MENU
Αύξηση της συχνότητας εμφάνισης γαστρεντερίτιδας παρατηρείται τις τελευταίες εβδομάδες, σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ). «Πρόκειται για λοιμώξεις του γαστρεντερικού συστήματος που προκαλούνται από ιούς και χαρακτηρίζονται από υδαρή διάρροια, κράμπες στην κοιλιακή χώρα, ναυτία, έμετο και μερικές φορές πυρετό. Οι ασθενείς αναρρώνουν συνήθως χωρίς επιπλοκές, με εξαίρεση τα βρέφη, τους ηλικιωμένους και τα ανοσοκατεσταλμένα άτομα που μπορεί να εμφανίσουν βαρύτερη κλινική εικόνα», εξηγεί η Δρ Κασσιανή Μέλλου, υπεύθυνη του Γραφείου Τροφιμογενών Νοσημάτων του ΚΕΕΛΠΝΟ.
Tι πρέπει να ξέρετε για την ιογενή γαστρεντερίτιδα
Η ιογενής γαστρεντερίτιδα είναι μια εντερική λοίμωξη που οφείλεται σε διάφορους ιούς. Οι συχνότεροι από αυτούς είναι οι νοροϊοί, οι ροταϊοί και οι αδενοϊοί. Διαθέσιμο εμβόλιο υπάρχει έναντι του ροταϊού, που προκαλεί ιογενή γαστρεντερίτιδα, κυρίως σε βρέφη και μικρά παιδιά. Ο εμβολιασμός συμπεριλαμβάνεται στο ισχύον εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών παιδιών και εφήβων και πρέπει να ολοκληρώνεται έως την ηλικία των 6 μηνών το αργότερο. Έναντι των υπολοίπων ιών δεν υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο.
Ποια είναι τα “ύποπτα” συμπτώματα
Τα κύρια συμπτώματα της ιογενούς γαστρεντερίτιδας είναι οι διάρροιες (συνήθως υδαρείς) και οι έμετοι. Οι ασθενείς μπορεί επίσης να παρουσιάσουν ναυτία, πόνο και κράμπες στην κοιλιά, πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους, κόπωση, ρίγη και σπανιότερα πυρετό. Ο πυρετός είναι κατά κανόνα χαμηλός. Στην πλειονότητα των ατόμων τα συμπτώματα είναι ήπια και υποχωρούν χωρίς να απαιτείται η επίσκεψη στο γιατρό.
Ιδιαίτερη παρακολούθηση χρειάζονται τα βρέφη, τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι, οι ανοσοκατεσταλμένοι, καθώς σε αυτές τις ομάδες εντείνεται ο κίνδυνος της αφυδάτωσης.
Η μετάδοση της γαστρεντερίτιδας, γίνεται με τους ιούς, οι οποίοι επιβιώνουν έως και 72 ώρες και αρκεί ελάχιστη ποσότητα του ιού για τη μετάδοση. Οι ασθενείς με γαστρεντερίτιδα μεταδίδουν τον ιό τους από τη στιγμή που αρχίζουν να νιώθουν αδιαθεσία έως και τρεις ημέρες μετά την ανάρρωσή τους.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, για την θεραπεία δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο φάρμακο. Το πιο σημαντικό είναι να αποφευχθεί η απώλεια υγρών, η αφυδάτωση. Επισημαίνεται ότι η κατανάλωση αντιβιοτικών δεν βοηθά στην αντιμετώπιση της ιογενούς γαστρεντερίτιδας, όπως άλλωστε σε καμία ιογενή νόσο.
Σε ό,τι αφορά την κατανάλωση αντιδιαρροϊκών φαρμάκων, πρέπει να λαμβάνονται μόνο με ιατρική συνταγή.
Όταν κάποιος νοσεί από ιογενή γαστρεντερίτιδα, θα πρέπει, για όσο διαρκούν τα συμπτώματά του και για διάστημα 48 ωρών μετά την υποχώρησή τους: α) να μη συμμετέχει στην προετοιμασία του φαγητού ή στην παροχή φροντίδας υγείας σε άλλα άτομα και να περιορίσει την άμεση επαφή με τους οικείους του, β) να απέχει από τον παιδικό σταθμό ή το σχολείο (είτε είναι μαθητής, είτε εργάζεται εκεί), γ) να αποφεύγει την επίσκεψη σε χώρους, όπως νοσοκομεία, γηροκομεία ή άλλα ιδρύματα, όπου φιλοξενούνται άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες, δ) να μην συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες.
Τι πρέπει να φάει το παιδί που ταλαιπωρείται από γαστρεντερίτιδα
Το πρώτο πράγμα που θα σας συστήσει ο παιδίατρος είναι να του κάνετε δίαιτα, δίνοντας κοτόπουλο και ρύζι ή ζυμαρικά για όσο διαρκεί η διάρροια. Τα λαχανικά, τα φρούτα, τα γλυκά και τα γαλακτοκομικά προϊόντα πρέπει να αποφεύγονται γιατί προκαλούν εντονότερη διάρροια. Αν πρόκειται για μωρό που τρέφεται μόνο με γάλα, βράστε ρυζόνερο και αραιώστε το γάλα του με αυτό.Όταν υποχωρήσουν οι εμετοί, θα πρέπει το παιδί να αρχίσει να πίνει σιγά-σιγά και σε μικρές ποσότητες:
1. Κάποιο ηλεκτρολυτικό διάλυμα που περιέχει κάλιο, νάτριο, ασβέστιο κλπ., το οποίο θα βρείτε σε φαρμακείο. Θα βοηθήσει τον οργανισμό του να αναπληρώσει τους βασικούς αυτούς ηλεκτρολύτες που είναι απαραίτητοι για την καλή του λειτουργία.
2. Εάν για οποιονδήποτε λόγο δεν μπορείτε να βρείτε ένα ηλεκτρολυτικό διάλυμα, εναλλακτικά κάντε το εξής: Βάλτε λίγη σόδα και αλάτι (στη «μύτη» ενός κουταλιού του γλυκού) και μισό κουτάλι του γλυκού ζάχαρη σε ένα ποτήρι νερό. Η σόδα περιέχει δισανθρακικό οξύ, το αλάτι χλώριο και νάτριο και η ζάχαρη γλυκόζη, που τονώνει τον οργανισμό.
3. Όταν νιώσει καλύτερα και μπορεί να φάει, επιτρέψτε του να καταναλώσει μικρές ποσότητες μπανάνας και μήλου, που είναι πλούσιες πηγές καλίου. Επίσης, καλό είναι να πίνει νερό και να τρώει σούπα ρυζιού ή φιδέ με λίγο περισσότερο αλάτι από ό,τι συνήθως.
Οι τροφές που ΔΕΝ επιτρέπεται να καταναλωθούν είναι:
Χυμοί φρούτων που περιέχουν πολλή ζάχαρη
Αθλητικά ποτά
Αναψυκτικά και κάθε αεριούχο ποτό
Καφεϊνούχα ποτά
Ζωμοί και κονσέρβες ή συσκευασμένες (έτοιμες) σούπες
Τηγανητά ή τροφές που είναι πλούσιες σε λιπαρά (αλλαντικά, πατατάκια, τηγανιτές πατάτες, γλυκά)
Παγωτά, γρανίτες και ζελέ
Ξηροί καρποί, φρούτα σε κονσέρβα με σιρόπι
Δημητριακά με ζάχαρη
Καραμέλα και σοκολάτα
Πολύ πικάντικες τροφές
ΜΗΝ χρησιμοποιείτε αντιδιαρροϊκά και αντιεμετικά φάρμακα
Στα παιδιά πρέπει να αποφεύγεται και η χορήγηση αντιδιαρροϊκών και αντιεμετικών φαρμάκων για την καταπράυνση των συμπτωμάτων της γαστρεντερίτιδας, καθώς και η λήψη αντιβιοτικών, διότι αυτή την εποχή οι γαστρεντερίτιδες οφείλονται σε ιούς τους οποίους δεν επηρεάζουν τα αντιβιοτικά.
Κανόνες πρόληψης
Πέραν αυτών, η πρόληψη εξακολουθεί να αποτελεί το σπουδαιότερο μέτρο στην αντιμετώπιση της οξείας γαστρεντερίτιδας. Έτσι, η τήρηση των βασικών κανόνων υγιεινής από τους ενήλικες, καθώς και η εκπαίδευση των παιδιών προς αυτή την κατεύθυνση, είναι θεμελιώδεις.
Απαιτείται λοιπόν:
- Καλό πλύσιμο των χεριών με νερό και σαπούνι, μετά τη χρήση της τουαλέτας, μετά την αλλαγή της πάνας ή μετά από επαφή με άτομο που κάνει έμετο ή έχει διάρροια.
- Καλό πλύσιμο των χεριών πριν από κάθε γεύμα, αλλά και πριν και μετά την προετοιμασία του.
- Σχολαστικός καθαρισμός των επιφανειών και των σκευών μαγειρέματος.
- Καλό πλύσιμο και μαγείρεμα των τροφών και κατανάλωση ασφαλούς πόσιμου νερού. Ιδιαίτερες προφυλάξεις προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να λαμβάνονται στις περιπτώσεις μετάβασης στο εξωτερικό, με υψηλό κίνδυνο λοίμωξης.
- Αποφυγή κοινής χρήσης προσωπικών αντικειμένων (πιάτα, ποτήρια κ.λπ.) και πλύσιμο των παιχνιδιών του πάσχοντος παιδιού.
- Αποφυγή άμεσης επαφής του πάσχοντος με πρόσωπα του περιβάλλοντός του (σπίτι, σχολείο, εργασία).
Παρά το γεγονός ότι η γαστρεντερίτιδα είναι μια συχνή και τις περισσότερες φορές ήπια λοίμωξη, η μη ορθή και έγκαιρη αντιμετώπισή της και κυρίως η μη τήρηση των κανόνων υγιεινής μπορεί να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο το μικρό ασθενή και το περιβάλλον του.
