Κάθε αδελφική μάχη είναι μάχη για τη γονεϊκή αποδοχή και αγάπη, κάθε χτύπημα είναι σημάδι αναζήτησης προσοχής και φροντίδας, κάθε ξέσπασμα είναι έκκληση για την γονεϊκή αγκαλιά.
Ενσυναισθανθείτε τα παιδιά σας και προσφέρετε την αγκαλιά σας προτού την αναζητήσουν.
Θέστε ξεκάθαρα τα όρια της δικής σας οικογένειας, τα οποία θα ισχύουν εξίσου για όλα τα μέλη, θα είναι απλά, ρεαλιστικά και κατανοητά από όλους (π.χ. δεν χτυπάμε, δεν βρίζουμε κλπ).
Μην αναλαμβάνετε το ρόλο του δικαστή, όσο και να σας πιέζουν τα παιδιά.
Παρεμβαίνετε στην όποια διαμάχη μόνο αν σας ζητηθεί ή εαν κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα των παιδιών.
Εφαρμόστε τη μέθοδο sprortscasting σε κάθε έκκληση των παιδιών για δικαιοσύνη.
Είστε εκεί για να διευκολύνετε την επικοινωνία τους, χωρίς να δείχνετε εύνοια ή απογοήτευση και χωρίς να επιβραβεύετε ή να τιμωρείτε το εκάστοτε παιδί.
Αναπαράγετε αντικειμενικά τη θέση του κάθε παιδιού, αφήνοντας τα να βρουν μόνα τους τη λύση.
Να θυμόμαστε ότι : Την γονεϊκή ζήλεια δεν την κληρονομούμε , αλλά αποκτάται και ενισχύεται με την συμπεριφορά των γονιών δείχνοντας εύνοια και δίκιο σ ένα από τα δυο παιδιά .
Πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια Γονέων AATH