MENU
Σπάνια μια ιστορία τόσο μικρής διάρκειας προκαλεί τόσο μεγάλη αίσθηση και έχει αγαπηθεί τόσο πολύ από το κοινό.
Το μικρού μήκους animation «Πατέρας και κόρη», του Δανού Michael Dudok de Wit, κέρδισε το 2000 τις καρδιές του κοινού και το 2001 το Όσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους.
Με φόντο το μελαγχολικό τοπίο της Βόρειας θάλασσας, ένας μπαμπάς και η κόρη του πηγαίνουν με το ποδήλατο ως την άκρη ενός λόφου που βρέχεται απ’ τον ωκεανό.
Ο μπαμπάς, θα κατέβει απ’ το ποδήλατο, θα κατηφορίσει προς μια μικρή βαρκούλα, θα κοντοσταθεί, θα επιστρέψει, θα πάρει την κόρη του την πιο σφιχτή αγκαλιά και θα φύγει.
Η συνέχεια αφηγείται την επιμονή της κόρης να επιστρέφει στο ίδιο σημείο αναζητώντας τον μπαμπά της, περνώντας από την παιδική ηλικία στην εφηβεία κι από εκεί στη μητρότητα και την τρίτη ηλικία.
Το γκρι, το μαύρο και το καφέ, οι σκιές και η κάπως θλιμμένη θάλασσα αγκαλιάζουν την ιστορία του «θρήνου» ενός κοριτσιού για τον χαμένο του μπαμπά, που απ’ ό,τι φαίνεται, δεν θα επιστρέψει.
Αξίζει να αφιερώσετε 9 λεπτά για να τη δείτε:
Διαβάστε επίσης:
Μαίρη Συνατσάκη: Αυτό είναι το πρόβλημα που την ταλαιπωρεί στην εγκυμοσύνη της
Τα 8 +1 σημάδια που «δείχνουν» υπογονιμότητα σε γυναίκες και άνδρες
25 Αυγούστου 1898: Η μεγάλη σφαγή αμάχων του Ηρακλείου που άλλαξε την ιστορία της Κρήτης
