“Ωραία Κοιμωμένη²”: Μιλήσαμε με τους συντελεστές της παράστασης που έχει κερδίσει τις προτιμήσεις των λιλιπούτειων θεατρόφιλων

Μια από τις παιδικές παραστάσεις που φέτος έχουν ξεχωρίσει είναι η “Ωραία Κοιμωμένη²” της θεατρικής ομάδας Hippo που μάς προ(σ)καλεί σε μια ξεχωριστή θεατρική ανάγνωση του κλασικού παραμυθιού με έντονα κωμικά στοιχεία, γρήγορο ρυθμό, συγκίνηση και ανατροπές.  Επί σκηνής ζωντανεύει  μια ιστορία ενηλικίωσης, που μιλάει στην καρδιά και στο μυαλό των παιδιών μιλώντας τους για το ζήτημα της προσωπικής ελευθερίας και των ορίων της.

To Infokids.gr μίλησε με τους Φώτη Δούσο και Αλέξανδρο Ράπτη, το καλλιτεχνικό δίδυμο της ομάδας Hippo που χαρακτηρίζεται από μια “avant-garde” αισθητική που σέβεται τις αναζητήσεις της σύγχρονης παιδαγωγικής και προσφέρει πάντα στο παιδικό κοινό προσεγμένες παραστάσεις με σπουδαία μηνύματα και ουσιάστικο θέαμα χωρίς να επενδύει σε φιοριτούρες και ανούσιους θεατρικούς εντυπωσιασμούς και προσπάθησε να αποκρυπτογραφήσει τα μυστικά της επιτυχίας που κρύβονται πίσω από την “Ωραία Κοιμωμένη²”. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η ομάδα έχει διεθνή παρουσία σε θεατρικούς χώρους, φεστιβάλ και σχολεία γεγονός που αποδεικνύει την πρωτότυπη θεατρική τους ματιά και την καλλιτεχνική τους ευρηματικότητα που ξεχωρίζει σε κάθε τους θεατρικό εγχείρημα.

Παρουσιάζετε μια σύγχρονη εκδοχή του κλασικού παραμυθιού της “Ωραίας Κοιμωμένης” που έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές παιδιών. Τι το διαφορετικό έχει η μοντέρνα ανάγνωση αυτής της ιστορίας;

Η ανάγνωσή μας αν και πατάει στην κλασική ιστορία, διαφοροποιείται από αυτήν αισθητά. Πρώτα από όλα αλλάζει πολύ το τέλος. Η δικιά μας εκδοχή είναι πιο “φεμινιστική”. Την κοιμωμένη μας δεν την ξυπνάει κάποιος ιδεαλιστικός πρίγκηπας, αλλά μια δικιά της, εσωτερική δύναμη που συντίθεται μέσα από τις εμπειρίες της, τις ελπίδες, τις επιδιώξεις της, ακόμα και τους φόβους της. Αποκαλύπτω όμως το τέλος τώρα, για αυτό θα ζητούσα από τους γονείς που διαβάζουν να μη κάνουν spoiler στα παιδιά τους!

Τα παιδιά έχουν αγαπήσει το θεατρικό σας εγχείρημα γεγονός που αποδεικνύεται εμπράκτως από το ότι η παράσταση συνεχίζεται δυναμικά έχοντας ήδη αφήσει πίσω την δεύτερη παράταση παραστάσεων. Ποια στοιχεία του έργου σας είναι αυτά που έχουν κερδίσει την καρδιά αλλά και τις εντυπώσεις του ανήλικου κοινού;

Όντως οι παραστάσεις συνεχίζονται με μεγάλη προσέλευση του κοινού. Τα παιδιά νιώθουν ελεύθερα μέσα στις παραστάσεις μας και αυτό τους δίνει ένα κίνητρο και μια ώθηση συνδημιουργίας. Πέρα από αυτό μαγνητίζονται από την κίνηση, την ενέργεια και την ψυχική γενναιοδωρία των ηθοποιών (Ανθή Φουντά, Γιώργος Σοφικίτης). Τους αρέσει το χιούμορ της παράστασης, οι γρήγοροι ρυθμοί της, τα διαδραστικά σημεία. Επίσης τους κάνει εντύπωση η πλοκή, οι ανατροπές της ιστορίας, το σασπένς που δημιουργείται.

Ποιο είναι το επιμύθιο της “Ωραίας Κοιμωμένης²”που θα αποκομίσουν τα παιδιά φεύγοντας από το θέατρο;

Η λογική του επιμύθιου έρχεται λίγο σε κόντρα με τις παιδαγωγικές μεθόδους που ακολουθούμε στο θέατρό μας. Αυτό που αποκομίζει ο μικρός θεατής από τις παραστάσεις μας θεωρούμε ότι είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια μονοσήμαντη κατάθεση έτοιμων συπερασμάτων. Μας αρέσει να προσφέρουμε ποικίλα ερεθίσματα και να λειτουργούμε συνθετικά. Είναι σα να λέμε στα παιδιά ελάτε να δούμε τι ερωτήματα προκύπτουν από το έργο, πως μπορούμε να φιλτράρουμε τα νοήματα, πόσα άλλα επίπεδα υπάρχουν στο κειμενικό υπέδαφος. Γενικά αντιμετωπίζουμε τα παιδιά σαν έξυπνες οντότητες και μας το ανταποδίδουν με τον καλύτερο τρόπο όταν εκφέρουν την άποψή τους, όταν συμμετέχουν δραστικά, όταν λένε πράγματα που μας καταπλήσσουν.

Μετά την παράσταση “Η Ωραία Κοιμωμένη²” ακολουθεί ένας σχεδιασμός Εκπαιδευτικού Δράματος, όπου τα παιδιά συμμετέχουν σε έναν φανταστικό κόσμο, εμπνευσμένο από το πρόγραμμα που παρακολούθησαν. Πως ανταποκρίνονται τα παιδιά στις ανάγκες του εργαστηρίου; Ποια η σημασία και η σκοπιμότητα του εκπαιδευτικού δράματος στην θεατρική πράξη;

Τα παιδιά ανταποκρίνονται με μεγάλο ενθουσιασμό στο αυτοσχέδιο εργαστήρι που έπεται της παράστασης. Οι δραστηριότητες που ακολουθούν τις παραστάσεις μας δεν παίζουν απλώς συμπληρωματικό ρόλο, αλλά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι αυτών. Προκύπτουν από τεχνικές του εκπαιδευτικού Δράματος και του θεατρικού παιχνιδιού και είναι φυσικά διαδραστικές και βιωματικές. Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες γίνεται μια αναψηλάφιση κομβικών θεμάτων που αναδεικνύονται από το εκάστοτε έργο και δίνεται η ευκαιρία στα παιδιά να εμβαθύνουν λίγο περισσότερο στην αισθητική και νοητική τους εμπειρία.

Η σύγχρονη πραγματικότητα περνάει με κάποιον τρόπο στο σύγχρονο παιδικό θέατρο;

Δεν γίνεται να εθελοτυφλούμε απέναντι στα σύγχρονα προβλήματα που μας κυκλώνουν από παντού. Ούτε να παραμυθιάζουμε τα παιδιά παριστάνοντας ότι τίποτε στραβό δεν συμβαίνει εκεί έξω. Όμως το παιδικό θέατρο αποτελεί μια ιερή επικράτεια μέσα στην οποία μπορούμε ακόμα να συνδιαλεγόμαστε με όνειρα και να επενδύουμε στην φαντασία. Υπό αυτή την έννοια αποτελεί φράγμα και ασπίδα προστασίας σε ότιδήποτε διαβρωτικό, επίβουλο και στρεσογόνο έρχεται καμιά φορά από την επέλαση της πραγματικότητας. Αυτό ισχύει και για το κοινό, αλλά και για τους συντελεστές!