Ολυμπιονίκης ξεσπά: “Στερούν στα παιδιά μας την δυνατότητα να γυμναστούν και τα τιμωρούν με κατ΄οίκον περιορισμό”

Η παρατεταμένη αποχή των παιδιών από τον αθλητισμό και τα λουκέτα στις αθλητικές εγκατάστασεις λόγω της απαγόρευσης άθλησης έχουν δημιουργήσει ένα άνευ προηγουμένου σκηνικό. Η έλλειψη «σωματικής εκτόνωσης»  από την σωματική άσκηση έχει τεράστιες επιπτώσεις και στην ψυχολογία των παιδιών καθώς παρατηρούνται αλλαγές στον βιορυθμό και την συμπεριφορά τους.

Ο αθλητισμός είναι μια πολύτιμη εμπειρία για κάθε παιδί που ασχολείται συστηματικά με κάποιο άθλημα είτε ομαδικό είτε ατομικό καθώς μέσω αυτού βελτιώνει τη φυσική του κατάσταση, δυναμώνει μυικά, αναπτύσσει τις κινητικές του δεξιότητες, μαθαίνει να ενεργεί ισότιμα και με κανόνες, συμμετέχοντας σε μια προσπάθεια προς ένα κοινό στόχο.

Η Σταυρούλα Κοζομπόλη, Αργυρή Ολυμπιονίκης Υδατοσφαίρισης, Πρόεδρος της Ένωσης συμμετασχόντων σε Ολυμπιακούς Αγώνες και μέλος της Επιτροπής αθλητών της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Υγρού Στίβου FINA , καταθέτει τη δική της μαρτυρία για το πώς η αποχή από τον αθλητισμό έχει επηρεάσει τα παιδιά της που είναι 7 και 10 ετών.

Το κείμενο της κας Κοζομπόλη

Αδυνατώ να καταλάβω τη συνεχιζόμενη αποχή των παιδιών μας από τις αθλητικές δραστηριότητες

Ως Ολυμπιονίκης αλλά και γονέας, αφού είμαι μητέρα δυο παιδιών 7 και 10 ετών, αδυνατώ να καταλάβω τη συνεχιζόμενη πλέον, χωρίς λογική αποχή των παιδιών μας από τις αθλητικές δραστηριότητες.

Όσον αφορά δε τα αθλήματα του Υγρού στίβου αφού κι εγώ προέρχομαι από την κολύμβηση και ύστερα την Υδατοσφαίριση, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα…

Πριν 2 μήνες διαβαζάμε ότι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας «στις πισίνες και θάλασσες με την κολύμβηση δεν μεταδίδεται ο κορωνοιός» πριν λίγες μέρες «το χλώριο στις πισίνες σκοτώνει τον ιο SARS-CoV-2 σε 30 δευτερόλεπτα»…

Όμως παρ’ όλα αυτά οι Ακαδημίες και τα τμήματα υποδομων του αθλητισμού παραμένουν κλειστά και τα παιδιά μας εγκλωβισμένα σε υπολογιστές, tablet και κινητα τηλέφωνα.

Φανερές είναι οι ψυχολογικές επιπτώσεις στα παιδιά από την στέρηση κοινωνικής συναναστροφής αλλά και αδυναμία εκτόνωσης της ενέργεια τους στον αθλητισμό που αποτελεί κοινωνικό αγαθό αλλα και αποδεδειγμένα το πιο υγιες κομματι της κοινωνιας μας.

Επίσης μεγάλος είναι πλέον ο κινδυνος και για την σωματική τους υγεία αφου σε πολλές περιπτώσεις τα παιδιά έχοντας περιορισμένη ή και καθόλου άσκηση εχουν πάρει αρκετα κιλά με κινδυνο να οδηγηθούν στην παιδική παχυσαρκία, τη συγχρονη ασθένεια που μαστίζει παιδιά και εφηβους.

Και όλα αυτά συμβαίνουν όταν για παράδειγμα, λειτουγούν οι παιδικές χαρές όπου τα παιδιά παίζουν ανεξέλεγκτα και συγκεντρώνονται χωρίς αριθμητικό περιορισμό γονείς και παιδιά.

Επίσης όταν στους περισσότερους δημόσιους χώρους πλατείες, πάρκα και λοιπά υπάρχει μεγάλος συνωστισμός χωρίς πολλές φορές να τηρούνται τα μέτρα προστασίας και πολλά παραδείγματα ακόμη.

Επιπλέον, πριν απο μία βδομάδα εμφανίστηκε στη ζωή μας το self test το οποίο χρησιμοποιείται πλέον απο μαθητές, εκπαιδευτικούς, υπαλλήλους κτλ. Στον αθλητισμό όμως ο μαθητής που με το αρνητικό self test μπορεί να πάει στο σχολείο δεν μπορει να πάει στην αθλητική του δραστηριότητα, όπου χρειάζεται και αρνητικό rapid test! Εύλογα γεννιούνται πολλά ερωτήματα… Από την στιγμή που προκρίθηκε η λύση των self tests για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων και του λιανεμπορίου, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για το άνοιγμα του αθλητισμού σε όλες τις ηλικίες.

Να επισημάνω επίσης ότι ο χώρος του αθλητισμού είναι αποδεδειγμένα ο πιο πειθαρχημένος, αφού τα παιδιά-αθλητές το πρώτο πράγμα που μαθαίνουν στον αθλητισμό είναι να πειθαρχούν και να σέβονται τους κανόνες.

Βιώνοντας λοιπόν όλον αυτό τον παραλογισμό, στερούνται τα παιδια μας την δυνατότητα συστηματικής άσκησης και τα τιμωρούμε με κατ΄ οίκον περιορισμό. Κύριοι, έστω και τώρα, να ανοίξουν άμεσα οι χωροι αθλητικών δραστηριοτήτων και φυσικά οι πισίνες με τα όποια περιοριστικά μέτρα κρίνονται αναγκαία και ας σταματήσει επιτελους η τιμωρια των παιδιών μας…