Ξεκίνησε πειραματικά σε Δημοτικό του Ηρακλείου και αποδείχθηκε ότι φέρνει ηρεμία και όχι ανησυχία στα παιδιά.
Όσοι νομίζατε ότι το κουδούνι του σχολείου σας ήταν ο πιο εκνευριστικός ήχος τότε μπορείτε να ξέρετε ότι περνάμε σε νέα εποχή κι η έναρξη των μαθημάτων σηματοδοτείται από ωραίες μελωδίες του Μπετόβεν ή του Βιβάλντι με αποτέλεσμα τα παιδιά να έχουν ηρεμία και γαλήνη. Μια άλλη εποχή ξεκινάει κι το κουδούνι ακούγεται σαν μελωδίες της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και άλλων ελλήνων συνθετών.
Όλα ξεκίνησαν από τη Νέα Αλικαρνασσό Ηρακλείου, όπου τα 2ο και 5ο Δημοτικά Σχολεία τόλμησαν να αλλάξουν τον ήχο του σχολικού κουδουνιού, κάνοντας ένα μικρό αλλά ουσιαστικό βήμα προς την αναβάθμιση της σχολικής καθημερινότητας.
Η πρωτοβουλία που άλλαξε τον ρυθμό της ημέρας
Η ιδέα ξεκίνησε από την υποδιευθύντρια του 2ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Αλικαρνασσού, κα Μαρία Σταυρακάκη. Κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα, εγκαταστάθηκε νέο σύστημα ειδοποίησης, το οποίο επιτρέπει την αναπαραγωγή μουσικών κομματιών αντί του παραδοσιακού ήχου.
«Κάθε φορά που το κουδούνι χτυπάει, νιώθω συγκίνηση. Τα παιδιά είναι ήρεμα, χαρούμενα – το ίδιο και οι εκπαιδευτικοί. Ακόμα και οι γείτονες έχουν αγκαλιάσει την αλλαγή», δήλωσε στο Cretalive η κα Σταυρακάκη.
Μουσική παιδεία και ψυχολογία στο προσκήνιο
Η επιλογή της κλασικής μουσικής δεν έγινε τυχαία. Πλήθος ερευνών έχει δείξει πως η ακρόαση έργων όπως το «Für Elise» του Μπετόβεν ή οι «Τέσσερις Εποχές» του Βιβάλντι:
- Μειώνει το άγχος
- Ενισχύει τη συγκέντρωση
- Δημιουργεί θετικό κλίμα στο περιβάλλον
Τα αποτελέσματα στο σχολείο ήταν άμεσα. Σύμφωνα με τους εκπαιδευτικούς, τα παιδιά επιστρέφουν πιο ήρεμα από τα διαλείμματα, ενώ η γενικότερη ατμόσφαιρα είναι αισθητά πιο θετική.
Μια διαφορετική εκπαιδευτική προσέγγιση
Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρόγραμμα δεν θα μείνει στα λίγα πρώτα έργα. Όπως ανακοινώθηκε:
- Το ρεπερτόριο θα προσαρμόζεται εποχιακά, με χριστουγεννιάτικες ή αποκριάτικες μελωδίες.
- Θα ενταχθούν και σύγχρονα ορχηστρικά κομμάτια, όπως το «Nostalgia» του Yanni και έργα της Ευανθίας Ρεμπούτσικα.
Πρόκειται για μια ήπια πολιτιστική παρέμβαση, με ουσιαστικό εκπαιδευτικό χαρακτήρα – μία μορφή “ακουστικής παιδείας” που ενσωματώνεται αρμονικά στην καθημερινότητα.
