Ευγένιος Τριβιζάς: «Τα μαθήματα είναι κουραστικά. Χρειάζεται χιούμορ και φαντασία για να μην βαριούνται οι μαθητές»

Με αφορμή την έναρξη της σχολικής χρονιάς αναδημοσιεύουμε μια συνέντευξη του αγαπημένου μας συγγραφέα παιδικών βιβλίων Ευγένιου Τριβιζά που μεταξύ άλλων δίνει την δική του άποψη για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, για την ποιότητα των μαθημάτων, για το γεγονός ότι πολλά παιδιά θεωρούν βαρετό το μάθημα ενώ δεν διστάζει να αποκαλύψει τι δεν πρέπει να λείπει από μια σχολική κασετίνα. Οι απαντήσεις του είναι άκρως ανατρεπτικές και οι υποδείξεις του πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν από εκπαιδευτικούς αλλά και από γονείς.

– Γιατί βαριούνται τα παιδιά στην τάξη;

«Επειδή τα μαθήματα είναι ως επί το πλείστον κουραστικά και βαρετά. Η διαδικασία της μάθησης θα μπορούσε να γίνει πολύ πιο ελκυστική αν μπολιαζόταν με χιούμορ και φαντασία».

– Το μάθημα των Θρησκευτικών πώς θα το ξεκινούσατε;

«Ο Θεός να βάλει το χέρι του».

– Τι συμβαίνει όταν πεθαίνει η παιδικότητα;

«Δεν πεθαίνει. Κρύβεται ντροπιασμένη ή φοβισμένη και περιμένει τη στιγμή που θα απαλλαγούμε από την έπαρση της σοβαροφάνειας».

– Σε μια σχολική κασετίνα τι υλικά θα βάζατε;

«Μια γόμα που σβήνει τα δάκρυα και μια ξύστρα για ουρανοξύστες».

Όλοι κρύβουμε ένα παιδί μέσα μας;

Οταν η παιδικότητα πεθαίνει, το πτώμα της το αποκαλούμε «ενηλικίωση» είχε κάποιος σχολιάσει. Το τραγικό είναι ότι συχνά χάνουμε την παιδικότητά μας χωρίς να αποκτήσουμε ωριμότητα. Ευτυχώς ποτέ δεν είναι αργά να απαλλαγούμε από τις παρωπίδες τις σοβαροφάνειας και να ξαναγίνουμε παιδιά. Να ξαναβρούμε δηλαδή τη φρεσκάδα της ματιάς, την πίστη ότι πάντα υπάρχει ελπίδα, ότι μπορούμε να νικήσουμε τους δράκους που μας απειλούν και τους γίγαντες που μας δυναστεύουν. Κι αυτό επειδή οι αναμνήσεις, τα σκιρτήματα, τα πρωτόγνωρα συναισθήματα της παιδικής μας ηλικίας δεν είναι πουκάμισο φιδιού το οποίο αποβάλλουμε όταν ενηλικιωνόμαστε, αλλά ένας θησαυρός που μας συνοδεύει σε όλη μας τη ζωή. Μπορεί τον θησαυρό να τον έχουμε παραμελήσει, αγνοήσει ή λησμονήσει, αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν εξακολουθεί να υπάρχει και να περιμένει τη στιγμή που θα τον ξαναβρούμε.

Πηγή: Presspublica.gr