MENU
Η Κατερίνα Μανανεδάκη είναι μια γυναίκα σαν τις περισσότερες από εμάς. Είναι εργαζόμενη, μητέρα, σύζυγος, νοικοκυρά και παλεύει καθημερινά να τα κάνει όλα όσο καλύτερα μπορεί! Το μεγάλο της προσόν είναι ότι όλα αυτά έχει την ικανότητα να τα καταγράφει στα βιβλία της μ’ ένα μοναδικό χιουμοριστικό τρόπο ώστε ακόμα και η πιο δύσκολη αποστολή, αυτή της εργαζόμενης μαμάς… να μοιάζει αστεία! Η θετική ενέργεια, το αβίαστο χιούμορ και η ικανότητα να αφουγκράζεται όσα συμβαίνουν γύρω της -ισορροπώντας όλους τους ρολους της ζωής της σαν έμπειρος ακροβάτης- μάς κάνει να νιώθουμε τη συγγραφέα, μια από τις καλύτερές μας φίλες.
Έως τώρα, τα βιβλια σου έμοιαζαν να ξεπετάγονται από την προσωπική σου ζωή. Ακολουθούσαν τα χαριτωμένα «δεινά» της οικογενειακής ζωής και της μητρότητας που βίωνες. Είναι έτσι; Το τελευταίο σου βιβλιο «Για έναν άντρα» πώς προέκυψε;
Τα βιβλία μου, μου αρέσει όπως λες να …ξεπετάγονται από την «προσωπική ζωή» αλλά όχι τη δική μου! Τη δική μας , της κυρίας της διπλανής πόρτας, του κυρίου στο απέναντι διαμέρισμα, όλοι είναι αληθινοί πρωταγωνιστές των ιστοριών. Σίγουρα βάζω τη δική μου ματιά, αυτό που σε μένα φαίνεται χαριτωμένο ή σοβαρό αλλά πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου τον πρώτο ρόλο και λόγο θέλω να έχει ο αναγνώστης, που θα αναγνωρίσει τον εαυτό του σε κάποιον από τους ήρωες. Κάπως έτσι προέκυψε και το «Για έναν άντρα». Μια σύγχρονη ερωτική ιστορία για μια γυναίκα και έναν άντρα, που μέσα σε μια νύχτα από φίλοι γίνονται εραστές. Τόσο αληθινό, τόσο οικείο, τόσο …δικό μας!
Τα βιβλία σου σε βοηθούν να κάνεις αυτο-ψυχανάλυση; Είναι σαν να τα λες –έστω και παραλλαγμένα- σε κάποιον άλλο;
Σίγουρα το να γράφεις είναι μια μορφή αυτοψυχανάλυσης! Κυρίως όταν γράφεις τόσο πολύ και σε καθημερινή βάση. Λέξεις, λέξεις, λέξεις και αισθήματα, εικόνες, θέλω, ελπίζω και φοβάμαι. Κρυμμένα μυστικά στο πρόσωπο ενός ήρωα , σου λέω αυτό που θέλω να σου πω μέσα από τα λόγια κάποιου άλλου. Αυτή είναι η μαγεία της γραφής. Ένα παιχνίδι που μπορεί να γίνει απόλυτα γοητευτικό και συναρπαστικό.
Ειδικά το θέμα της μητρότητας νομίζω ότι το έζησες και το μετέφερες το ίδιο έντονα. Τι δεν ξέρουν τελικά οι γυναίκες πριν γίνουν μάνες; Και , τελικά, πόσο καλά μπορούν να προετοιμαστούν;
Οι γυναίκες πριν γίνουν μάνες στην πραγματικότητα δεν ξέρουν απολύτως τίποτα! Όσο κι αν έχεις διαβάσει, όσες διηγήσεις κι αν έχεις ακούσει, τίποτα δεν σε προετοιμάζει γι αυτό που σε περιμένει! Για το ξενύχτι, την αγωνία, την κούραση, το ότι ξαφνικά αλλάζουν όλες οι προτεραιότητες σου, η σχέση σου με τον άντρα σου, με τον ίδιο σου τον εαυτό. Ο κόσμος κάνει μια βόλτα και γυρίζει σχεδόν ανάποδα με σένα να αναρωτιέσαι ποια είμαι και που πάω! Τίποτα όμως δεν σε προετοιμάζει και για την απόλυτη αγάπη, την απόλυτη στοργή, που μόνο ένα παιδί μπορεί να σου δώσει. Μόνο όταν γίνεις μαμά καταλαβαίνεις πως, απλώς όλα τα υπόλοιπα είναι τουλάχιστον δευτερεύοντα!
Τι δεν θα ξεχάσεις από τη μητρότητα ποτέ και τι θα ήθελες να ξεχάσεις;
Θα ήθελα να ξεχάσω τα ξενύχτια και την αγωνία του…τι θέλει και κλαίει σπαρακτικά στις τρεις τα ξημερώματα και δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ τις πρώτες κουβέντες. Κι όχι μόνο εγώ, νομίζω αλλά όλες οι γυναίκες που έγιναν μαμάδες.
Πόσο πιστεύεις ότι εξαρτάται από τους γονείς ο χαρακτήρας του παιδιού; Έχεις αναρωτηθεί ποτέ «τι έχω κάνεις λάθος;»
«Τι κάνω λάθος» αναρωτιέμαι συνεχώς. Κι αυτό γιατί μαζί με το παιδί δεν μας δίνουν –δυστυχώς- και…οδηγίες …χρήσης κι επιβίωσης! Μια μαμά θέλει να τα κάνει όλα σωστά, να είναι τέλεια, η ωραιότερη και πιο λαμπερή δίπλα στο παιδί της όταν αυτό θα παραλάβει σεμνά και ταπεινά το …βραβείο Νόμπελ!!! Όσο για το χαρακτήρα του παιδιού; Νομίζω πως το «μυστικό» δεν είναι άλλο από άπειρη αγάπη και φροντίδα.
Τελικά γιατί αξίζει να γίνει μια γυναίκα μάνα και γιατί;
Γιατί μόνο έτσι ολοκληρώνεται σαν άνθρωπος. Σκοτώνει τον εγωισμό και επαναπροσδιορίζει όχι μόνο τα θέλω της αλλά ολόκληρη την αξία της ζωής.
Κατά τη γνώμη μου αυτό που κάνει τόσο δημοφιλή τα βιβλία σου είναι ότι κάθε αναγνώστρια θα μπορούσε να είναι η ηρωίδα. Είναι δυνατόν οι πορείες τόσων γυναικών να έχουν τόσα κοινά σημεία; Πώς γίνεται τόσο διαφορετικοί άνθρωποι να ζουν παρόμοιες καταστάσεις;
Πριν γράψω το «Τι τραβάμε κι εμεις οι μάνες» μίλησα με πάρα πολλές γυναίκες, φίλες μου και μη, βρέθηκα σε πολλές συζητήσεις, και κατέληξα τελικά πως τα ίδια περνάμε όλες. Η γυναίκα που είναι και σύζυγος και μαμά και εργαζόμενη όλα σε ένα. Έγραφα το βιβλίο με το σκεπτικό να πω σε όσες το διαβάσουν, δεν είστε μόνες, είμαστε μια μεγάλη παρέα και μπορούμε να διασκεδάσουμε με όσα περνάμε καθημερινά. Το βιβλίο έχει μεταφραστεί και στα γερμανικά με τον τίτλο «Ραντεβού στα τυφλά στο παιδικό δωμάτιο» και όταν είδα μια γερμανίδα να το διαβάζει σε μια παραλία κατάλαβα πως όλες οι μαμάδες παντού, ζουν τις ίδιες καταστάσεις.
Όταν ξεκινάς να γράφεις ένα βιβλίο ποιος είναι ο στόχος σου, τι θέλεις να πετύχεις;
Να βάλω την ιδέα που μου έχει κολλήσει στο μυαλό, στο χαρτί και να τη μοιραστώ με όσο περισσότερους ανθρώπους μπορώ. Να διασκεδάσουν να ταξιδέψουν με την ιστορία μου γνωστοί και άγνωστοι.
Έχεις γράψει κάτι που δεν δημοσίευσες τελικά; Το έκρυψες στο συρτάρι σου;
Δεν έχω αφήσει ποτέ τίποτα στη μέση. Ξέρεις είναι και η δημοσιογραφική ιδιότητα που δε μ αφήνει να πω: “άστο τώρα αυτό, πάμε παρακάτω”. Τελειώνω αυτό που ξεκινώ ακόμη κι αν χρειαστεί να το …φέρω λίγο πιο εδώ, ή να με πάει λίγο πιο εκεί!
Αναρωτιέμαι γιατί τόσες χιλιάδες μαμάδες γράφουν τις μικρές προσωπικές τους ιστορίες στα διάφορα blog. Ποια είναι η γνώμη σου; Κάνει καλό να ανοίγουμε διάπλατα την πόρτα του σπιτιού μας ή όχι.
Καταλαβαίνω την ανάγκη μιας γυναίκας , μιας μαμάς να μοιραστεί αυτά που περνάει και ζει με τα παιδιά της, να πει αυτό που λέμε “τον πόνο της, τη χαρά της την αγωνία της”. Αλλά όλα θέλουν μέτρο. Στις πονηρές εποχές που ζούμε πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί. Διαφωνώ με τη λογική του ποστάρω ανεξέλεγκτα φωτoγραφίες των παιδιών μου , ή φτιάχνω προφίλ για την κόρη μου και το γιο μου που είναι στο δημοτικό, το γυμνάσιο και δεν ξέρει στην πραγματικότητα τους κινδύνους του διαδικτύου. Τα παιδιά σίγουρα χρειάζονται μέτρο αλλά πρώτα πρώτα αυτό το μέτρο πρέπει να το έχουμε εμείς οι γονείς. Εγώ δεν έχω blog γιατί έχω τη δυνατότητα και την τύχη να εκφράζομαι μέσα από τα βιβλία μου.
Πόσο σε έχει επηρεάει η κρίση; Όχι μόνο στην ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού αλλά κι εσένα προσωπικά. Στον τρόπο που σκέφτεσαι και γράφεις;
Η κρίση μάς έχει επηρεάσει όλους πάρα πάρα πολύ. Σε ότι αφορά τα βιβλία θεωρώ πως όταν θέλεις κάποιο πολύ, θα το αποκτήσεις γιατί είναι το δικό σου ταξίδι, ο δικός σου τρόπος διαφυγής αλλά δεν θα πάρεις ίσως και ένα δεύτερο που σου φαίνεται ενδιαφέρον, ή ένα τρίτο. Υπάρχουν μέρες που η κρίση με τρομάζει και μέρες που λέω: “εντάξει είναι καιρός να πετάξουμε τα πολλά πολλά και να μάθουμε να ζούμε και πάλι μόνο με αυτά που μας χρειάζονται πραγματικά”.
Τι έχεις αλλάξει στη συμπεριφορά σου ως μητέρα εξαιτίας της κρίσης;
Τα παιδιά και η κρίση είναι τεράστιο κεφάλαιο. Άντε να βρεις τη δύναμη να εξηγήσεις στο μικρό ή τη μικρή σου γιατί δεν μπορεί να αγοράσει όλα τα παιχνίδια και τα παραμύθια που θέλει όπως είχε συνηθίσει. Γιατί το ψυγείο δεν γεμίζει, γιατί ο μπαμπάς δεν έχει δουλειά, γιατί η μαμά δεν έχει κέφι και είναι στεναχωρημένη. Αλήθεια, αγάπη και στοργή. Νομίζω πως αυτά είναι πια τα μόνα όπλα που έχουμε για να αντιμετωπίσουμε τη σκληρή καθημερινότητα.
Πότε περνάς καλύτερα, όταν γράφεις γυναικεία ή παιδικά βιβλία;
Όταν γράφω παραμύθια γίνομαι κι εγώ παιδί. Ξαναανακαλύπτω την παιδική αθωότητα, γελάω και συγκινούμαι με αυτά που στην καθημερινότητα μου ως ενήλικη, ξεχνάω. Ένα παραμύθι, ένα μυθιστόρημα, είναι η ζυγαριά μου για να νιώθω ισορροπημένη και να βρίσκω χαρές ακόμη κι εκεί που δεν υπάρχουν.
Έχεις σκεφτεί να γράψεις κάτι από την πλευρά του άντρα; Θα μπορούσες;
Είμαι τυχερή γιατί τα βιβλία μου τα διαβάζουν και πολλοί άντρες. Από τη μια γιατί έχουν πολλούς ανδρικούς χαρακτήρες με του οποίους και ταυτίζονται και από την άλλη γιατί θέλουν να …κρυφοκοιτάνε το πώς σκέφτονται οι γυναίκες!
Έχεις ξεκινήσει το επόμενο βιβλίο;
Ναι έχω ξεκινήσει το καινούριο μου βιβλίο και το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ είναι πως…θα γελάσουμε πάρα μα πάρα πολύ. Κάτι νομίζω πως μας χρειάζεται στις εποχές που ζούμε.
Ποιά είναι η Κατερίνα Μανανεδάκη;
Η Κατερίνα Μανανεδάκη είναι δημοσιογράφος. Από το 1991 έως σήμερα έχουν δει πολλά τα μάτια της και έχουν ακούσει ακόμα περισσότερα τα αφτιά της μια που έχει εργαστεί στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση του Αντέννα, στο Mega Channel και στο Star Channel ενώ έχει συνεργαστεί και με διάφορα περιοδικά και ήταν αρχισυντάκτρια στο τηλεοπτικό περιοδικό “T.V. Ζάπινγκ”. Έχει γράψει εννέα βιβλία που όλα τους έγιναν best seller και οι πωλήσεις τους έχουν φτάσει συνολικά τα 500.000 αντίτυπα!’Εχει εκδώσει τα βιβλία “Διαζύγιο αλά ελληνικά”, “Έχετε μήνυμα στο κινητό σας”, “Τι τραβάμε κι εμείς οι μάνες”, “Ουουου μοιχεύσεις! Έκτη εντολή”, “Στο μεγάλο κρεβάτι της show biz”, “Ο Βίτα και η Μίνη κυνηγούν μια βιταμίνη”, “Μάμα 2 και ο μπαμπάς στον κόσμο του!”, “Παλιά επαγγέλματα ζωντανέψτεεε…!”, “Για έναν άντρα” από τον εκδοτικό οργανισμό “Λιβάνη”.
