Ποιο είναι το αγαπημένο σας παιδικό βιβλίο; Διάσημοι Έλληνες απαντούν με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου 2021

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, οι απανταχού λάτρεις των παιδικών βιβλίων γιορτάζουν στις 2 Απριλίου, την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικών Βιβλίων, με αφορμή την γενέθλιο ημέρα του σπουδαίου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805).

Το Infokids.gr τιμά τη φετινή ημέρα με το μήνυμα της Αμερικής, της χώρας που έχει αναλάβει φέτος να υμνήσει το παιδικό βιβλίο, αλλά και ζητώντας από αγαπημένους, διάσημους Έλληνες να μας προτείνουν το παιδικό βιβλίο που εκείνοι έχουν ξεχωρίσει!

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, με μια ιστορία από τις … ΗΠΑ

Προς τιμήν της μεγαλύτερης γιορτής του παιδικού βιβλίου σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο αναλαμβάνει μια διαφορετική χώρα -από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ)- να φτιάξει την αφίσα και να στείλει σ’ όλα τα παιδιά μια ιστορία που να υμνεί τη φιλαναγνωσία.

Φέτος ήταν η σειρά των ΗΠΑ. Το μήνυμα γράφτηκε από την Αμερικανίδα ποιήτρια Margarita Engle και η αφίσα φιλοτεχνήθηκε από τον εικονογράφο και συγγραφέα Roger Mello ενώ η απόδοση του μηνύματος στα ελληνικά έγινε από την Λότη Πέτροβιτς. Το μήνυμα είναι το κάτωθι:

Η μουσική των λέξεων

Όταν διαβάζουμε, το μυαλό μας βγάζει φτερά.

Όταν γράφουμε, τα δάχτυλά μας τραγουδούν.

 Οι λέξεις είναι ήχοι από τύμπανα και φλάουτα στη σελίδα,

καλλίφωνα πουλιά που πετούν ψηλά, ελέφαντες που σαλπίζουν,

ποτάμια που κυλούν, καταρράκτες που ξεχύνονται,

πεταλούδες που στροβιλίζονται ψηλά στον αέρα!

 Οι λέξεις μας καλούν να χορέψουμε – ρυθμούς, στίχους,

χτυποκάρδια, παλιές ιστορίες και νέες, φανταστικές και αληθινές.

 Είτε είσαι στο σπίτι ασφαλής

ή τρέχεις να περάσεις τα σύνορα για μια άλλη χώρα

και μια ξένη γλώσσα, οι ιστορίες και τα ποιήματα σου ανήκουν.

 Όταν μοιραζόμαστε λέξεις, οι φωνές μας

γίνονται η μουσική του μέλλοντος,

ειρήνη, χαρά και φιλία,

μια μελωδία ελπίδας.

Στο Infokids.gr έχουμε ιδιαίτερη αγάπη για τα παιδικά βιβλία. Είναι οι χάρτινοι φίλοι μας στον κόσμο της φαντασίας, είναι πηγή γνώσης και ένα παράθυρο σε καινούργιους κόσμους. Μέσω του βιβλίου προσφέρονται στους μικρούς αναγνώστες γνώσεις για τον κόσμο, στάσεις ζωής, αξίες και ευαισθητοποίηση σε πολλά θέματα, που είναι δύσκολο να προσεγγιστούν με διαφορετικά μέσα. Η λογοτεχνία δημιουργεί πρότυπα και προσπαθεί να σκιαγραφήσει ήρωες –άλλες φορές ιδανικούς, άλλες φορές χαρακτήρες προς αποφυγήν–, βοηθώντας έτσι τα παιδιά να διαμορφώσουν με βιωματικό τρόπο ηθικά και αισθητικά κριτήρια.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας παιδικό βιβλίο; Επικοινωνήσαμε με γνωστούς και αγαπημένους Έλληνες από την παιδική λογοτεχνία, τον πολιτισμό και τη δημοσιογραφία και τους ζητήσαμε να μοιραστούν μαζί μας ποιο είναι το αγαπημένο τους παιδικό βιβλίο και γιατί το ξεχώρισαν.

Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου, Συγγραφέας Παιδικών Βιβλίων

Όταν ήμουν μικρό παιδί, μόνιμος σύντροφός μου ήταν το “Παραμύθι χωρίς” όνομα της μεγάλης μας Πηνελόπης Δέλτα. Το κρατούσα αγκαλιά όπως κρατούσαν τις κούκλες τους άλλα κορίτσια της ηλικίας μου και το διάβαζα πάλι και πάλι.. Δύσκολα πολύ τα χρόνια τότε, μα τούτο το βιβλίο ήταν η παρηγοριά μου.

Θυμάμαι ολοζώντανα την ευεξία που ένιωσα όταν έφτασα πρώτη φορά στο τέλος του βιβλίου. Θυμάμαι την πεποίθηση που αισθάνθηκα ότι αξίζει κανείς να μάχεται για το δίκιο και το κοινό καλό, όπως κατάλαβαν κι έπραξαν τελικά οι κάτοικοι της χώρας των Μοιρολατρών. Θυμάμαι την ελπίδα που φούντωσε μέσα μου ότι από τα ερείπια, την πείνα και το θάνατο που έβλεπα γύρω μου θ’ αναστηθεί μια χώρα όμοια μ’ εκείνη που κατάφεραν να ξαναφτιάξουν οι Μοιρολάτρες.

Από τότε πάμπολλες ακόμα φορές το ξαναδιάβασα. Και παραμένει για μένα πάντα σημαντικό, πάντα το γιατρικό μου σε ώρες κόπωσης ψυχικής, σε στιγμές απελπισίας, σε δύσκολους καιρούς σαν τους σημερινούς. Ένας ακόμη λόγος που αγαπούσα αυτό το βιβλίο ήταν κι αυτός: Ένιωθα την Πηνελόπη Δέλτα γιαγιά μου! Τις δυο γιαγιάδες μου δεν πρόλαβα να της γνωρίσω και η μία είχε το όνομα της, Πηνελόπη την έλεγαν,  όπως κι εμένα, που έτσι με βάφτισαν κι ας με φωνάζουνε Λότη!

Πασχάλης Αρβανιτίδης, τραγουδιστής

Ο Έλληνας “βασιλιάς της ποπ” είναι παππούς της 8χρονης Αλίκης και του 3χρονου Άγγελου, από τον γιο του Γιάννη. Όπως ο ίδιος μας είπε, δεν διαβάζει τόσο πολλά βιβλία στα εγγόνια του, γιατί φροντίζει να τους λέει τα δικά του παραστατικά παραμύθια: “Τόσο στα εγγόνια, όσο και στα παιδιά μου όταν ήταν μικρά, τους έλεγα παραμύθια παραστατικά. Δεν διαβάζω από βιβλίο. Πρόκειται για παραμύθια εμπνευσμένα από τα δικά μου παιδικά χρόνια. Μάλιστα, στα παιδιά μου έγραφα παραμύθια σε κασέτες, τις οποίες τους έβαζα κάθε βράδυ και κοιμόντουσαν ακούγοντας τη δική μου φωνή.”

Ωστόσο, αν έπρεπε να ξεχωρίσει κάποια αγαπημένα του παιδικά βιβλία αυτά είναι:

-Από τα κορυφαία διδακτικά βιβλία είναι «Οι Μύθοι του Αισώπου».

-Ένα άλλο βιβλίο που θεωρώ υπέροχο είναι του Ευγένιου Τριβιζά το «Ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι».

-Τέλος, ένα βιβλίο που έχω ξεχωρίσει, το οποίο ωθεί τα παιδιά να αγαπήσουν τη μουσική είναι του Μίμη Πλέσσα «Ο Βασιλιάς Ντο».

Πέτρος Πολυχρονίδης, Παρουσιαστής – Δημοσιογράφος

Την προσοχή σας παρακαλώ. Ο κύριος Βράνεκ φαίνεται τελείως ακίνδυνος. Και μόνο ο τίτλος του βιβλίου ήταν αρκετός για να αιχμαλωτίσει τη φαντασία μου κάπου εκεί στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Ήταν η πρώτη φορά που διάβαζα ένα μυθιστόρημα γραμμένο από χέρι ξένης συγγραφέα και συναντώντας φιγούρες Ελλήνων μεταναστών μέσα σε αυτό (και τον τρόπο που έβλεπαν τους Έλληνες τότε στην κεντρική Ευρώπη) ένιωσα μια μεγάλη έκπληξη και μια μικρή αφύπνιση. Έκτοτε έχω διαβάσει το βιβλίο άλλες επτά φορές στη ζωή μου, γιατί με κάνει να νιώθω και πάλι παιδί, σε έναν κόσμο που όλοι φαίνονται τελείως ακίνδυνοι. Ο κύριος Βράνεκ πρώτος απ’ όλους.

Ηλίας Καρελλάς, Σκιοπαίκτης – Σκηνοθέτης

Το αγαπημένο μου παιδικό βιβλίο είναι “Ο Πέτρος και ο Λύκος” του Σεργκέι Προκόφιεφ. Το θυμάμαι τόσο έντονα για τις υπέροχες, σχεδόν ασπρόμαυρες εικόνες του, αν δεν κάνω λάθος από τις εκδόσεις Ηριδανός. Θεωρώ τόσο το βιβλίο όσο και το ίδιο το έργο ένα μικρό αριστούργημα! Έχω τις πιο όμορφες αναμνήσεις, γνωρίζοντας από πολύ μικρή ηλικία τη μουσική του έργου από την κασέτα που είχα με αφήγηση του Πέτρου Φυσσούν και την Kρατική Oρχήστρα Όπερας της Βιέννης, ενώ παράλληλα θυμάμαι να χαζεύω την εικονογράφηση, γνωρίζοντας τί θα συμβεί παρακάτω, αλλά πάντα με την αγωνία της πρώτης φοράς!

Γιώργος Χατζηπαύλου, Stand-up comedian

Ξεχωρίζω τη σειρά βιβλίων του Ρενέ Γκοσινί «Ο μικρός Νικόλας». Ένας από τους λίγους δημιουργούς που χρησιμοποίησε το χιούμορ ως βασική γλώσσα σε παιδική λογοτεχνία. Οι ιστορίες του μεταφέρουν εξαιρετικά το περιβάλλον και τον τρόπο που λειτουργούν διαχρονικά τα παιδιά. Αν τις διαβάσεις ως παιδί σίγουρα θα ανατρέξεις σε αυτές και ως ενήλικας διότι θα αποτελούν σημείο αναφοράς της παιδικής σου ηλικίας.

Αγγελική Δαρλάση, Συγγραφέας Παιδικών Βιβλίων – Διδάσκει Δημιουργική Γραφή, Θέατρο και Θεατρική Παιδεία

«Το βιβλίο που με είχε ενθουσιάσει όταν ήμουν παιδί και συχνά το αναπολώ με νοσταλγία δεν ήταν ένα αλλά δύο: η Πίπη Φακιδομύτη της Astrid Lindgren και ο Πήτερ Παν του J.M. Burry – ήταν από τα πρώτα μεγάλης έκτασης κείμενα που διάβασα, κάπου εκεί γύρω στα εφτά μου χρόνια. Συναρπαστικές ιστορίες με αξιοθαύμαστους ήρωες. Ήταν και οι δυο τόσο διαφορετικά παιδιά μα ταυτόχρονα τόσο οικεία που μπορούσες να τους νιώσεις φίλους σου.

Η Πίπη ήταν μάλλον το πρώτο τόσο ατρόμητο και ταυτόχρονα αστείο κορίτσι που συναντούσα και ο Πήτερ Παν παρ’ όλη την ώρες ώρες αλαζονική του συμπεριφορά δεν έκανε ποτέ κάτι από κακία. Τόσο γοητευτικοί κι οι δυο τους και το να ζω μαζί τους στους δικούς τους κόσμους πραγματικά ήταν μεγάλη απόλαυση και παρηγοριά.

Νομίζω ότι δεν νοσταλγώ τόσο τα βιβλία εκείνα όσο όλα αυτά που ένιωθα όταν τα πρωτοδιάβασα και φυσικά δεν μπορώ να τα ξαναβιώσω με τον ίδιο τρόπο – αφού πλέον δεν είμαι παιδί ∙ είναι κι αυτός όμως, νομίζω, ένας από τους λόγους που γράφω για παιδιά».