“Σύνελθε…. μόνο εσύ μπορείς να φυσήξεις δύναμη στο παιδί σου”: Η εξομολόγηση μιας μαμάς για τη μάχη του γιου της με τον καρκίνο

Ο 13χρονος Αλέξανδρος εδώ και 7 χρόνια αγωνίζεται για το δικαίωμα στη ζωή καθώς δίνει τη δική του μάχη με τον καρκίνο. Ο Αλέξανδρος δείχνει απίστευτη δύναμη σ’ όλη αυτή τη δοκιμασία που βιώνει απο τόσο μικρή ηλικία. Δύναμη που μοιράζεται απλόχερα με τα άλλα παιδιά που βρίσκονται στα νοσοκομεία, δίνοντας το δικό τους αγώνα.

Μάλιστα θέλοντας να εμψυχώσει και να δώσει κουράγιο και στα υπόλοιπα παιδάκια που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα υγείας με εκείνον φτιάχνει  κονκάρδες, μπρελόκ και μαγνητάκια, στα οποία πάνω κολλάει μια ζωγραφιά του, μ’ ένα μήνυμα βγαλμένο από την καρδιά του “ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ’ΘΑ ΞΑΝΑΒΓΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ”.

Tις τελευταίες μέρες το γύρο του διαδικτύου κάνει το συγκλονιστικό post της μαμάς του 13χρονου Αλέξανδρου της, Ματίνας Κυριάκου, που περιγράφει όλα όσα νιώθει όταν η πόρτα του δωματίου κλείνει και όλα όσα σκέφτεται για τη μάχη που δίνει κάθε παιδί, μάχη ζωής και θανάτου. Τα λόγια της είναι αληθινά και δεν μπορούν παρά να αγγίξουν κάθε αναγνώστη.

Διαβάστε το συγκλονιστικό post

“Μόλις κλείνεις την πόρτα πίσω σου
δεν χρειάζεται να είσαι άλλο χαμογελαστή,
δεν χρειάζεται άλλο να λες αστεία ,
Δεν χρειάζεται να προσποιήσε οτι όλα είναι καλά.
Απλα περπατάς ..
Απλα αναπνέεις..
Δεν νιώθεις πια..
Σ έκανε η ζωή σκληρή…
Μολις πας να σηκώσεις κεφάλι σου δίνει μια να ξαναπέσεις.
Μην χαμογελας
Μην διανοηθεις να χαμογελασεις…
Την πατησες..
Θα περασει κι αυτο ,σου λενε οι απ έξω.
Αληθεια;
Και μετά τι;
Μετα πώς;
Χύνεται η μία στην αγκαλιά της άλλης γιατί μόνο μεταξύ μας καταλαβαινόμαστε.
Κοιτάμε ποια βγήκε σήμερα από το δωμάτιο και είναι συννεφιασμένη; Έλα μπρος ξεκόλλα ποιος σου είπε οτι έχεις το δικαίωμα να πέσεις;
Φάνηκε πολύ σκληρό οταν το ξεστόμισσα σε μία μάνα που ήξερα μόλις 10 λεπτα αλλα εδώ είμαστε μια γροθιά,μια αλυσίδα που αν ενας κρίκος σπάσει….χαθήκαμε.
Ποιος σου είπε οτι έχεις το δικαίωμα να λυγίσεις της είπα.
Δεν εχει επιλογή ο γιος σου ,δεν έχεις κι εσύ …κολύμπα…κολύμπα και για τους δύο.
Τι έπαθα. .λέει και ξαναλέει,
Την ταρακουνώ απο τους ώμους,
εσύ τίποτα το παιδί σου το παθε,
σύνελθε….
μόνο εσύ μπορείς να του φυσήξεις δύναμη,
κάντο ΤΩΡΑ.
Μηχανικά σηκώθηκε και σταμάτησε να κλαίει. ..
Σκούπισε τα μάτια της. ..και χαμογέλασε .
Σ ευχαριστώ, μου είπε.
ΔΑΝΕΙΚΟ της είπα.
Θυμήσου με οταν ΠΕΣΩ.

Ματίνα….μαμά του ογκολογικού.

Μόλις κλείνεις την πόρτα πίσω σου δεν χρειάζεται να είσαι άλλο χαμογελαστή,δεν χρειάζεται άλλο να λες αστεία ,Δεν…

Gepostet von Ματίνα Κυριάκου am Sonntag, 3. Dezember 2017