Η Σοφία Παπαδοπούλου στο Infokids: «Η Πουπουλένια Πολιτεία κινητοποιεί την ψυχή και γεννά συναισθήματα»

Η Σοφία Παπαδοπούλου στο Infokids: «Η Πουπουλένια Πολιτεία είναι μια παράσταση που κινητοποιεί την ψυχή και γεννά συναισθήματα»

Η Ομάδα των Πέντε Εποχών παρουσιάζει την «Πουπουλένια πολιτεία», μια παιδική παράσταση της Σοφίας Παπαδοπούλου εμπνευσμένη από τους Όρνιθες του Αριστοφάνη στην Κεντρική σκηνή του Θεάτρου 104!

Μικροί και μεγάλοι συχνά νιώθουμε την ανάγκη να αποδράσουμε, να πατήσουμε ίσως ένα μαγικό κουμπί ή να βγάλουμε φτερά και να πετάξουμε για μια πολιτεία ονειρεμένη, μια ουτοπία όπου «θα ανακαλύψουμε» τον αληθινό εαυτό μας, τις αληθινές μας επιθυμίες.

Μια πολιτεία όπου θα ζήσουμε πραγματικά ευτυχισμένοι… Αναπόφευκτα το μυαλό όλων πάει στην αέρινη Νεφελοκοκκυγία του Αριστοφάνη… Μέσα από αυτήν ακριβώς την ανάγκη «γεννήθηκε» η «Πουπουλένια Πολιτεία», μια παράσταση βαθιά αισιόδοξη, παρήγορη και απόλυτα λυτρωτική! Ένα σύγχρονο αντιπολεμικό παραμύθι! Μια βιωματική παράσταση φορέας αξιών και μηνυμάτων!

Η Σοφία Παπαδοπούλου μίλησε στο Infokids.gr για την αριστοφανικής έμπνευσης  παράσταση, το μήνυμα που στέλνει στα παιδιά, αλλά και τι σημαίνει για εκείνη το παιδικό θέατρο.

“Η Πουπουλένια Πολιτεία” στη σκηνή του Θεάτρου 104, μια παράσταση που έχει ξεχωρίσει στα φετινά θεατρικά δρώμενα. Πείτε μας λίγα λόγια για τη δημιουργία αυτή της ξεχωριστής ιστορίας. Ποια ήταν η αφορμή και η έμπνευση για το έργο;

Tην εποχή του εγκλεισμού λόγω του κορωνοϊού, απομονωμένη από την οικογένεια και τους φίλους μου, ένιωσα την ανάγκη να αποδράσω, να βγάλω φτερά και να πετάξω για έναν τόπο αλλιώτικο, ένα τόπο ονειρεμένο όπου θα μπορώ να ζώ πραγματικά ελεύθερη και πραγματικά ευτυχισμένη. Και σίγουρα δεν ήμουν η μόνη που ένιωθε έτσι…  Αυτή ακριβώς η σκέψη ή μάλλον αυτή η ανάγκη ήταν που με οδήγησε στην αέρινη Νεφελοκοκκυγία του Αριστοφάνη. Ωστόσο ήθελα να φτιάξω ένα έργο σύγχρονο, ένα έργο που να «ανταποκρίνεται» στις ανάγκες των καιρών…Στις ανάγκες των παιδιών της σύγχρονης κοινωνίας…Των παιδιών της καραντίνας, των παιδιών που καθημερινά ακούν δυσάρεστες ειδήσεις, των παιδιών της πλασματικής πραγματικότητας και της απομόνωσης των κοινωνικών δικτύων, των παιδιών που τώρα μαθαίνουν τον κόσμο.

Ε για αυτά τα παιδιά ένιωσα πως «όφειλα» να φτιάξω μια παράσταση που θα τα ωθήσει σε μια διαφορετική «ανάγνωση» του κόσμου τούτου, πιο αισιόδοξη και πιο φωτεινή! … Και κάπως έτσι προέκυψε η «Πουπουλένια Πολιτεία»! Μια παράσταση πομπός θετικών μηνυμάτων, που συνδέει το φανταστικό με το πραγματικό, το παραμύθι με το ρεαλισμό… Μια παράσταση τρυφερή, αστεία, μια συναρπαστική περιπέτεια που ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και το όνειρο!

Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στα παιδιά που θα δουν την παράσταση και θα ακούσουν τα τραγούδια;

Η «Πουπουλένια Πολιτεία» είναι μια παράσταση που κινητοποιεί την ψυχή και γεννά συναισθήματα. Συναισθήματα που αποτελούν για τον θεατή μια ωφέλιμη υποθήκη συναισθηματικής εμπειρίας και γνώσης.

Ορίζουμε τα παιδιά «συνδημιουργούς» της παράστασης και «δημιουργούς» της πολιτείας των ονείρων τους, μιας πολιτείας φανταστικής για τα παιδιά του σήμερα αλλά ίσως πραγματικής για τους ενήλικες του αύριο. ..Τα παιδιά στην παράσταση καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα «Τι χρειάζομαι για να ζω ευτυχισμένος;» και μέσα από αυτή την διαδικασία, θα απορρίψουν λανθασμένα πρότυπα, θα αποκλείσουν συμπεριφορές βίας, θα αντιληφθούν τι σημαίνει δημοκρατία, θα συνειδητοποιήσουν ότι το σώμα µας είναι δικό µας και μόνο εμείς έχουμε δικαίωμα σε αυτό, θα κατανοήσουν πως δεν χρειαζόμαστε «πλασματικούς» φίλους αλλά ουσιαστικούς, μα κυρίως θα καλλιεργήσουν την πεποίθηση πως … Ναι όλοι μαζί μπορούμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο!! Και φυσικά αυτή η ίδια αίσθηση προκύπτει και από τους στίχους των τραγουδιών της παράστασης. Εδώ θα ‘θελα να βάλω έναν αστερίσκο και να πω πως η παράσταση δεν θα ήταν η ίδια χωρίς τις υπέροχες μουσικές του Γιώργου Ανδριώτη, που αντιμετώπισε με περίσσια ευαισθησία την «πουπουλένια» μας και κατά την γνώμη μου «έφερε» ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα!

Ποιο είναι το σημείο της παράστασης που πιστεύετε ότι αγαπούν περισσότερο τα παιδιά;

Μου κάνετε μια ερώτηση που την κάνω σχεδόν πάντα στα παιδιά, όταν μου δίνεται φυσικά η ευκαιρία! Έχω ακούσει πολλές και διαφορετικές απαντήσεις και αυτό είναι μάλλον καλό! Το τέλειο βέβαια είναι όταν λένε ότι τους άρεσαν «όλα»!! Ωστόσο πολλά παιδιά έχουν πει ότι τους αρέσει όταν βγαίνει η Αηδόνα ( συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο σε αυτή την σκηνή, αλλά δεν θα σας πω τι), άλλα όταν βγαίνουν ο Tik Toker, η Influencer ή ο “Taa-per o trapper”, στα περισσότερα παιδιά όμως αρέσει όταν ανεβαίνουν στην σκηνή (πάντα φορώντας τα φτερά τους/ τους φοράμε εάν θέλουν φτερά, κατά την είσοδό τους στο θέατρο) και φτιάχνουν την πολιτεία των ονείρων τους!! Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως τα παιδιά έχουν καίρια θέση και ρόλο για την πορεία-εξέλιξη της ιστορίας συμμετέχουν και ενδυναμώνουν την σκηνική δράση σε μια σχέση αλληλεπίδρασης «σκηνής» και «θεατών». Συγκεκριμένα τα παιδιά ζωντανεύουν «τα πουλιά» και ο ρόλος τους είναι καθοριστικός.

Τι σημαίνει για εσάς το παιδικό θέατρο και τι σας εμπνέει;

Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια εξαλείφεται η τάση να ανεβαίνουν παραστάσεις µε κύριο σκοπό την εμπορική επιτυχία, παραστάσεις χωρίς μεράκι, «παιδικές», που αντιμετωπίζουν το παιδί/θεατή ως άτομο µε περιορισμένη νοητική και αισθητική αντίληψη. Τα παιδιά είναι σίγουρα οι πιο ειλικρινείς , οι πιο γενναιόδωροι αλλά και οι πιο «δύσκολοι» θεατές ! Αν τους αρέσει κάτι θα φωνάξουν «είναι τέλειο» και αν όχι «μαμά βαριέμαι, πάμε να φύγουμε»! Ο δρόμος λοιπόν για εμένα (και σύμφωνα πάντα με τα δικά μου αισθητικά και όχι μόνο κριτήρια) είναι μονόδρομος! Παραστάσεις με εικόνες, μουσικές, ρυθμούς, τοπία και κόσμους που συνδυάζουν το παιδαγωγικό µε το καλλιτεχνικό, το ψυχαγωγικό µε το αισθητικό και το εκπαιδευτικό µε το δημιουργικό. Παραστάσεις που «υπηρετούν» ένα θέατρο για ανήλικους θεατές που λειτουργεί ως πυρήνας γνώσης και αυτογνωσίας. Ένα θέατρο που «ξεκλειδώνει» τα σώματα και τις καρδιές των μικρών και των μεγαλύτερων παιδιών ενώ παράλληλα τα οδηγεί στα μονοπάτια της ενσυναίσθησης… Αυτό το θέατρο, αυτό το όραμα αποτέλεσε το έναυσμα και για την ίδρυση της Ομάδας των 5 εποχών. Τώρα όσων αφορά το ερώτημα σχετικά με το τι με εμπνέει , επιτρέψτε μου να δανειστώ μια φράση του Κ. Κουν «Η αφετηρία και η βάση του θεάτρου, όπως και κάθε μορφής τέχνης, είναι η ποίηση και η μαγεία. Αν λείψουν αυτά, δεν υπάρχει θέατρο».

Συντελεστεσ

Δραματουργία/Σκηνοθεσία : Σοφία Παπαδοπούλου
Πρωτότυπη μουσική & Μουσική διδασκαλία: Γιώργος Ανδριώτης
Σκηνικά / Ενδυματολογία/Ειδικές κατασκευές: Κωνσταντίνος Χαλδαίος
Κίνηση: Ευθύμης Χρήστου
Φωτισμοί: Απόστολος Στράντζαλης
Bοηθός Σκηνοθέτη: Καίτη Αυγουστάκη
Παίζουν οι: Μαρία Κωνσταντά, Μάρω Καραγεώργου, Ορφέας Αλπανίδης, Σοφία Παπαδοπούλου
Φωτογραφίες- Τrailer: Χρήστος Συμεωνίδης
Γραφιστική Επιμέλεια: Δημήτρης Γκέλμπουρας
Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη

Διάρκεια: 80 λεπτά

Κυριακή στις 15:00 για το κοινό

Καθημερινές στο Θέατρο 104 ή στα σχολεία.

Πληροφορίες/Κρατήσεις: 2121010582, 6932321039 & στο info@omada5epoxon.gr

Θέατρο 104: Ευμολπιδών 41, Γκάζι