Μπεκατώρου: “Ήμουν η πιο μικρή της ομάδας. Με είχε βιάσει. Ένιωθα θυμωμένη και εγκλωβισμένη που δεν είχα βάλει τις φωνές”

Η Σοφία Μπεκατώρου σε συνέντευξη της στο MEGA έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες για το βιασμό που υπέστη στην Ισπανία από κορυφαίο παράγοντα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας.

Στη νέα συγκλονιστική της εξομολόγηση ανατρέχει σε όσα συνέβησαν εκείνη τη μέρα και απαντά και στο «για ποιο λόγο μίλησε τώρα».

Συγκλονίζουν οι νέες αποκαλύψεις του εφιάλτη που έζησε

«Ήταν μια αποστολή στην Ισπανία στην οποία για πρώτη φορά είχαμε μαζί μας έναν παράγοντα της ομοσπονδίας. Τότε είχαμε μεγάλο πόλεμο με την ομοσπονδία και μας είχαν εκφοβίσει. Εμένα μου είχαν επιτεθεί και μου είχαν πει ότι δεν περίμεναν τίποτα από εμένα. Ένας εκ των παραγόντων ήταν πιο φιλικός και σε αυτόν είχαμε στρέψει όλες μας τις ελπίδες. Μέχρι τότε νομίζαμε πως ήταν με το μέρος μας. Δεν ήταν κακοπροαίρετος. Ήταν πιο φιλικός και μίλαγε για εμάς με τον πρόεδρο. Όταν ήταν σε εκείνη την αποστολή μαζί μας ήμασταν πιο ανακουφισμένοι με την Αιμιλία Τσουλφά. Ήμουν η πιο μικρή της ομάδας. Καταλάβαμε την 5η θέση και ήμασταν ικανοποιημένοι. Την τελευταία ημέρα αποφασίσαμε να βγούμε να γιορτάσουμε. Όταν επιστρέφαμε μείναμε στο τέλος με τον παράγοντα και μιλούσαμε. Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο γύρισε και με φίλησε. Έμεινα έκπληκτη. Απομακρύνθηκα από κοντά του. Αλλάξαμε πεζοδρόμιο και πήγαμε προς το ξενοδοχείο. Στο ασανσέρ μου είπε να πάω στο δωμάτιο του και του είπα καληνύχτα. Μου λέει έλα δυο λεπτά τώρα φοβάσαι; Και απάντησα ότι δεν ήμουν κανένα κοριτσάκι και πήγα. Αρχικά μιλούσαμε για τους αγώνες και σιγά σιγά άρχισε να με πλησιάζει…».

«Άρχισε να με ακουμπάει»

«Με τα πολλά άρχισε να απλώνει τα χέρια του παραπάνω και με έριξε στο κρεβάτι. Του είπα ότι δεν θέλω και δεν υπάρχει συναίνεση .Απομακρυνόμουν. Προσπαθούσε να με βγάλει τρελή. Σηκώθηκα να φύγω και μου λέει που πας τώρα. Όταν κάποια στιγμή ήταν πάνω μου, του λέω δεν καταλαβαίνεις ότι δεν θέλω. Προσπάθησα να αντιδράσω και ήθελα να τον σπάσω στο ξύλο, αλλά ήταν μεγάλο κεφάλι στην Ομοσπονδία. Όταν τελείωσε, συνειδητοποίησα πως με είχε βιάσει. Και τελικά είχα γίνει θύμα. Έφυγα γρήγορα και ανέβηκα στο δωμάτιο μου. Η συναθλήτριά μου κοιμόταν. Έκανα μπάνιο και ήθελα να βγάλω όλη μου την σάρκα από επάνω μου. Ένιωθα θυμωμένη και αδικημένη που δεν είχα βάλει τις φωνές. Αυτό είχε γίνει όμως, Ο τότε σύντροφος μου ήθελε να πάει να τσακωθεί. Δεν τον άφησα επειδή ήταν και αυτός αθλητής. Ένιωθα εγκλωβισμένη».

«Επικοινώνησε μαζί μου»

«Ο παράγοντας ζήτησε να με συναντήσει μετά από δύο εβδομάδες. Προφανώς είχε συνειδητοποιήσει ότι ήμουν εξοργισμένη και ότι θα μίλαγα. Μιλήσαμε έξω από τα Αστέρια, πάνω στην παραλιακή στην Γλυφάδα και μπαίνοντας στο αυτοκίνητο προσπαθούσε να δει πώς εγώ το έχω πάρει, πώς θα αντιδράσω. Να καταλάβει τι θα έκανα. Εγώ το πρώτο που τον ρώτησα είναι πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό; Να εκμεταλλευτείς την εμπιστοσύνη που σου είχα; Φαντάζεσαι να το έκανε κάποιος στο παιδί σου;. Κατάλαβε ότι είχα συνειδητοποιήσει τον βιασμό και προσπαθούσε να με ηρεμήσει. Να μου δείξει ότι θα απομακρυνθεί και θα ανακατευτεί πια. Του ζήτησα να μην με ενοχλήσει ξανά, να μην με ξαναπάρει τηλέφωνο αλλά ήξερα ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει. Τον απείλησα ότι αν ποτέ με πλησίαζε ξανά θα τον καταγγείλω. Έτσι δεν μίλησα ξανά ποτέ για αυτό το θέμα.

Ένιωθα εγκλωβισμένη. Ή θα μίλαγα και ελευθέρωνα την ψυχή μου ή θα έπρεπε να χάσω το όνειρό μου.

Συναντηθήκαμε πολλές φορές ξανά, να διαπραγματευθούμε, να συζητήσουμε. Εμένα φυσικά η στάση μου άλλαξε, άλλαξε η ζωή μου για πάντα. Τη στιγμή του βιασμού έχασα ότι εκτίμηση είχα για τον εαυτό μου. Δεν μπορούσα να συγχωρήσω ότι έκανα αυτό το λάθος. Δεν φώναξα, δεν τον χτύπησα, δεν τον κατήγγειλα αμέσως. Ένιωθα εγκλωβισμένη. Ή θα μίλαγα και ελευθέρωνα την ψυχή μου ή θα έπρεπε να χάσω το όνειρό μου. Με την Αιμιλία είχαμε δουλέψει πάρα πολύ. Ένιωθα μεγάλο βάρος της ευθύνης. Δεν ήθελα αυτό να το καταστρέψει και δεν ήθελα να φύγω από τον χώρο της ιστιοπλοΐας γιατί είναι η ζωή μου. Αποφάσισα να το θάψω πολύ βαθιά και να κάνω ότι δεν υπήρχε.

Ο θυμός γινόταν όλο και μεγαλύτερος, ερχόταν στον ύπνο μου, σε φάσεις που δεν περίμενα. Έπρεπε όμως να ελέγξω τον εαυτό μου. Γιατί στον πρωταθλητισμό πάντα πρέπει να ελέγχεις τον εαυτό σου. Να μπορείς να αποδίδεις τα μέγιστα. Όταν πέρασε και άρχισε να αλλάζει η συμπεριφορά μου ήταν πιο επιθετικός. Κάποιες φορές αντιδρούσε πολύ αρνητικά απέναντί μου. Με απαξίωνε.

Με είχαν προειδοποιήσει ότι μπορεί να μας σαμποτάρουν, ότι μπορεί να μας έστηναν αγώνες αλλά δεν τους πίστευα. Δυστυχώς όμως δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Υπήρξαν πολλά περιστατικά που όντως υπήρξαν στημένοι αγώνες. Είχα διαμαρτυρηθεί, είχα γράψει στην Ολυμπιακή Επιτροπή, στη Γενική Γραμματεία αλλά ποτέ δεν δικαιώθηκα. Εξαφανιζόντουσαν επιτροπές, χαρτιά. Έτσι κατάλαβα ότι όλο το περιβάλλον της ιστιοπλοΐας και οι άνθρωποι που είναι γύρω από την Ομοσπονδία είναι μια κλίκα».

«Ξέρεις αυτόν που την πέφτει σε 15χρονα;»

« Στα χρόνια που περνάγανε το εκμυστηρεύτηκα σε φίλους, συναθλητές, στην ψυχολόγο μου. Κάποια στιγμή αποφάσισα ότι αυτό το πράγμα ωρίμαζε. Ήξερα ότι θα έχω να αντιμετωπίσω κάτι πολύ μεγάλο που δεν ήξερα αν μπορώ να το διαχειριστώ. Όταν έγινε η αγωγή στον Κακλαμανάκη μείναμε όλοι έκπληκτοι γιατί ο καθένας είχε υποστεί κακοποίηση λεκτική, εκφοβισμό. κάθε είδους κατάχρηση εξουσίας. Όλοι τα είχαμε υπομείνει για τόσα χρόνια. Η αγωγή ήταν μια αφορμή για εμένα να σκεφτώ πολύ καλά ότι είχε έρθει η ώρα να μιλήσω στην δικαιοσύνη.

Όταν κλήθηκα σαν μάρτυρας κατέθεσα στον εισαγγελέα το συμβάν και κατονόμασα τον παράγοντα. Ήμουν πλέον ήσυχη ότι έχω κάνει το σωστό βήμα, ότι έχω μιλήσει στην δικαιοσύνη. Ήμουν αποφασισμένη να δώσω αυτή τη μάχη που ήταν έξω από το νερό αλλά θα μπορούσε να εξυγιάνει τον αθλητισμό και την ιστιοπλοΐα.

Μετά την καταγγελία πέρασε καιρός και παρακολούθησα μια σχετική συζήτηση. Θυμήθηκα τον δικό μου βιασμό και μια περίπτωση που τυχαία κάποιος γονέας όταν του είπα ότι κάνω ιστιοπλοΐα μου είπε “α ξέρεις τον τάδε; αυτόν που την πέφτει σε 15χρονα;”. Τότε συνειδητοποίησα ότι έχει να κάνει και με άλλους. Ότι μπορεί να κακοποιεί και άλλα παιδιά. Συνειδητοποίησα ότι μπορεί να έχω κάνει αυτό που πρέπει νομικά αλλά ηθικά αυτός κυκλοφορούσε ελεύθερος χωρίς καμία συνέπεια».