Ερώτηση
Καλησπέρα, με λένε Σταύρο και θα ήθελα την βοήθειά σας σε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζω. Έχω ένα αγοράκι 15 μηνών και η σύζυγός μου εδώ και 6 μήνες έχει φύγει από το σπίτι λόγω της ασυμβατότητας των χαρακτήρων μας. Μένει στο σπίτι των γονιών της που είναι πολύ κοντά στο σπίτι που νοικιάζω.
Έχει πάρει και το παιδί μαζί της και με αφήνει να το βλέπω 2 φορές την εβδομάδα για 2-3 ωώρες. Από τη στιγμή που γεννήθηκε ο μικρός άλλαξε. Δεν δεχόταν τίποτα. Όλα της έφταιγαν, όλα της στράβωναν, ό,τι έλεγα ήταν λάθος, σε αντίθεση με αυτά που λέγανε οι γονείς της, τα οποία ήταν σωστά. Έκανα υπομονή τεράστια για να μη χωρίσουμε. Με κατηγορούσε ότι έχω άλλη, ενώ δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο ούτε συμβαίνει. Θα έκανα τα πάντα για να είμαστε μαζί, αλλά να έχει εμένα στο επίκεντρο και όχι ό,τι λένε οι γονείς της. Προσπάθησα να της πω να μην τους ακούει, να κοιτάξει εμάς αλλά έλεγε ότι διαβάλλω τους γονείς της και πάλι τσακωνόμασταν.
Γνωρίζω ότι η μητέρα της δεν με συμπαθεί και ότι της βάζει λόγια για μένα. Είναι τόσες πολλές οι προσπάθειες που έκανα για να μείνουμε μαζί, αλλά τελικά είδα ότι έχασα τον εαυτό μου, το γέλιο μου, τσακωνομουν με τους δικους μου γιατι εκανα τα χατηρια της. Στο δια ταύτα. Ε γώ δουλεύω και παίρνω 1.000 ευρώ ενώ η σύζυγός μου είναι άνεργη. Έχει ξεκινήσει τη διαδικασία του διαζυγίου και περιμένει ο δικηγόρος της μια απάντηση, αν συμφωνώ με τους όρους της ή αν θα πάμε σε αντιδικία. Οι όροι ειναι ιδιαίτερα ευνοϊκοί για τη σύζυγό μου, διότι μου λέει να βλέπω το παιδί 2 φορές την εβδομάδα για 2 ώρες, γιορτές να τον έχουμε εναλλάξ και όχι σε όλες για 3 ώρες, η διατροφή 250€ και να Δ/Ν μαζί μου μετά τα 3 χρονια για 2 Σ/Κ και για 5 ημέρες γιορτές και 14 μέρες το καλοκαίρι. Δεν θέλω να πάω σε αντιδικία για να μην κάνουμε κακό στο μικρό, αλλά δεν μπορώ να τον έχω τόσο λίγο γιατί τον υπερλατρεύω και θέλω να τον βλέπω πιο συχνά. Η ψυχολογία μου είναι χάλια. Ευχαριστώ εκ των προτέρων και αναμένω την απάντησή σας σύντομα.
Το διαζύγιο είναι μια δύσκολη υπόθεση όταν υπάρχουν παιδιά. Εδώ χρειάζεται προσοχή πώς θα το χειριστείτε. Τα παιδιά ανεξαρτήτως ηλικίας δυσκολεύονται να συμφιλιωθούν με αυτή την αλλαγή. Είναι σημαντικό να είστε ξεκάθαροι και σταθεροί προς την απόφασή σας. Να είστε ειλικρινείς και να απαντάτε στις ερωτήσεις του παιδιού σας εξηγώντας του όσες φόρες χρειάζεται ότι χωρίζετε ως σύντροφοι και όχι ως γονείς. Εδώ θα πρέπει να φροντίσετε το παιδί να έχει μια σταθερή βάση να μην αλλάξει τις συνήθειες που απαρτίζουν την καθημερινότητά του. Ίσως για αρχή καλό θα ήταν το παιδί να μπορεί να επικοινωνεί όσες φορές χρειάζεται και θέλει με τον απόντα γονιό. Είναι σημαντικό να τηρηθεί η σταθερότητα και η συχνότητα των επαφών. Σε περίπτωση αλλαγής προγράμματος ή τυχόν ακύρωσης της συνάντησης σας με το παιδί καλό θα ήταν να ενημερωθεί έγκαιρα καθώς στην συνέχεια να φροντίσετε να αποκατασταθεί σύντομα η επαφή μαζί του. Μέσα σε όλα μην ξεχάσετε να αφήσετε χώρο στο παιδί σας να μιλήσει και να εκφράσει ανοιχτά για το πώς νιώθει.
