«Το άγχος πηγάζει από την οικογένεια»: Ψυχολόγος υποστήριξης υποψηφίων Πανελληνίων μιλά στο Infokids.gr

Μια σπουδαία πρωτοβουλία από την Περιφερειακή Δ/νση Εκπ/σης Κρήτης αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας για μία ακόμα χρονιά τα ΚΕΣΥ Ρεθύμνου – Ηρακλείου, οι ψυχολόγοι των οποίων προσφέρουν δωρεάν τηλεφωνική υποστήριξη στους υποψηφίους των Πανελλαδικών και στις οικογένειές τους.

Οι τηλεφωνικές γραμμές που έχουν ήδη ανοίξει και δέχονται τηλεφωνήματα παιδιών από όλη την Ελλάδα είναι οι εξής:

  • Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη 10:00-13:00 τηλ.2810  215023
  • Πέμπτη, Παρασκευή 13:00-16:00 τηλ. 28310  35185

Το Infokids.gr επικοινώνησε με την ψυχολόγο κ. Δέσποινα Αντωνιάδου που αναλαμβάνει να απαντά στα τηλεφωνήματα των παιδιών και να τα βοηθά να διαχειρίζονται το άγχος τους, η οποία αποκάλυψε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εικόνα ως προς το τι πραγματικά βιώνουν τα παιδιά αυτές τις μέρες, ενώ έδωσε και ορισμένες χρήσιμες οδηγίες στους γονείς:

«Αυτό που βιώνουν τα παιδιά αυτές τις μέρες είναι περισσότερο το άγχος για το αν θα τα καταφέρουν, αν θα ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των εξετάσεων και πώς θα διαχειριστούν την αλλαγή στη ζωή τους, είτε τα καταφέρουν και περάσουν σε κάποια σχολή μακριά από το σπίτι τους είτε όχι.

Μαζί μας επικοινωνούν εξίσου συχνά οι πολύ καλοί μα και οι λιγότερο καλοί μαθητές. Στην πρώτη περίπτωση, έχουμε παιδιά με έντονο χαρακτηριστικό την τελειοθηρία. Παιδιά που πανικοβάλλονται στη σκέψη, ότι δεν θα καταφέρουν και που επηρεάζονται από τις κλειστές κοινωνίες στις οποίες μεγαλώνουν, στις οποίες όλοι περιμένουν από αυτούς να αποδώσουν τα μέγιστα. Αναρωτιούνται τι θα κάνουν, αν δεν τα καταφέρουν…

Οι λιγότερο καλοί μαθητές που ανησυχούν είναι συνήθως παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, τα οποία είναι μαθημένα στην αβοηθητότητα του εκπαιδευτικού συστήματος. Τα παιδιά αυτά αντιμετωπίζουν τις δικές τους αγωνίες –απόλυτα δικαιολογημένες.

Σε κάθε περίπτωση τα κορίτσια είναι αυτά που πολύ συχνότερα και ευκολότερα ανοίγονται και μιλάνε, ενώ σπάνια θα μας καλέσουν οι γονείς. Δυστυχώς, ειδικά στην επαρχία, δεν υπάρχει ακόμα η κουλτούρα να στραφούν οι άνθρωποι σε έναν ψυχολόγο που θα τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τέτοια ζητήματα.»

Ζητήσαμε από την κ. Αντωνιάδου να μας πει τι συμβουλές δίνει στους μαθητές, αναφορικά με την διαχείριση του άγχους τους:

«Δεν είναι εύκολο να αλλάξεις τον τρόπο σκέψης ενός παιδιού από ένα τηλεφώνημα, όμως μπορείς τουλάχιστον να διακρίνεις αν πρόκειται για λειτουργικό άγχος ή κάτι περισσότερο. Και γεγονός είναι, ότι έχουμε να κάνουμε περισσότερο με στρες. Μέχρι στιγμής δεν έχει διαφανεί κάποιο παθολογικό πρόβλημα.

Αυτό που προσπαθούμε να πούμε στα παιδιά είναι πως ό,τι νιώθουν είναι κάτι πρωτόγνωρο μεν, μα απόλυτα φυσιολογικό δε, αφού πρόκειται για την πρώτη μεγάλη δοκιμασία της ζωής τους.

Σε κάθε περίπτωση, καθοριστικός παράγοντας στο άγχος των παιδιών είναι η οικογένεια και η κοινωνία από την οποία αυτή πλαισιώνεται, με τα πρότυπα που έχει θέσει.

Η οικογένεια παίζει τρομερά σημαντικό ρόλο, καθώς είναι αυτή που θα μεταφέρει στα παιδιά τον ‘παλμό’ του έξω κόσμου και κατ’επέκταση το άγχος της ανασφάλειας. Στρώνει, δηλαδή, μια πορεία ζωής για το παιδί μέχρι τη στιγμή των Πανελληνίων, τόσο αναφορικά με το διάβασμά του όσο και με τις προσδοκίες από αυτό, και έτσι το γαλουχεί και -μπορεί και αόρατα- το πιέζει.

Ωστόσο, να σημειώσουμε, ότι η οικογένεια λειτουργεί μέσα σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο, το οποίο έχει ανεργία και ανασφάλεια. Ακόμα και οι οικογένειες με ένα οικονομικό στάτους αγχώνουν τα παιδιά, βάζοντας τον πήχη πολύ ψηλά.

Αυτός ο ανταγωνιστικός τρόπος διεκδίκησης μιας θέσης σε κάποιο Πανεπιστήμιο, ο οποίος ξεκινά από πολύ νωρίς, δεν μπορεί παρά να ασκεί ψυχολογική πίεση στους μαθητές, προκειμένου να πιάσουν τους επιθυμητούς στόχος.»

Τι στόχοι είναι αυτοί, ρωτάμε την ψυχολόγο: «Μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμοι στόχοι, π.χ. να φύγω από το χωριό, να κάνω φοιτητική ζωή, μα και μακροπρόθεσμοι, π.χ. να βρω μια καλή δουλειά, με καλό μισθό.»

Η κ. Αντωνιάδου καλεί τους γονείς να προσέξουν τα σημάδια, όταν το στρες του παιδιού τους έχει βγει εκτός ελέγχου: «Να προσέξουν τους βιολογικούς του ρυθμούς, π.χ. αν δεν κοιμάται, αν δεν τρώει, καθώς και αν είναι πολύ κλεισμένο στον εαυτό του και δεν θέλει να κουβεντιάσει.»

Και δίνει συμβουλές αναφορικά με τα σωστά λόγια που πρέπει να του πουν για να το ηρεμήσουν: «Οι γονείς πρέπει να διαβεβαιώνουν τα παιδιά, ότι το άγχος που βιώνουν είναι κάτι που τους συμβαίνει τώρα -είναι παροδικό. Δεν είναι το τέλος του κόσμου».

5 χρήσιμες φράσεις από την ειδικό:

  • Είμαι εδώ για να σε υποστηρίξω.
  • Είναι φυσιολογικό το άγχος που νιώθεις.
  • Όλοι οι άνθρωποι του περνούν –όλα τα παιδιά τώρα νιώθουν όπως εσύ.
  • Δεν περιμένω από τους βαθμούς σου να κρίνω το ποιος είσαι και το πόσο αξίζεις.
  • Ό,τι κι αν γίνει, δεν θα έχει έρθει το τέλος του κόσμου και θα βρούμε την άκρη μαζί.

Διαβάστε ακόμα: Εξετάσεις και άγχος μαθητών: Πώς θα βοηθήσουμε τα παιδιά μας;