματα σε παιδιά και γονείς που σχετίζονται με την συναισθηματική αγωγή. Η ψυχοπνευματική ωρίμανση ενός παιδιού γίνεται αρμονικότερη, αν καλλιεργηθεί η συναισθηματική του νοημοσύνη από μικρή ηλικία. Στην παράσταση εκτός από την Σίσσυ Ιγνατίδου παίζει και η Νίκη Πεταλά. Οι δύο τους, ηθοποιοί και παιδαγωγοί ταυτόχρονα, και με την δική μας καθοδήγηση, χρησιμοποιούν τις πληθωρικές τους ικανότητες για να δημιουργήσουν μια ευφάνταστη, γεμάτη ενέργεια και ώριμη παράσταση. Το “Νησί των Συναισθημάτων” με ευαισθησία και προσεκτική ματιά θέλει να συνομιλήσει με τον πλούσιο συναισθηματικό κόσμο των παιδιών απαντά ο Αλέξανδρος Ράπτης.
Το παιδικό θέατρο είναι ο δρόμος που οδηγεί στο ενήλικο θέατρο;
Δεν το βλέπουμε ακριβώς έτσι. Το παιδικό θέατρο έχει μια αυτονομία. Είναι δρόμος που οδηγεί σε ξέφωτα αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης για τους συμμετέχοντες. Δεν οδηγεί στο ενήλικο θέατρο, αλλά πηγαίνει παράλληλα με αυτό. Αμφότερα πάντως έχουν κοινούς στόχους: να συγκινήσουν, να ψυχαγωγήσουν, να προβληματίσουν, να θέσουν ερωτήματα και να προκαλέσουν μέθεξη στο κοινό. Και όπως λέει μια γιαπωνέζικη παροιμία: “Δεν υπάρχουν πολλοί δρόμοι. Υπάρχει ένας δρόμος” απαντά ο Φώτης Δούσος.
Δεν είναι πολλές οι παραστάσεις για το αθηναϊκό κοινό;
Δεν πρέπει να μας προκαλεί ίλιγγο η πληθώρα των επιλογών. Και δεν είναι καλό να γκρινιάζουμε για κάτι που μας προσφέρεται απλόχερα και είναι και σε καλό επίπεδο. Για το αθηναϊκό κοινό είναι υπεροχο που έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει όσες παραστάσεις επιθυμεί. Για τους επαγγελματίες του θεάτρου, ίσως δημιουργείται πρόβλημα λόγω ανταγωνισμού ή λόγω πολυφωνίας και περιορισμένης διαφημιστικής δύναμης από την άλλη. Οι καλές παραστάσεις, πάντως, συνήθως ξεχωρίζουν και γίνονται γνωστές από στόμα σε στόμα απαντά ο Φώτης Δούσος.
Έχει μέλλον στην Ελλάδα οτιδήποτε σχετίζεται με το παιδικό θέατρο;
Το επίπεδο του παιδικού θεάτρου έχει ανέβει αισθητά στις μέρες μας. Θα είμαστε πολύ χαρούμενοι εάν βάλαμε κι εμείς ένα λιθαράκι σε αυτό. Πιστεύουμε ότι, σε μεγάλο βαθμό, το παιδικό θέατρο ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις ανησυχίες της σύγχρονης παιδαγωγικής και αποτελεί ένα πολύ σημαντικό διδακτικό εργαλείο. Εκπαίδευση και αισθητική αγωγή θα
πρέπει να πηγαίνουν χέρι χέρι. Αν θέλουμε το καλό των παιδιών μας, καλό είναι να τα εξοικειώσουμε από μικρά με το θέατρο. Μόνο οφέλη θα πάρουν από αυτή τη σχέση εξηγεί ο Φώτης Δούσος.