Η ζωή μας ως γονείς μετράει πολλά ΜΗΝ που λέμε στα παιδιά μας.
Είναι όμως όλα απλά; Ένα reel από το puzzlepiece.gr στο Instagram μπορεί να μας προσφέρει τροφή για σκέψη για την ανατροφή των παιδιών μας – και αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα για την αξία των social media σε κάποιες περιπτώσεις.
Μην κλαις είσαι αγόρι. Μην μεγαλώνεις τον γιο σου να πιστεύει ότι το κλάμα είναι φυσιολογικό… γιατί ίσως γίνει ένας συναισθηματικά νοήμων και υγιής ενήλικας.
Μην αφήνεις τον γιο σου να παίζει με κούκλες... γιατί ίσως γίνει ένας στοργικός ενήλικας που νοιάζεται για τους γύρω του.
Μην αφήνεις τον γιο σου να κάνει δουλειές του σπιτιού… γιατί ίσως γίνει ένας ανεξάρτητος και υγιής ενήλικας.
Μην μάθεις στον γιο σου να μαγειρεύει… γιατί ίσως συνειδητοποιήσει ότι η μαγειρική είναι δεξιότητα ζωής και όχι «γυναικεία δουλειά».
Ας μεγαλώσουμε τα παιδιά μας ενάντια στα ξεπερασμένα και τοξικά στερεότυπα. Ας τα μεγαλώσουμε να έχουν ενσυναίσθηση, συμπόνοια και να είναι ο εαυτός τους.
Σπάμε τον φαύλο κύκλο της τοξικότητας για να τους δώσουμε τη δύναμη να γίνουν δυναμικά, στοργικά και ολοκληρωμένα άτομα.
Γιατί είναι τοξικά τα στερεότυπα;
Καταπιέζουν τη συναισθηματική έκφραση. Τα αγόρια που μεγαλώνουν με την ιδέα ότι «το κλάμα είναι αδυναμία» μαθαίνουν να κρύβουν τα συναισθήματά τους, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα ψυχικής υγείας.
Περιορίζουν τις επιλογές τους. Όταν λέμε ότι «αυτό είναι για κορίτσια», περιορίζουμε τη φαντασία και τα ενδιαφέροντά τους, στερώντας τους την ευκαιρία να εξερευνήσουν διαφορετικές πτυχές του εαυτού τους.
Προάγουν την τοξική αρρενωπότητα. Τα αγόρια μεγαλώνουν με την πίεση να είναι «σκληρά» και «ανεξάρτητα», απορρίπτοντας τη συνεργασία, την ευγένεια και την ευαλωτότητα ως «θηλυκά χαρακτηριστικά».
Πώς μπορούμε να αλλάξουμε τα στερεότυπα;
1. Ενθαρρύνουμε τη συναισθηματική έκφραση. Δίνουμε χώρο στα αγόρια να κλάψουν, να μιλήσουν για τα συναισθήματά τους και να ζητήσουν βοήθεια χωρίς ντροπή.
2. Σπάμε τους περιορισμούς των φύλων. Ενθαρρύνουμε τα αγόρια να παίζουν με ό,τι τα ευχαριστεί, είτε πρόκειται για ποδόσφαιρο, είτε για κουκλόσπιτα.
3. Είμαστε το παράδειγμα. Δείχνουμε στα παιδιά μας ότι όλοι – άντρες και γυναίκες – έχουν συναισθήματα, κάνουν λάθη, ζητούν βοήθεια και δείχνουν αγάπη.
4. Αλλάζουμε τη γλώσσα μας. Αντί για φράσεις όπως «Μην είσαι σαν κορίτσι», λέμε: «Είναι εντάξει να είσαι ευαίσθητος.»
