MENU
Το άγχος υπάρχει στη ζωή της γυναίκας πολύ πριν αυτή αποκτήσει παιδιά. Η καθημερινότητα και οι ευθύνες της προκαλούν πάντα στρες στους ανθρώπους. Ο ερχομός, όμως, ενός παιδιού και η ανατροφή του εκτοξεύουν τα ποσοστά άγχους των γυναικών στα ύψη.
Το άγχος της γυναίκας, μετά τον ερχομό ενός παιδιού, δεν περιορίζεται μόνο στα καθημερινά ζητήματα, όπως τις οικονομικές δυσκολίες, αλλά αποκτά άλλα βαθύτερα αίτια.
Θυμάμαι πώς ένιωθα όταν νευρίαζα με τους γιους μου, επειδή δεν διάβαζαν ή δεν άκουγαν όσα τους έλεγα. Θυμάμαι πώς έτρεμαν τα πόδια μου όταν χρειάστηκε να τους πάμε σε γιατρούς και νοσοκομεία. Θυμάμαι πόσο άσχημα ένιωθα που τους άφηνα για να πάω στη δουλειά και αντίστροφα πόσο άβολα αισθανόμουν όταν έφευγα από τη δουλειά στην ώρα μου για να γυρίσω πίσω σε εκείνους.
Ένιωθα απίστευτες τύψεις για όλα τα «εγκλήματα» που είχα διαπράξει ως μαμά. Τη δουλειά μου, την αδύναμη μαγειρική μου, τις ελάχιστες βόλτες που βγήκα με τον άνδρα ή τις φίλες μου. Τώρα τα παιδιά μου είναι μεγαλύτερα και το άγχος και οι ενοχές μου δημιουργούνται κυρίως από τις φωνές και τους αδιάκοπους τσακωμούς. Δεν μπορώ καταλάβω γιατί τα παιδιά μου κάνουν ορισμένα πράγματα και δεν καταλαβαίνουν ότι όσα τους λέω είναι για το καλό τους.
Από όσο μπορώ να καταλάβω, δεν είμαι η μόνη σε αυτόν τον χορό των ενοχών και των τύψεων. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες οι σημερινές μαμάδες, είναι πιο αγχωμένες από ποτέ πριν. Σε σύγκριση με άλλες γενιές η δική μας βιώνει τις περισσότερες και εντονότερες πιέσεις: κριτική στα social media, κριτική από τους γονείς μας, τους συζύγους μας, τους δασκάλους των παιδιών, τις μαμάδες και τους μπαμπάδες άλλων παιδιών, αλλά κυρίως από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Τα περισσότερα συναισθήματα ενοχής των μαμάδων μπορούν να συνοψιστούν σε μία μόνο φράση «Δεν είμαι αρκετά καλή». Σύμφωνα με έρευνα από την εταιρεία βρεφικών και παιδικών ειδών NUK, το 87% των μαμάδων νιώθει ενοχές κάποια στιγμή στη ζωή της με το 21% εξ’ αυτών να νιώθει τύψεις συνέχεια.
Και οι ενοχές αυτές μπορεί να οφείλονται στα πάντα. Από το ότι αφιερώνουν λίγο χρόνο στα παιδιά τους μέχρι το ότι τελικά είναι πολύ ανεκτικές. Άλλες μαμάδες, σύμφωνα πάντα με την έρευνα, επικρίνουν πολύ έντονα τον εαυτό τους, ενώ τα τελευταία χρόνια στον χορό τον τύψεων μιας μαμάς έχει εισέλθει και η τεχνολογία, με το 72% των μαμάδων να κατηγορεί τον εαυτό του επειδή «αφήνει μόνα» τα παιδιά, ασχολούμενο με το κινητό.
«Οι γυναίκες», λένε ειδικοί και ψυχολόγοι «ένιωθαν πάντα ενοχές, απλώς σε κάθε περίοδο οι ενοχές εστίαζαν σε άλλα πράγματα. Παλιότερα, οι μαμάδες ανησυχούσαν περισσότερο για το καθαρό τους σπίτι ή για το αν μαγείρευαν καλά. Σήμερα, οι ενοχές κινούνται κυρίως γύρω από την σωστή ανατροφή των παιδιών τους και από το πόσο περισσότερη δουλειά μπορούν να κάνουν στο γραφείο, παράλληλα».
Η ενοχή, είναι ένα συναίσθημα που ξεκινά από το γεγονός ότι οι προσδοκίες μας δεν συναντούν την πραγματικότητά μας και οι ενοχές μιας μάμας έχουν πολλές προεκτάσεις.
Ευτυχώς, όμως, είναι ένα συναίσθημα που μπορούμε να νικήσουμε αρκεί να το θελήσουμε πραγματικά. Οι ενοχές μπορούν επίσης να δράσουν με θετικό τρόπο, να γίνουν ένας καταλύτης για να σταματήσει μια καταστροφική συμπεριφορά για την ψυχολογία της μαμάς. Οι ψυχολόγοι και οι σύμβουλοι ψυχικής υγείας έρχονται συχνά αντιμέτωποι με γυναίκες που θέλησαν να αλλάξουν τα αρνητικά συναισθήματά τους για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και να σταθούν επάξια δίπλα στα παιδιά τους.
Και με αυτό το σκεπτικό, σίγουρα οι ενοχές μπορούν να γίνουν το εφαλτήριο για μια καλύτερη ζωή.
Πώς να μειώσετε τις ενοχές σας
- Συζητήστε με φίλους, συντρόφους, συγγενείς, συναδέλφους. Η συζήτηση θα σας βοηθήσει να «ξεκλειδώσετε» τα συναισθήματά σας και να ίσως να κατανοήσετε τι θα έπρεπε να αλλάξετε.
- Προσέξτε τα «πρέπει». Συχνά ακούμε μαμάδες να λένε «πρέπει να κάνω αυτό για να είμαι καλή μαμά» ή «αν δεν γίνει έτσι, δεν θα είμαι καλή». Ποιος ορίζει αυτά τα «πρέπει» και ποιος κρίνει τη συμπεριφορά σας; Αναρωτηθείτε ποιος και γιατί σας «επιβάλλει» αυτά τα «πρέπει».
- Να είστε ευγενικές – κυρίως με τον εαυτό σας. Μερικές φορές είναι χρήσιμο να επαινείτε τον εαυτό σας, αλλά και να βάζετε τον εαυτό σας στη θέση του άλλου. Αναρωτηθείτε μήπως έχετε υπάρξει και εσείς αρκετά επικριτικές και συμπεριφερθείτε στους άλλους όπως θα θέλατε να σας συμπεριφέρονται.
- Μην απορρίπτετε την επαγγελματική βοήθεια. Δεν χρειάζεται να φτάσετε στο έσχατο σημείο για να ζητήσετε τη βοήθεια ενός επαγγελματία. Αν νιώθετε πως δεν μπορείτε να ανταπεξέλθετε στις δυσκολίες της καθημερινότητας και ότι η οικογένειά σας «παλεύει» για να σταθεί στα πόδια της, απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό σύμβουλο. Είτε μόνη είτε οικογενειακώς.
- Προχωρήστε. Το παρελθόν δεν αλλάζει. Συνήθως, δεν μπορούμε να αλλάξουμε όσα μας κάνουν να νιώθουμε ενοχές. Προσπαθήστε να αποδεχθείτε ό,τι συνέβη και προχωρήστε παρακάτω…
πηγή: telegraph.co.uk
