«Το κακό με τις αρρώστιες έχει παραγίνει φέτος και είναι ευθύνη μας να προφυλάξουμε τα παιδιά μας»

Είναι μόνο δική μου η αίσθηση, ότι ο φετινός χειμώνας είναι πιο «άγριος» από ποτέ από άποψη ιώσεων και γρίπης; Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που σχολεία έκλεισαν, λόγω μεγάλου αριθμού κρουσμάτων. Σε προσωπικό επίπεδο, δεν θυμάμαι άλλη φορά να έχουν αρρωστήσει τόσο συχνά τόσοι πολλοί δικοί μου άνθρωποι –και όχι μόνο από γρίπη, αλλά από πάσης φύσης ίωση.

Το τι φταίει για όλο αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση –πρόκειται, πάντως, σίγουρα για μια κατάσταση που σχετίζεται και με την εποχή, αφού από τον Δεκέμβριο και μετά ξεκίνησε σε όλη την Ελλάδα το «μεγάλο κακό». Το χειρότερο δε είναι, ότι σε πολλές περιπτώσεις μια απλή ίωση μπορεί να αφήσει τον οργανισμό τόσο εξασθενημένο που πολύ εύκολα μετά να «κολλήσει» έναν ιό ή ένα βακτήριο και έτσι να οδηγηθεί το παιδί σε γρίπη ή ακόμα και μηνιγγίτιδα.

Χαρακτηριστικά, πέρα από αρκετά κρούσματα μηνιγγίτιδας που καταγράφηκαν σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας μέσα στο 2019, τον περασμένο Δεκέμβριο μόνο είχαμε 3 νέα περιστατικά. Ένα από αυτά αφορούσε 5 μηνών βρέφος στη Μυτιλήνη, το οποίο δυστυχώς ξεψύχησε. Τα άλλα δύο κρούσματα αφορούν ένα κοριτσάκι 13 μηνών από το Νέο Ηράκλειο και μία 15χρονη από τον Βόλο.

Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι τι πρέπει να κάνουμε εμείς, ως γονείς, για να προστατεύσουμε τα παιδιά μας, αλλά εμμέσως και τα παιδιά των γύρω μας που μπορεί να μην έχουν τόσο δυνατό ανοσοποιητικό σύστημα και μια ασθένεια που το δικό μας παιδί θα περάσει σε 3 μέρες, ένα άλλο παιδί να το στείλει στο νοσοκομείο.

Εμβολιαζόμαστε!

Προλαμβάνουμε το «κακό»: Φροντίζουμε το παιδί μας να έχει κάνει όλα τα υποχρεωτικά σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, καθώς και τα επιπλέον εμβόλια που θα συστήσει ο παιδίατρός μας, όπως αυτό της εποχικής γρίπης (ειδικά αν το παιδί μας ανήκει σε ευπαθή ομάδα) και οπωσδήποτε της μηνιγγίτιδας –μία νόσο με την οποία δεν «ρισκάρεις» αφού οι πιθανότητες να οδηγήσει στον θάνατο είναι πολύ μεγάλες! Εξάλλου, στην περίπτωση της Μηνιγγίτιδας Β ο εμβολιασμός αποτελεί τη μόνο ουσιαστική προφύλαξη, ειδικά κατά την περίοδο του χειμώνα που η νόσος έχει μεγάλη κινητικότητα.

Ενημερωνόμαστε

Πρώτα από όλα από τον ίδιο μας τον παιδίατρο, ο οποίος είναι ο πλέον κατάλληλος για να μας συμβουλεύσει αναφορικά με την προστασία της υγείας του παιδιού μας. Αναφορικά με την εποχικότητα των νόσων, ωστόσο, ενημερωνόμαστε από αξιόπιστες ιστοσελίδες που βασίζονται σε έγκυρες πηγές, όπως το ΚΕΛΠΝΟ και το υπ. Υγείας που ανά τακτά χρονικά διαστήματα αναρτούν ανακοινώσεις με συμβουλές και οδηγίες προφύλαξης από ασθένειες.

Προστατευόμαστε και προστατεύουμε τους γύρω μας

Είναι πλέον αυτονόητο, ότι την περίοδο αυτή αποφεύγουμε τα μέρη με μεγάλο συνωστισμό και κάνουμε «πλύση εγκεφάλου» στα παιδιά μας για να διατηρούν διαρκώς καθαρά τα χέρια τους και να προσέχουν πώς βήχουν και φτερνίζονται.

Θα πρέπει, όμως, να γίνει επίσης αυτονόητο –και δυστυχώς στο θέμα αυτό πολλοί δεν βάζουν μυαλό!- πως όταν νοσούμε ή όταν έχουμε την υποψία ότι νοσούμε ΔΕΝ ερχόμαστε σε επαφή με άλλους και ειδικά όχι με μωρά και πολύ μικρά παιδιά! Ο λόγος είναι, ότι δεν ξέρουμε ποτέ πώς θα εξελιχθεί μια ασθένεια σε έναν άλλον, πιο αδύναμο οργανισμό. Δεν ξέρουμε, επίσης, αν φέρουμε κάποιο βακτήριο συμπτωματικά –ξέρετε π.χ. ότι 1 στους 10 ενηλίκους φέρει το βακτήριο της νόσου Μηνιγγίτιδας Β ασυμπτωματικά και μπορεί να μεταφέρει τη νόσο σε νεαρά μέλη της οικογένειας του μέσω καθημερινών συνηθειών  όπως η νόσος το φιλί, ο βήχας και το φτάρνισμα;

Η μηνιγγίτιδα, λοιπόν, που προσβάλλει κυρίως μωράκια (ειδικά βρέφη κάτω τους 1 έτους), νήπια (1 έως 4 ετών) και νεαρούς ενήλικες, εξελίσσεται ταχύτατα μέσα σε 24 μόλις ώρες και μπορεί να προκαλέσει μόνιμες αναπηρίες ή να οδηγήσει ακόμα και σε θάνατο!

Επαγρυπνούμε!

Το παιδί μας, ειδικά αν βρίσκεται ακόμα σε νηπιακή ηλικία, μπορεί να αρρωστήσει αρκετές φορές κατά την διάρκεια του χειμώνα από διάφορες ιώσεις ή ακόμα και από γρίπη. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει, ότι πρέπει αντιμετωπίζουμε έναν πυρετό ή έναν βήχα με αδιαφορία. Τις περισσότερες φορές, τα τυπικά συμπτώματα μιας ίωσης μπορεί να υποκρύπτουν γρίπη, ενώ τα αρχικά στάδια μιας απλής γρίπης είναι σχεδόν τα ίδια με αυτά της μηνιγγίτιδας: υψηλός πυρετός, πονοκέφαλος, αυχενική δυσκαμψία, εμετός, φωτοφοβία, ακόμα και ένα φαινομενικά αθώο αιμορραγικό εξάνθημα που θεωρούμε ότι «θα περάσει γρήγορα» μπορεί να εξελιχθεί ραγδαία!

ΜΗΝ αφήνετε, λοιπόν, τον χρόνο να περνά ελπίζοντας πως το παιδί σε μερικές μέρες θα συνέλθει: Επικοινωνείτε ΑΜΕΣΑ με τον παιδίατρο, περιγράφετε την κατάσταση, βεβαιωθείτε ότι ο πυρετός του παιδιού πέφτει με τα αντιπυρετικά. Το δικό σας ένστικτο, καλύτερα από κάθε άλλου, μαρτυρά πότε κάτι δεν πάει καλά. Εσείς ξέρετε πότε το παιδί δεν αντιδρά φυσιολογικά, πότε δείχνει διαφορετικό. Παρατηρήστε το και δράστε αναλόγως, ψύχραιμα μα ουσιαστικά.