Επιστροφή στην τηλεκπαίδευση: Είναι η φετινή σχολική χρονιά μια χαμένη χρονιά;

Η φετινή σχολική χρονιά βρήκε τους μαθητές ήδη αρκετά «ξεκούρδιστους» μετά από την πρώτη καραντίνα την οποία διαδέχτηκε ένα καλοκαίρι ελαφρώς μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα. Και, εκεί που όλα φαίνονταν να βρίσκουν τον δρόμο τους και να μπαίνουμε σε μία τάξη, τα-ντααααν!! Δεύτερη καραντίνα και τώρα ήδη πολλές περιοχές της Ελλάδας έχουν τεθεί εκ νέου σε lockdown με κλειστά σχολεία.

Δυστυχώς, τα νέα δεν είναι και πολύ ενθαρρυντικά από τον χώρο της εκπαίδευσης. Το Webex δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των μαθητών, το Ίντερνετ επίσης και τα πράγματα δυσκολεύουν, καθώς όλη η οικογένεια μαζί είναι υποχρεωμένη να μένει ολόκληρη την ημέρα στο σπίτι, πράγμα το οποίο φέρνει κακή διάθεση και προστριβές. Οι γονείς έχουν ήδη αρχίσει να αγχώνονται και να αναρωτιούνται:

Η φετινή χρονιά θα πάει στα σκουπίδια;

Το ερώτημα είναι εύλογο, αν σκεφτεί κανείς πως πολλοί μαθητές δεν έχουν πρόσβαση στην τεχνολογία ή σε καλό Ίντερνετ. Γιατί αν έχεις δωρεάν τάμπλετ και ζεις στο πιο απομακρυσμένο νησί της χώρας, ποιο είναι το νόημα ακριβώς; Τα παιδιά που ούτως ή άλλως είχαν κάποια δυσκολία με τα μαθήματα ή κάποια μαθησιακή δυσκολία, τώρα πώς θα τα βγάλουν πέρα; «Εδώ δεν τα καταλάβαιναν στα μαθήματα διά ζώσης», θα μου πείτε, «θα τα καταλάβουν τώρα από τα εξ αποστάσεως;». Είναι και το άλλο: πώς είμαστε σίγουροι ότι τα παιδιά συγκεντρώνονται στο μάθημα όταν είναι στα δωμάτιά τους χωρίς καμία επίβλεψη;

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Είναι αλήθεια πως τα πράγματα μπορούν να βγουν εύκολα εκτός ελέγχου, γι’ αυτό και απαιτείται κάποια προσοχή. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως το παιχνίδι θα χαθεί. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια συνέπεια και ένα καλό πρόγραμμα! Ο λαός λέει πως ό,τι αφήνεις σε αφήνει και δεν απέχει από την πραγματικότητα.

Αν περιμένουμε να ανοίξουν τα σχολεία για να συνεχιστεί η εκπαίδευση των παιδιών μας, σημαίνει ότι δεν έχουμε καταλάβει ποιο είναι το νόημα της εκπαίδευσης. Δεν έχει σημασία το πού και το πότε. Ούτε καν το πώς. Στην εκπαιδευτική διαδικασία το μόνο που παίζει ρόλο είναι η θέληση του παιδιού να μαθαίνει νέα πράγματα, να τα μελετάει και να τα κάνει κτήμα του. Και αυτή την θέληση είναι που θέλουμε να ενισχύσουμε. Γιατί δεν συζητάμε για την αξία της μόρφωσης, της εκπαίδευσης και του σχολείου; Κανένας μας δεν είναι ευχαριστημένος από το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά μιας και η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική, ας πάρουμε τα μέγιστα από αυτή.

Μετά είναι και το άλλο: είτε τα σχολεία είναι ανοιχτά είτε όχι, χωρίς τακτικές επαναλήψεις είναι πολύ δύσκολο να εδραιωθούν οι νέες γνώσεις.

Γι’ αυτό και είναι το επόμενο βασικό σημείο που θα πρέπει να προσέξετε, όπως προτείνω να γίνεται ούτως ή άλλως. Κάντε μικρές επαναλήψεις, ειδικά στη Γλώσσα και στα Μαθηματικά που είναι μαθήματα-αλυσίδα. Όταν τα παιδιά κρατούν μια καλή επαφή με τα μαθήματά τους, δεν υπάρχει περίπτωση ούτε να τα ξεχάσουν ούτε να μείνουν πίσω. Σε αυτές μπορούν να σας βοηθήσουν σχολικά βοηθήματα και βίντεο στο YouTube, όπως αυτά που έχω στο δικό μου κανάλι.

Τι είναι τέλος πάντων εκπαίδευση;

Τέλος, θα ήθελα να προσθέσω και το εξής: εκπαίδευση δεν είναι ΜΟΝΟ ό, τι μας μαθαίνει το σχολείο. Οι τυποποιημένες γνώσεις δεν είναι το παν που χρειάζεται ένας μαθητής. Στο σπίτι μπορεί να μάθει ένα σωρό πράγματα με έρεισμα καθημερινές διαδικασίες. Για παράδειγμα, με την ανάμειξη μαγειρικής σόδας και ξιδιού μπορούμε να μάθουμε Χημεία. Στη μαγειρική μπορούμε να ανακατέψουμε και λίγα Μαθηματικά. Μπορούμε να παίξουμε εκπαιδευτικά παιχνίδια, να κάνουμε πειράματα, να δούμε ντοκιμαντέρ. Μπορούμε να θέσουμε πιο φιλοσοφικά ερωτήματα ή «δύσκολα» ερωτήματα που χρειάζονται αιτιολόγηση, έτσι ώστε τα παιδιά μας να μάθουν να χρησιμοποιούν τη λογική τους, να σκέφτονται, να χρησιμοποιούν επιχειρήματα.

Όσες πιθανότητες έχει η φετινή χρονιά να πάει χαμένη, άλλες τόσες είχαν και αυτές που πέρασαν, αλλά και αυτές που έρχονται.

Γι’ αυτό αφήστε τον φόβο στην άκρη και κάντε απλά αυτά που είπαμε!

Βίβιαν Ταρσούνα

Παιδαγωγός