Η Κορέα τραβά για ακόμα μία φορά πάνω της τους προβολείς με ένα τηλεοπτικό σόου, το οποίο αναπόφευκτα διχάζει. Ο λόγος για το πρόγραμμα «Meeting You» που, μέσω εικονικής πραγματικότητας και προηγμένης τεχνολογίας, φέρνει σε επαφή τους καλεσμένους με άτομα της οικογένειάς τους που έχουν πεθάνει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ιστορία μιας μητέρας, η οποία έχασε το 2016 το 7χρονο κοριτσάκι της από άγνωστη ασθένεια. Στην εκπομπή, η μητέρα φορά την ειδική μάσκα και γάντια, τα οποία της δίνουν την δυνατότητα να κοιτάζουν το παιδί και να το αγγίζουν.
Η μητέρα μπαίνει σε έναν κήπο, όπου η κόρη της την περιμένει χαμογελώντας και φορώντας ένα μωβ φόρεμα. Πρόκειται για μια ψηφιακή ρέπλικα αυτής, η οποία όμως είναι αρκετή για να κάνει τη μάνα να λυγίσει…
Η κορεάτικη εταιρία παραγωγής Munhwa Broadcasting Corporation, αφιέρωσε πολλές ώρες για να σχηματίσει το πρόσωπο του παιδιού, καθώς και τη φωνή που έπρεπε να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πραγματική.
Έτσι, όταν το μικρό κορίτσι βλέπει τη μάνα της λέει πού ήταν τόσο καιρό και αν την σκεφτόταν. «Όλη την ώρα» απαντά η μάνα και ραγίζει την καρδιά όσων παρακολουθούν την σοκαριστική στιγμή.
Στην αρχή η μάνα είναι διστακτική στο να την κρατήσει, όμως η μικρή επιμένει. Τόσο η γυναίκα όσο και όσοι παρακολουθούν ξεσπούν σε κλάματα. «Μαμά το βλέπεις ότι δεν πονάω πια, έτσι;», της λέει το παιδί.
Δείτε το ανατριχιαστικό βίντεο:
Στο τέλος αυτού του «ταξιδιού» η μικρή ξαπλώνει για να κοιμηθεί, λέγοντας στη μητέρα της πόσο κουρασμένη είναι και η μητέρα την αποχαιρετά.
Αποστροφή ή ανακούφιση;
Και εκεί που η καρδιά μας έχει σφιχτεί και αμέτρητες σκέψεις περνούν από το μυαλό μας, ως προς το κατά πόσο η εκπομπή αυτή είναι ηθικά σωστή ή απλά εκμεταλλεύεται τον αβάσταχτο πόνο του γονιού που έχει χάσει το παιδί του, η ίδια η Jang, η οποία φορά τις στάχτες τους παιδιού της σε μενταγιόν στο λαιμό της, παραδέχεται ότι συμμετείχε στο ντοκιμαντέρ αυτό, για να βοηθήσει άλλους ανθρώπους που έχουν επίσης χάσει δικούς τους.
Όπως η ίδια περιγράφει στο blog της, «Τρία χρόνια μετά την απώλεια του παιδιού μου, σκέφτομαι ότι έπρεπε περισσότερο να την αγαπώ παρά να μου λείπει και να νιώθω μονίμως άρρωστη, ώστε να έχω αυτοπεποίθηση για τη στιγμή που θα τη συναντήσω. Ελπίζω, ότι πολλοί θα είναι αυτοί που θα θυμηθούν την κόρη μου, αφού δουν αυτή την εκπομπή.»
Παρά τις διαβεβαιώσεις της μητέρας, συνεχίζουμε να μην πιστεύουμε, ότι μία τέτοια εκπομπή μπορεί πραγματικά να βοηθήσει τους ανθρώπους που μένουν πίσω να διαχειριστούν τον πόνο από την απώλεια των αγαπημένων τους.
Ποια είναι η γνώμη σας;