Η Καναδή νοσοκόμα, ονόματι Σάρα Κόρνινγκ βοήθησε χιλιάδες κατατρεγμένους
Είχε συνειδητοποιήσει ότι θα αφιέρωνε τη ζωή της στους συνανθρώπους της που είχαν ανάγκη. Η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε σε μία κομβική και συνάμα τραγική στιγμή της Ιστορίας βρέθηκε στη Σμύρνη, ως μάρτυρας μιας ανθρωπιστικής καταστροφής που προσέλαβε διαστάσεις γενοκτονίας.
O λόγος για μία Καναδή νοσοκόμα, ονόματι Σάρα Κόρνινγκ, η οποία βοήθησε χιλιάδες κατατρεγμένους.
Γεννημένη το 1872 στη Νέα Σκωτία του Καναδά, η Σάρα Κόρνινγκ εκπαιδεύτηκε ως νοσοκόμα στις ΗΠΑ και από νωρίς έδωσε δείγματα γραφής. Εντάχθηκε στον Αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και στη συνέχεια συνεργάστηκε με την Επιτροπή Ανακούφισης της Εγγύς Ανατολής, ένα αμερικανικό φιλανθρωπικό ίδρυμα που στήριζε τους ξεριζωμένους ανθρώπους των Βαλκανίων, της Μικράς Ασίας και της Μέσης Ανατολής.
Το 1921, έφτασε σε ένα μικρό χωριό στους πρόποδες του όρους Αραράτ για να δουλεύψει σε ορφανοτροφείο. Εργάστηκε για την ανακούφιση εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, οι περισσότεροι εκ των οποίων είχαν μολυνθεί από τύφο και χολέρα, μετά και την γενοκτονία των Αρμενίων το 1915.
Η έλευσή της στην Κωνσταντινούπολη σηματοδότησε σχεδόν αμέσως την έναρξη της σχέσης αγάπης που καλλιέργησε με τους Έλληνες και τους Αρμένιους, δύο εθνότητες που είχαν υποστεί το πογκρόμ των Νεοτούρκων. Αυτό ήταν που την ώθησε να αφιερωθεί στη διάσωση και τη φροντίδα χιλιάδων εξ αυτών από την τουρκική βία -σύμφωνα με μαρτυρίες- συχνά διακινδυνεύοντας την ίδια της τη ζωή. Επί μία δεκαετία, τίποτε άλλο δεν την ενδιέφερε πέρα από αυτό.
Το δεύτερο πόστο της ήταν στη βορειοκεντρική Ανατολία. Τα περισσότερα πρωινά, η Σάρα Κόρνινγκ και οι συνάδελφοί της μάζευαν από τους δρόμους μωρά και μικρά παιδιά που είτε ήταν ορφανά από τις γενοκτονίες, είτε τα είχαν αφήσει στην είσοδο του ορφανοτροφείου απελπισμένοι γονείς, ή συγγενείς, ή απλώς γνωστοί, σε μια προσπάθεια να τα σώσουν από την πείνα και τις ασθένειες.
Σχεδόν εν αγνοία της βρέθηκε στο κέντρο της Μικρασιατικής Καταστροφής. Η Σάρα Κόρνινγκ ίδρυσε μια πρόχειρη κλινική για να περιθάλψει τους αρρώστους και τους τραυματίες, την οποία έκλεισαν διά της βίας οι Τούρκοι, πετώντας στον δρόμο εκατοντάδες αρρώστους και τραυματισμένους.
Με τη βοήθεια εθελοντών άνοιξε και μία δεύτερη κλινική, η οποία καταστράφηκε και αυτή, έχοντας την ίδια μοίρα με την πρώτη. Με χιλιάδες νεκρούς από τις πυρκαγιές, τους βιασμούς , οι φιλανθρωπικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένης της Near East Relief, στην οποία εργαζόταν, μεθόδευσαν μια εκκένωση διά θαλάσσης.
Έσωσε πάνω από 5.000 παιδιά
Η Κόρνινγκ στράφηκε σε ένα ορφανοτροφείο, το οποίο μέχρι τότε διοικούσε Αμερικανίδα νοσοκόμα και άρχισε να οδηγεί τα παιδιά στις αποβάθρες.
Είχε δώσει οδηγίες στα παιδιά να μη μιλάνε, καθώς μόνο Αμερικανοί και ξένοι πολίτες επιτρεπόταν να φύγουν. Εκμεταλλευόμενη το χάος, τις φλόγες, την καταγωγή της και τη γενικότερη σύγχυση, έσωσε πάνω από 5.000 παιδιά! Το επίτευγμά της είναι εντυπωσιακό αν αναλογιστεί κανείς ότι εν μέσω της καταστροφής χιλιάδες άνθρωποι πλημμύρισαν το λιμάνι της Σμύρνης με την ελπίδα να σωθούν από τα συμμαχικά πολεμικά πλοία.
Ωστόσο, το Πολεμικό Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών επέλεξε να ακολουθήσει μια πολιτική «μη εμπλοκής» και ο Ερυθρός Σταυρός και η Αρωγή της Εγγύς Ανατολής έλαβαν εντολή να παραλάβουν μόνο όσους ήταν πολίτες των ΗΠΑ. Η Σάρα δεν δίστασε να επιστρέψει στην κατεστραμμένη πόλη, τη στιγμή που ολόκληρες γειτονιές καίγονταν.
Εντόπισε εκατοντάδες παιδιά, τα οποία βρίσκονταν παγιδευμένα σε δύο ελληνικά σχολεία. Τα οδήγησε μέσα από τον καπνό και το αίμα, παραδίδοντάς τα τελικά σε αμερικανικά πλοία που κατευθύνονταν προς την Ελλάδα. Πηγαίνοντας κι αυτή εκεί, συνέβαλε καθοριστικά στην ίδρυση νέων ορφανοτροφείων και ανέλαβε τη θέση της επικεφαλής για τη διαχείριση ενός στη Σύρο.
Υιοθέτησε πέντε κορίτσια και χρηματοδότησε την εκπαίδευσή τους, ενώ έστειλε δεκάδες ορφανά στις ΗΠΑ και στον Καναδά.
Για τη γενναιότητά της, ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ της Ελλάδας τής απένειμε τον Αργυρό Σταυρό του Ιππότη του Τάγματος του Λυτρωτή, μία από τις υψηλότερες τιμές της χώρας, ενώ στον Καναδά φιλοτεχνήθηκε ένα χάλκινο άγαλμα που προς τιμήν της, το οποίο έχει τοποθετηθεί στη γενέτειρά της, τη Νέα Σκωτία.
Διορίστηκε εκ νέου στο Κολλέγιο «Ανατόλια» στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Το 1930, η Σάρα συνταξιοδοτήθηκε σε ηλικία 58 ετών.
Έζησε το υπόλοιπο της ζωής της στο οικογενειακό σπίτι της μέχρι τον θάνατό της το 1969, σε ηλικία 97 ετών. Στην ταφόπλακά της χαράχθηκαν οι λέξεις «Ζούσε για να βοηθά τους άλλους»
Διαβάστε επίσης:
Αγοράκι με εγκεφαλική παράλυση έμαθε να γράφει τέλεια κόντρα σε όλες τις προβλέψεις
Ρούλα Πισπιρίγκου: Ξεκινούν οι ανακρίσεις για τους θανάτους Μαλένας και Ίριδας
Η Υδρόγειος προσκαλεί τα παιδιά σε δωρεάν μαθήματα γνωριμίας με την Εκπαιδευτική Ρομποτική!