MENU
Πόσο δύσκολο είναι για μία μαμά να γεννήσει και να πρέπει να αποχωριστεί το μωράκι της, γιατί γεννήθηκε πρόωρα και πρέπει να μπει στη θερμοκοιτίδα.
Όμως, όπως αναφέρει σε ανάρτησή του ο παιδίατρος Γιώργος Χαρίτος, πολλές μαμάδες πρόωρων μωρών στο εξωτερικό έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν στα νεογνά τους μία μέθοδο που ονομάζεται «υδροθεραπεία».
Πρόκειται για μια θεραπεία που μοιάζει με spa, κατά την οποία βυθίζουν το πρόωρο μωρό σε ένα μπανιερό με χλιαρό νερό και, χρησιμοποιώντας την άνωση του νερού, του κάνουν φυσικοθεραπεία.
Σε αυτή την διαδικασία συμμετέχουν και οι γονείς, οι οποίοι έχουν την ευκαιρία να κρατήσουν αγκαλιά το νεογέννητό τους χωρίς να περιμένουν μέρες ή βδομάδες μέχρι να βγει από την θερμοκοιτίδα.
Η ανάρτηση του παιδιάτρου
Γύρισα από το ιατρείο κουρασμένος, έπεσα πάνω σε ένα άρθρο και μου έφυγε όλη η κούραση. Σε πολλές μονάδες νεογνών στο εξωτερικό εχουν αρχισει και εφαρμόζουν στα προωρακια τους την λεγόμενη «υδροθεραπεία».
Τι είναι αυτή;
Ουσιαστικά βυθίζουν το προωράκι σε ενα μπανιερό με χλιαρό νερο, με τα οξυγόνα τους, τις φλεβίτσες τους και όλα τα κομφόρ, και χρησιμοποιώντας την άνωση του νερού κανουν στο μωράκι φυσικοθεραπεία.
Η διαδικασία αφορα κυριως προωρακια 32 εβδομαδων και κατω, οι κινήσεις που εκτελούν με τα ποδαράκια και τα χεράκια τους κατω απο το νερο βοηθούν την ανάπτυξη του μυοσκελετικού τους και την μερική λυση της υπερτονιας που χαρακτηρίζει στα κάτω κυρίως άκρα αυτά τα μωρά.
Το συγκινητικό της υπόθεσης, και εξίσου σπουδαίο με τα ανωτέρω, αν οχι σπουδαιότερο, είναι ότι οι γονείς συμμετέχουν ψυχή και σώμα ενεργά σε αυτην την διαδικασία, δύο φορές την εβδομάδα.
Το μικρό μωρό που, ούτως η άλλως, ενδομήτρια έχει ήδη περάσει αρκετούς μήνες σε ενα φιλόξενο υγρό περιβάλλον, όπως αυτό της μήτρας, χαλαρώνει, «λύνεται» και περνά σε ένα ουσιαστικό δέσιμο με τους γονείς του που λόγω της μονάδας τους εχει στερηθεί.
Τα γέλια εναλλάσσονται με κλάμα και μετά με βλέμματα – αχ αυτά τα βλέμματα – ποτέ δεν μου έμελλε να τα συνηθίσω, ούτε και πρέπει ούτε και μπορεί να χωρέσει το απέραντο της αγάπης στη συνήθεια, οι γονείς γελούν ευχαριστημένοι, όλη η σεανς κλείνει με ενα ωραίο μπανιο. Φεύγουν οι γονείς, «ευχαριστούμε πολυ» λένε στους γιατρούς.
Για αυτή την ευκαιρία που μας δώσατε, για τον χρόνο με το παιδί μας, «Spa Day» το λενε στην συνέντευξη, και δεν λέει να περάσει ο καιρός μεχρι την επόμενη.
Αυτά έβλεπα και αυτα σας λεω. Και εγώ ουτε μοναδίτης είμαι, ούτε και φυσικοθεραπευτής, αλλα ζω την ημερα της μαρμότας κάθε μήνα, ξανά απο την αρχή, καθε μήνα άλλα τα ζευγάρια, άλλα και τα μωρά, αλλά το θέμα ιδιο. «Τι θα γίνει γιατρέ μου; Πότε θα μας το δώσουν το μωρό;».
Και συ να λες «υπομονή», αλλά τι υπομονή να κάνει η γυναίκα που γέννησε και της το «πήραν μέσα», τι υπομονή να κάνει που δεν πρόλαβε να το πάρει μια αγκαλιά, πως να σπρώξει τον καιρό, σφίγγει τα δόντια – η καρδούλα της το ξέρει πόσο – «γιατί έτσι πρέπει» , λίγο ακόμα και λίγο ακόμα και πάει έξω από τη θερμοκοιτίδα και το κοιτάει, τόσο κοντά και τόσο μακριά μαζι.
Και ίσως μπορούμε κάτι παραπάνω να κάνουμε για αυτά τα ζευγάρια, κάτι θα υπάρχει που δεν το έχουμε κάνει ακόμα – δεν μπορεό – και αν στις μονάδες συντελούνται «θαύματα», ας γινει κοινωνός και «συνένοχος» αυτων και η μάνα.
Ενας θηλασμός περισσότερος, μια τόση δα πισινούλα με νερο, whatever it takes, να έρθουμε κοντά γιατί το έχουμε ανάγκη.
Ευχαριστώ για την ανάγνωση.
(Φωτο : χαρουμενος στο «ΣΠΑ» )
Διαβάστε επίσης:
Ξεσπά ο μπαμπάς των 3 αγγελουδιών: «Έχουν πει πολλά. Αφήστε μας στον πόνο μας. Θρηνούμε»
Έκκληση των γονιών των 3 κοριτσιών: “Σταματήστε τα σενάρια και τις ανακρίβειες”
Θεσσαλονίκη: Διασωληνωμένο στο Ιπποκράτειο 2χρονο αγοράκι με κορωνοϊό
