«ΜΙΚΡΑ ΣΚΙΟΥΡΑΚΙΑ ΕΠΑΙΖΑΝ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ!»
Η μικρή συγγραφέας Χρύσα Σοροβού από το Αγρίνιο, έκανε το όνειρό της πραγματικότητα σε ηλικία μόλις 9 ετών! Το πρώτο παραμύθι της με τίτλο «Σκιουράκια Ντεντέκτιβς» κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία σε τρεις γλώσσες. Στα ελληνικά, στα αγγλικά και στα γαλλικά! Την μετάφραση έκανε η ίδια με την βοήθεια των εκπαιδευτικών της! Μάλιστα το βιβλίο έχει εκδοθεί με τα δικά της γράμματα και τις δικές της ζωγραφιές! Η γλυκιά μαθήτρια μιλάει στο Infokids!
*Συνέντευξη στην Κλέλια Κλουντζού
-Χρύσα, καταρχάς συγχαρητήρια για αυτό το εγχείρημα! « Σκιουράκια Ντεντέκτιβς» είναι ο τίτλος του πρώτου σου παραμυθιού! Περίγραψέ μας την ιστορία των πρωταγωνιστών σου!
«Ευχαριστώ πολύ! Το παραμύθι μου μιλάει για δύο μικρά σκιουράκια που αποφασίζουν να γίνουν ντεντέκτιβς όταν οι γονείς τους χάθηκαν. Συναντούν εμπόδια και δυσκολίες, αλλά δεν τα παρατούν. Τη συνέχεια θα τη μάθετε στο τέλος του παραμυθιού!»
– Είσαι μόλις 9 ετών! Πώς σου ήρθε η ιδέα να ξεκινήσεις να γράφεις από μόνη σου ένα παραμύθι και από πού εμπνεύστηκες τον τίτλο;
«Πηγαίνω στην τετάρτη δημοτικού. Το παραμύθι το έγραψα λίγο πριν τελειώσω τη τρίτη τάξη. Εκεί που έπαιζα με τις κούκλες μου άρχισα να γράφω ένα παραμύθι. Όταν το τελείωσα το διάβασα στους γονείς μου κ η μαμά μου , μου εμφύσησε την ιδέα να το εκδώσουμε. Εγώ της είπα αμέσως ναααιιι… Επειδή το σχολείο μου είναι δίπλα στο δάσος πολλές φορές έρχονται μέχρι το προαύλιο του σχολείου μου σκιουράκια και μας αρέσει πολύ να τα βλέπουμε. Έτσι σκέφτηκα να γράψω για ζωάκια σκιουράκια.»
«ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ!»
-Πόσο καιρό σου πήρε να ολοκληρώσεις το παραμύθι σου στα ελληνικά;
«Το παραμύθι μου , μου πήρε περίπου 6 μήνες να το ολοκληρώσω. Μου πήρε πολύ χρόνο να σκεφτώ και να φτιάξω τις ζωγραφιές και να το γράψω με ωραία γράμματα. Γιατί το παραμύθι έχει εκτυπωθεί με τα δικά μου γράμματα κ τις ζωγραφιές επίσης.»
«ΣΚΙΟΥΡΑΚΙΑ ΝΤΕΝΤΕΚΤΙΒΣ ΣΕ ΓΑΛΛΙΚΑ & ΑΓΓΛΙΚΑ!»
-Το έχεις ήδη μεταφράσει σε δύο γλώσσες. Αγγλικά και Γαλλικά! Πώς τα κατάφερες με τις ξένες γλώσσες;
«Αγγλικά κ γαλλικά έχω ξεκινήσει από τη δευτέρα Δημοτικού . Με τη βοήθεια των καθηγητριών μου, το μεταφράσαμε στις δύο γλώσσες αντίστοιχα. Ήταν δύσκολο κυρίως όταν το έγραψα στα γαλλικά.»
– Πώς αισθάνεσαι που είσαι πλέον και επίσημα μία μικρή συγγραφέας;
«Χαίρομαι πολύ που βλέπω το παραμύθι μου στο βιβλιοπωλείο και χαίρομαι που η μαμά μου, όταν κάποιες φορές κουραζόμουν να γράφω και να ζωγραφίζω, μου έλεγε: “να μην αφήσω στη μέση τη προσπάθειά μου” !
Κάτι που έχει σχέση με τη προσπάθεια, το γράφω σαν ηθικό δίδαγμα στο τέλος του παραμυθιού.»
«Η ΕΠΑΦΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΜΩΡΟ!»
– Πότε και πώς ξεκίνησε η επαφή σου με τα βιβλία;
«Από μωράκι που ήμουν η μαμά και ο μπαμπάς , μου διάβαζαν κάθε βράδυ ένα παραμυθάκι!»
– Να φανταστώ ότι μεγαλώνοντας θέλεις να γίνεις πετυχημένη συγγραφέας;
«Μμμμμμ… Δεν το έχω σκεφτεί. Για συγγραφέας. Ξέρω όμως τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω.»
-Ποια είδη βιβλίων σου αρέσουν και γιατί;
«Μου αρέσουν τα παραμύθια που έχουν όμορφες εικόνες με ωραία χρώματα και γλυκούλες φατσούλες.»
– Τι λένε οι συμμαθητές σου για το παραμύθι σου; Και τι οι δάσκαλοί σου;
«Στη δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου μου, οι συμμαθητές μου τσακώνονται ποιος θα πάρει το βιβλίο μου για να το διαβάσει στο σπίτι του. Οι δάσκαλοί μου, μου έδωσαν συγχαρητήρια και ο διευθυντής με σήκωσε στη πρωινή προσευχή, έδειξε το παραμύθι στα παιδιά και με χειροκροτούσαν!»
– Ετοιμάζεις ήδη το επόμενο βιβλίο σου ;
«Η αλήθεια είναι πως δεν έχω σκεφτεί το επόμενο βιβλίο μου. Προς το παρόν χαίρομαι αυτό το παραμύθι.»
-Τα περισσότερα παιδιά στην ηλικία σου περνούν ώρες μπροστά σε οθόνες. Εσύ τι σχέση έχεις με τα κινητά και τα τάμπλετ;
«Στο τάμπλετ έχω γραμμένα παιδικά ( όπως το μικρό Νικόλα ) που είναι το αγαπημένο μου παιδικό μαζί με κάποια άλλα και βλέπω στο αυτοκίνητο όταν πηγαίνουμε ταξίδια γιατί βαριέμαι στο δρόμο! Και στο κινητό του μπαμπά και της μαμάς βάζω κάποια τραγούδια που μου αρέσουν και χορεύω. Οι γονείς μου, μου λένε πως όταν χαζεύουμε στο κινητό το μυαλό μας κοιμάται. Βέβαια εμένα μου αρέσει να βλέπω κάποια έργα στη τηλεόραση. Τηλεόραση βλέπω περισσότερο απ΄οτι τάμπλετ.
«ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΣ!»
-Τι θέλεις να σπουδάσεις; Ποια είναι τα όνειρά σου;
«Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω οφθαλμίατρος. Έχω σκεφτεί και πως θα φτιάξω το ιατρείο μου . Που θα κάθονται τα παιδάκια όση ώρα θα περιμένουν να τα εξετάσω και άλλα πολλά!»
ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΣ: «ΕΝΘΑΡΡΥΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΗΝ ΧΡΥΣΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ!»
«Ο ρόλος του γονιού στο παιδί, είναι πολύ σημαντικός θεωρώ. Από πολύ μικρή ηλικία διαβάζαμε παραμύθια καθημερινά, παίζαμε εκπαιδευτικά παιγνίδια. Είχαμε “μετατρέψει” το σπίτι σε παιδικό σταθμό.
Πριν ξεκινήσει στο νηπιαγωγείο ήξερε ήδη να διαβάζει και να γράφει. Έτσι νιώθω πως έχω βάλει κ εγώ ένα μικρό λιθαράκι στην αγάπη της για το βιβλίο και ιδιαίτερα στη παιδεία της και χαίρομαι, γιατί οι κόποι μου ανταμείβονται.
Η βοήθειά μου στην ολοκλήρωση του παραμυθιού έπαιξε ρόλο στο να την ενθαρρύνω να συνεχίσει γιατί η αλήθεια είναι πως υπήρξαν αρκετές στιγμές που κουραζόταν και απογοητευόταν. Η Χρύσα μας, από μικρή ήταν ένα παιδί που συμπεριφερόταν αρκετά ώριμα για την ηλικία της. Νιώθω πολύ περήφανη για εκείνη , για ό, τι καταφέρνει.. ακόμη και για εκείνα που δεν καταφέρνει. Γιατί απλά προσπαθεί!» δηλώνει η Ιουλία Σοροβού.
