Η επιθετικότητα των παιδιών είναι ένα ζήτημα που απασχολεί ιδιαιτέρως τους γονείς το τελευταίο διάστημα καθώς πολλοι εξ αυτών αναζητούν λύσεις και αποτελεσματικές προτάσεις ως προς τη διαχείριση και την αντιμετώπιση των επιθετικών συμπεριφορών που εκδηλώνουν κατά καιρούς τα παιδιά τους.
Η διαχείριση του θυμού και της επιθετικότητας του παιδιού είναι μια δύσκολη υπόθεση για ένα γονιό
Αξίζει να ακούσουμε την άποψη αυτής της μαμάς που εξηγεί πώς ο αθλητισμός αποτέλεσε την ιδανική πρόταση εκτόνωσης της επιθετικότητας της κόρης της. Όπως θα διαπιστώσετε και από τα γραφόμενά της, εξηγεί αναλυτικά πώς ο αθλητισμός αποτελεί μία ασφαλή οδό διοχέτευσης της επιθετικότητας . Ας ακούσουμε τι έχει να μας πει:
Αν έπρεπε να ονομάσω το στυλ ανατροφής μου, θα ήταν ένας συνδυασμός χαλαρής γονεϊκότητας με παράλληλη τήρηση ενός προκαθορισμένου προγράμματος που επιτρέπει παρασπονδίες εφόσον τις έχουμε συνεννοηθεί με το παιδί.
Με άλλα λογια δεν είμαι γονέας που φορτώνει τα παιδιά με πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες αλλά αντιθέτως τα παρακινώ να ασχοληθούν πραγματικά με όσα επιθυμούν και όσα τους κεντρίζουν το ενδιαφέρον.
Κάπως έτσι οι κόρες μου ξεκίνησαν να παρακολουθούν προπονήσεις στο μπάσκετ και μάλιστα να τις απολαμβάνουν ιδιαιτέρως. Αν και δεν ήμουν φίλαθλος του μπάσκετ και δεν μου γέμιζε το μάτι ως δραστηριότητα, εντούτοις οι μικρές μου το λάτρεψαν.
Βλέπετε δεν είναι και τόσο σύνηθες τα κορίτσια να λατρεύουν το μπάσκετ όμως στην περίπτωση των δικών μας κοριτσιών το μπάσκετ εκτός από τα οφέλη της ενασχόλησης με τον αθλητισμό έδωσε και στην μικρή μου κόρη την ευκαιρία να εκτονώνει με θετικό αντίκτυπο την ένταση και τον δυναμισμό της.
Στις πρώτες προπονήσεις παρακολουθούσα έντρομη την μικρή να διεκδικεί την μπάλα, να τρέχει κρατώντας την προς την μπασκέτα έτοιμη να σουτάρει με δύναμη, να ξεφεύγει από τα μαρκαρίσματα με έξυπνο τρόπο και γενικά να είναι απόλυτα προσαρμοσμένη στις τεχνικές του αθλήματος, βασιζόμενη στον εκρηκτικό και δυναμικό της χαρακτήρα.
Εν αντιθέσει με την μεγάλη που ήταν πιο ήπια στις κινήσεις της και δεν διεκδικούσε μπαλιές. Περίμενε καρτερικά να τις δώσει πάσα κάποια συναθλήτρια και σε καμία περίπτωση δεν έκανε ό,τι η μικρότερη. Η μικρή έτρεχε πάνω κάτω σε όλο το γήπεδο, πρωταγωνιστούσε σε κάθε φάση και κανείς δεν την σταματούσε όσο κατέβαινε με την μπάλα. Το καλάθι ήταν η μοναδική της σκέψη.
Γυρνώντας στο σπίτι από την προπόνηση μαζί με τον σύζυγό μου αδράξαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε στις κόρες μας για την υγιή εκτόνωση της εκρηκτικότητάς τους. Τους εξηγήσαμε ότι ο αθλητισμός είναι ένα πεδίο όπου ο ανταγωνισμός σε λογικά πάντα πλαίσια είναι θεμιτός. Ο υγιής ανταγωνισμός έχει ως στόχο τη νίκη αρκεί να τηρείς πάντα τις αρχές του ευ αγωνίζεσθαι και να μην επιδιώκεις τον τραυματισμό των αντιπάλων.
Γιατί όπως τους τονίσαμε είναι εύκολο η ανταγωνιστική ορμή να σε παρασύρει και η συνεχόμενη νίκη να σου γίνει εμμονή, οδηγώντας σε ανεπιθύμητα αποτελέσματα και ακραίες αντιδράσεις.
Αν δεν τρέξεις να πάρεις την μπάλα, αν δεν διεκδικήσεις την κατοχή, αν δεν κονταροχτυπηθείς κάτω από την μπασκέτα δεν μπορείς να ανταποκριθείς στις ανάγκες του αθλήματος. Οι κόρες μας, μας άκουσαν όλο αυτιά και μας έκαναν ερωτήσεις.
Η μικρή που όπως είπαμε είναι εκρηκτική, δήλωσε πως είναι το αγαπημένο της άθλημα καθώς εκεί μπορεί να ξεδιπλώσει τον δυναμισμό της.
Η μεγάλη που γενικά δεν είναι διεκδικητική κατάλαβε ότι πολλές φορές πρέπει να πατάς πόδι και να διεκδικείς γιατί απλά έτσι είναι οι κανόνες του παιχνιδιού. Τους εξηγήσαμε λοιπόν ότι η μαχητικότητα είναι επιθυμητή αρκεί να μην ξεπερνώνται τα όρια.
Κάθε τους προπόνηση είναι και ένα μικρό μάθημα διεκδίκησης. Η μια ξεδιπλώνει όλο τον δυναμισμό και η άλλη παλεύει να δείξει ανάστημα. Όμως και οι δυό αντιλαμβάνονται ότι όλα είναι ζήτημα προσέγγισης. Αν δεν διεκδικήσεις την μπάλα κανείς δεν θα τρέξει να στην προσφέρει. Πρέπει να την κυνηγήσεις και να την διαφυλάξεις από τον αντίπαλο.
Η περίπτωση των δικών μου παιδιών και η προπόνηση στο μπάσκετ είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι υπάρχουν τομείς της ζωής όπου είναι πολύτιμο να διατηρείς χαρακτηριστικά όπως η επιθετικότητα, η ανταγωνιστικότητα και η αγριότητα.
Είναι απλώς θέμα να γνωρίζουμε πότε και πού. Και ίσως αυτό είναι το επίκεντρο της γονεϊκότητας: η αναγνώριση του πότε ένα κλαδί μπορεί να ανακατευθυνθεί αντί να κλαδευτεί.
Η μεγάλη μου κόρη έμαθε να διεκδικεί και να ορθώνει ανάστημα ενώ η μαχητική μικρή μου κόρη έμαθε να την διοχετεύει πάντα με μέτρο στο να παίρνει την μπάλα και να ηγείται στους πόντους, καθώς δεν διστάζει να σουτάρει ακόμα και σε δύσκολες φάσεις.
Πηγή: scarrymommy.com
Διαβάστε επίσης:
Συνατσάκη: «Ο Ίαν Στρατής ήταν γεννημένος μπαμπάς» – Πώς επέλεξαν το Ολίβια για όνομα της κόρης τους
Η λουξ free αναδείχθηκε «Προϊόν της Χρονιάς» στην πρώτη συμμετοχή της στον διαγωνισμό
