Όταν το παιδί περνάει δύσκολα, πρέπει να το αγαπάμε περισσότερο!

Όλοι οι γονείς θέλουμε να είμαστε πάντα ήρεμοι, υπομονετικοί και υποστηρικτικοί.
Όλοι οι γονείς, επίσης, θέλουμε να είναι και το παιδί μας ήρεμο, ευγενικό και καλοσυνάτο.

Συχνά, μάλιστα, νιώθουμε πως η δική του συμπεριφορά αντικατοπτρίζει το πόσο καλοί γονείς είμαστε.

Αν για παράδειγμα το παιδί μας θυμώσει και ξεσπάσει με φωνές και κλάματα, και ειδικά σε δημόσιο χώρο, νιώθουμε πως μας κοιτούν και μας αποδοκιμάζουν και αυτόματα νομίζουμε πως όλοι μας θεωρούν άθλιους γονείς. Το χειρότερο, όμως, είναι πως κατατάσσουμε κι εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας στους άθλιους γονείς. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι έτσι ακριβώς.

Πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά να θυμώνουν

Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα που αν δεν το εκτονώσουμε θα μας βλάψει. Οι μεγάλοι ίσως έχουμε βρει δημιουργικούς τρόπους για να ξεσπάμε, όμως τα παιδιά δεν γνωρίζουν ακόμα πώς να το διαχειριστούν. Και μέχρι να τους δείξουμε πώς γίνεται, οφείλουμε να σεβαστούμε το γεγονός πως όταν θυμώσουν ή όταν στεναχωρηθούν θα κλάψουν, θα χτυπηθούν και θα φωνάξουν. Διαφορετικά, θα κρατήσουν όλο αυτό το άσχημα συναίσθημα μέσα τους και σύντομα θα είναι δυστυχισμένα.

Ο θυμός του παιδιού προκαλεί θυμό και στους γονείς!

Κάτι άλλο που επισημάνει ο γνωστός ψυχαναλυτής Ντόναλντ Γουίνικοτ , είναι πως όταν ένα παιδί ξεσπά με άσχημο τρόπο τα συναισθήματά του οι γονείς νιώθουν άβολα, εκνευρίζονται και αισθάνονται πως φταίνε οι ίδιοι που δεν έμαθαν στο παιδί «καλούς τρόπους». Το αποτέλεσμα είναι να φωνάζουν ή να τιμωρούν τον μικρό ταραξία, δημιουργώντας έτσι ακόμα πιο αρνητικά συναισθήματα. Ένας φαύλος κύκλος που συνήθως τελειώνει με συναισθήματα ματαίωσης και έντονης απογοήτευσης και από τις δυο πλευρές.

Όταν το παιδί περνάει δύσκολα, να το αγαπάς ακόμα περισσότερο!

Αυτό που προτείνεται δεν είναι άλλο από την αγάπη! Όταν ένα παιδί περνάει δύσκολα επειδή νιώθει θυμωμένο, στεναχωρημένο ή αδικημένο, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να το αφήσουμε να είναι ο εαυτός του. Τα άσχημα συναισθήματα πρέπει να εκδηλωθούν και οι γονείς χρειάζεται να δείξουν την αγάπη τους λίγο παραπάνω εκείνη τη στιγμή.

Τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά

Μην ψάξετε να βρείτε αν το ξέσπασμά του είναι δικαιολογημένο. Μην του πείτε «ναι» σε κάτι που πριν λίγο του είχατε πει «όχι». Μείνετε ψύχραιμη, κρατήστε το στην αγκαλιά σας και δείξτε του πως το αγαπάτε ακόμα κι όταν ξεσπάει.

Κάντε το να νιώσει ότι αποδέχεστε και την άσχημη πλευρά του, μέχρι να αισθανθεί ασφάλεια.

Κι εκεί, στο ασφαλές περιβάλλον που θα δημιουργήσετε, θα του δείξετε σταδιακά πως τα συναισθήματά μας είναι φυσιολογικά και θεμιτά και πως υπάρχουν πολλοί τρόποι για να τα εκφράσουμε χωρίς να πληγώνουμε τον εαυτό μας ή τους άλλους.
Δεν θα γίνουν όλα αυτά από την μια μέρα στην άλλη, ούτε και μπορούμε να είμαστε πάντα τέλειοι. Με υπομονή και αγάπη, όμως, όλα θα πάνε καλά.
* Ο Ντόναλντ Γουίνικοτ, ήταν Άγγλος παιδίατρος και ψυχαναλυτής που ασχολήθηκε με τη μελέτη της ανάπτυξης του παιδιού και άσκησε μεγάλη επιρροή στο πεδίο της θεωρίας των αντικειμενότροπων σχέσεων.