Αν στο σχολείο υπήρχαν προγράμματα για την ενδοοικογενειακή βία, η κοινωνία μας θα ήταν καλύτερη

Το διπλό φονικό στη Μακρυνίτσα που στοίχισε τη ζωή της 28χρονης Κωνσταντίνας και του 30χρονου αδερφού της Γιώργου έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο. Δράστης ο εν διαστάσει σύζυγος της νεαρής γυναίκας που απαιτούσε να δει το 2,5 ετών κοριτσάκι τους παρά τα ασφαλιστικά μέτρα.

Ο Γολγοθάς της ενδοοικογενειακής βίας

Δυστυχώς οι αποκαλύψεις για τα όσα ζούσε η 28χρονη μητέρα από τον δράστη ήρθαν αργά στο φως της δημοσιότητας.  Σύμφωνα με όσα αποκαλύπτουν στενοί φίλοι και συγγενείς του ζευγαριού τα προβλήματα στο γάμο τους άρχισαν να εμφανίζονται από την πρώτη στιγμή και εντάθηκαν με τον ερχομό της κορούλας τους στον κόσμο.

Αναφορές λένε οτι τα περιστατικά βίας ήταν πολλά και τα ξεσπάσματα συχνά. Μέχρι που το ποτήρι ξεχείλισε και η Κωνσταντίνα αποφάσισε να πάρει το παιδί της και να μεταβεί στο σπίτι των γονιών της μέχρι να επανεξετάσει τη σχέση της με τον σύζυγό της.

Την περασμένη Πέμπτη σύμφωνα με μαρτυρίες, μετέβη στο πατρικό σπίτι στη Μακρινίτσα και έστησε καβγά, χτυπώντας μάλιστα την άτυχη 28χρονη και τους γονείς της. Τη Δευτέρα η 28χρονη είχε ζητήσει εισαγγελική παρέμβαση και την προστασία της οικογένειας της με την επιβολή περιοριστικών μέτρων. Ωστόσο μετά τις απαραίτητες συστάσεις ο δράστης αφέθηκε ελεύθερος, ενώ λίγες ώρες αργότερα πραγματοποίησε το άγριο φονικό.

Με αφορμή αυτό το περιστατικό γυναικοκτονίας με ένα μοτίβο συμπεριφορών που δυστυχώς επαναλαμβάνεται σε αντίστοιχες περιπτώσεις, αξίζει να ακούσουμε την άποψη της φιλόλογου Δήμητρας Φιλοπούλου  για την ανάγκη να μπουν στα σχολεία εκπαιδευτικά προγράμματα που να μιλάνε στους μαθητές για ζητήματα ενδοοικογενειακής και πάσης φύσεως βίας. Πρέπει τα παιδιά να μάθουν ότι το ξύλο και κάθε μορφής βία δεν είναι αποδεκτά σε καμία περίπτωση και από κανέναν.

Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα σιωπηλό «σκοτεινό» έγκλημα, γιατί αποτελεί μία μορφή εγκληματικότητας που δύσκολα καταγγέλλεται και αποκαλύπτεται μόνον εάν οδηγηθούμε στο πιο ακραίο σημείο, της αφαίρεσης της ανθρώπινης ζωής του θύματος. Είναι επιτακτική ανάγκη τα σχολεία να φιλοξενήσουν τέτοια προγράμματα που θα δώσουν στα παιδιά τη “φωνή” και τα εφόδια να υπερασπιστούν τα δικαιώματα και την σωματική ακεραιότητά τους.

Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να αναγνωρίσουμε το πρόβλημα της πατριαρχίας που θεωρεί αυτονόητο ότι ο άντρας έχει εξουσία πάνω στη γυναίκα, αντίληψη που την κρίσιμη στιγμή καταλήγει να οπλίσει χέρια. Ας αλλάξουμε νοοτροπία και προβούμε σε ουσιαστικές κινήσεις για να μην θρηνήσουμε άλλα αθώα θύματα.

Η ανάρτηση της φιλολόγου

Ένα κορίτσι 27 χρονών…Ένας βίαιος σύζυγος.Εμμονικός. Με διάγνωση. Με απανωτές επιθέσεις. Η νεαρή μητέρα έφυγε με το δίχρονο μωρό της. Κρύφτηκε στο πατρικό.

Σε ένα χωριό του Πηλίου.Ο εμμονικός σύζυγος ξαναχτύπησε…Τους βρήκε κι εκεί…Πάλι και πάλι.Τραυμάτισε τον πατέρα και τη μάνα του 27χρονου κοριτσιού.

Ήρθε η αστυνομία…Κατέγραψε και έκανε συστάσεις.Συστάσεις…Σήμερα ξαναπήγε.Με μαχαίρι! Σκότωσε το κορίτσι. Και τον αδερφό της. Τραυμάτισε τη μητέρα της.

Ο πατέρας της κλειδώθηκε στο δωμάτιο, κατάφερε να σώσει το μωρό.

Καμιά παρέμβαση δικαστική. Καμιά προστασία αστυνομική…Καμιά αυτεπάγγελτη δίωξη…

ΔΕΝ υπήρχε, λέει, μήνυση…ΔΕΝ είχαν ζητησει ασφαλιστικά μέτρα! ΔΕΝ υπάρχουν άλλες νομοθετικές ρυθμίσεις για την ενδοοικογενειακή βία…

ΔΕΝ υπάρχουν αρκετοί αστυνομικοί στην επαρχία.ΔΕΝ έχουν τέτοιες εντολές…

ΔΕΝ υπάρχουν αρκετές δομές προστασίας για τις μητέρες που αντιμετωπίζουν βίαιες επιθέσεις!

ΔΕΝ μίλησε, δεν βοήθησε κανείς από τους γείτονες. Τώρα μιλούν…στην κάμερα.

ΔΕΝ έχουμε μάθει όλοι στο σχολείο τα δικαιώματά μας και πώς να τα διεκδικούμε…

ΔΕΝ υπάρχουν προγράμματα στο σχολείο για την ενδοοικογενειακή, την έμφυλη, την ενδοσχολική βία. Δεν έχουμε βγάλει την “ύλη”!

ΔΕΝ, ΔΕΝ, ΔΕΝ…

ΔΕΝ θα μιλήσω για τους…παρουσιαστές που έχουν προστασία 14 αστυνομικούς.

ΔΕΝ θέλω να σκεφτώ τι θα ακολουθήσει αν γίνει αυτό που άκουσα: “Πρέπει να πάρω τον νόμο στα χέρια μου”.

ΔΕΝ μπορώ και ΔΕΝ πρέπει να ανεχτώ άλλα ΔΕΝ…?