«Αν είχα ένα μαγικό ραβδί θα μπόλιαζα τους ανθρώπους με αγάπη!» λέει στην Κλέλια Κλουντζού
Η Ευαγγελία Δούμα, είναι αξιωματικός της Ελληνικής αστυνομίας, έχει πτυχίο στα οικονομικά, δύο μεταπτυχιακά, έξι γλώσσες, εκπαιδεύτηκε στην προστασία επίσημων προσώπων, πιστοποιήθηκε ως εκπαιδεύτρια αστυνομικών σε θέματα διαχείρισης ευάλωτων ομάδων και ανηλίκων, είναι μητέρα ενός παιδιού, ενεργή αθλήτρια στο τρίαθλο και μαραθωνοδρόμος! Όλους αυτούς του ρόλους μπορεί να τους συνδυάσει μία γυναίκα στο 24ωρο της ; Κι όμως μπορεί!
«Η ζωή δεν είναι εύκολη, αλλά είναι όμορφη» απαντά η ταξίαρχος!
-Η αλήθεια είναι ότι διαβάζοντας το βιογραφικό σας βγάζω το συμπέρασμα ότι είσαστε «ανήσυχο πνεύμα»! Πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητά σας;
«Όσο δύσκολη είναι η καθημερινότητα κάθε γυναίκας, αλλά και κάθε ανθρώπου που έχει πολλαπλούς ρόλους, που έχει οικογένεια και παράλληλα επιμένει να μην παραιτείται, που δεν αφήνεται στη φθορά της καθημερινότητας! Το πρότυπο για τον καθένα μάλλον συνιστά διαφορετική έννοια, εγώ είμαι ένας άνθρωπος που πέφτει και σηκώνεται, που ματαιώνεται, που λυπάται και χαίρεται και που όλα αυτά τα κάνει με κόπο, με προσπάθεια. Που έχει αντιληφθεί πως η ζωή είναι καθημερινός αγώνας, δεν είναι εύκολη μα είναι όμορφη.»
«Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΑΙ Η ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ!»
-Θα ήθελα λίγο να επιστρέψουμε αρκετά χρόνια πίσω. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε στην απόφαση να γίνεται αστυνομικός;
«Στράφηκα στις στρατιωτικές σχολές αρχικά λόγω απογοήτευσης από το ξεκίνημα της φοίτησής μου στο Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης, ωστόσο αντιλαμβάνομαι πως σχετιζόταν άμεσα και με την ανάγκη αυτονομίας και ανεξαρτησίας που είχα τότε και την επιθυμία να βρω γρήγορα και μόνη μου τον επαγγελματικό μου δρόμο.»
– Μιλάτε έξι ξένες γλώσσες! Ποιες είναι αυτές;
«Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά και Τουρκικά.»
ΣΤΗΝ ΦΡΟΥΡΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
–Θυμάμαι κάποια στιγμή που σας είχα καλέσει στο τηλέφωνο, μου είπατε ότι είσαστε σε εκπαίδευση. Πάλι μέσα από το βιογραφικό σας , έχω χάσει το μέτρημα με τις εκπαιδεύσεις σας ! Όσο ζεις εκπαιδεύεσαι και μαθαίνεις;
«Η συνεχής εκπαίδευση, μετεκπαίδευση και επιμόρφωση συμπορεύεται με το επάγγελμα του αστυνομικού, που καλείται να ανταποκριθεί στις ολοένα μεταβαλλόμενες κρατούσες συνθήκες. Η ενασχόλησή μου με ποικίλα αστυνομικά ζητήματα, λόγω των πολλών και διαφορετικών αστυνομικών Υπηρεσιών στις οποίες εργάστηκα, έφερε και φέρνει ποικίλες εκπαιδεύσεις σε θέματα τροχαίας, ασφάλειας και τάξης. Η εκπαίδευση δεν αφορά στην εκμάθηση γεγονότων αλλά στην εξάσκηση του μυαλού να σκέφτεται, είπε ο Αϊνστάιν, αποτυπώνοντας πλήρως εκείνο που βιώνω, όντας σε διαρκή μάθηση και εκπαίδευση. Ακονίζω τον νου μου, τον διευρύνω και αυξάνω το βεληνεκές του, να φτάνει κάθε φορά και λίγο πιο μακριά. Από τις πλέον σημαντικές εκπαιδεύσεις μου ήταν εκείνη για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004 στην προστασία υψηλών προσώπων. Ωστόσο, κάθε εκπαιδευτική εμπειρία είναι ιδιαίτερη και ξεχωριστά εποικοδομητική. Προσφάτως, έχω πιστοποιηθεί και ως εκπαιδεύτρια του αστυνομικού προσωπικού σε θέματα διαχείρισης ευάλωτων ομάδων (συμπεριλαμβανομένων των ανηλίκων) και αντιμετώπισης αθλητικής βίας. Εκεί, πέρα από τη διανομή γνώσης και την καθοδήγηση, στόχος είναι να εμπνεύσουμε την αλλαγή.»
ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
-Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε πολλές γυναίκες και μέσα στην Ελληνική Αστυνομία να κατέχουν υψηλές θέσεις, θέσεις ευθύνης. Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζετε;
«Μετρώ ήδη έναν χρόνο στη θέση του βοηθού του Διευθυντή της Διεύθυνσης Αστυνομίας Σερρών, θέση η οποία αφορά σε μεγάλο βαθμό στη διαχείριση τόσο περιστατικών όσο και ανθρώπινων πόρων, μέσω ηγετικών ικανοτήτων. Οι προκλήσεις συνίστανται στην κινητοποίηση όλων μας για την αξία της προσπάθειας, στην αναγκαιότητα της αλλαγής και στη διατήρηση του επαγγελματικού ενδιαφέροντος ακόμα και όταν η εργασία γίνεται ανιαρή, δύσκολη ή ελάχιστα ανταποδοτική.»
«Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ!»
-Το 2023 δημιουργήσατε την πρώτη βιβλιοθήκη για κρατουμένους! Ποιος ήταν ο στόχος αυτής της πρωτοβουλίας;
«Να συντελέσουμε ουσιωδώς στη διαδικασία σωφρονισμού, που ξεκινάει κατά τη γνώμη μου από τη στιγμή της σύλληψης κάποιου, παρόλο που δεν έχουμε ως οργανισμός σωφρονιστικό χαρακτήρα. Με το βιβλίο ένας έγκλειστος μπορεί να αποδράσει, έστω και στιγμιαία, από τις ανησυχίες του. Μπορεί επίσης να μετρήσει αλλιώτικα τον ατελείωτο χρόνο της κράτησης. Κυρίως όμως προσδοκούμε να βρει ο κάθε κρατούμενος εκείνο το βιβλίο, εκείνη τη φράση ενός κειμένου, που θα πυροδοτήσει τον νου του στην κατεύθυνση της αλλαγής του εαυτού του.»
«Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ, ΩΣ ΜΑΜΑ!»
– Έχετε έναν γιο 12 χρονών. Στις μέρες μας και εσείς το γνωρίζετε «εκ των έσω», βλέπουμε την παραβατικότητα ανηλίκων να έχει αυξηθεί. Περιστατικά ενδοσχολικής και εξωσχολικής βίας καταγράφονται σχεδόν καθημερινά. Τι δεν κάνουμε καλά σαν κοινωνία;
«Δυσκολευόμαστε να αναλάβουμε την ευθύνη που μας αναλογεί, ως γονείς πρωτίστως. Δυσκολευόμαστε να οριοθετήσουμε τους εαυτούς και τα παιδιά μας, παραιτούμαστε από την προσπάθεια να δομήσουμε ουσιαστικές σχέσεις με αυτά. Μας παρασέρνουν τα προβλήματα και η καθημερινότητα και έχουμε μπερδέψει στον νου μας βασικές αξίες: το καλό και το κακό, την ευθύνη, τη δικαιοσύνη, τον σεβασμό κι αυτό το εισπράττουν τα παιδιά μας, που μας παρατηρούν και αναπαράγουν τις συμπεριφορές μας.»
-Πολλοί γονείς λένε ότι δυσκολεύονται να βάλουν όρια στα παιδιά με τα κινητά και τα Videogames …. Εσείς ως μητέρα, πως το αντιμετωπίζετε αυτό;
«Όπως οι περισσότεροι γονείς, κι εγώ δυσκολεύομαι σε αυτό. Είναι φορές που θεωρώ πως τα καταφέρνω, και πολλές οι φορές που αισθάνομαι πως αποτυγχάνω. Μια διαρκής προσπάθεια είναι, μια δυναμική διαδικασία, στην οποία προσπαθώ να χαλυβδώσω τον γιο μου απέναντι στις αναφυόμενες καθημερινά προκλήσεις του διαδικτύου και στον αντίποδα να του προσφέρω εμπειρίες όπως δραστηριότητες αθλητισμού, στη φύση, με παρέες και ανθρώπους που να συνδέεται αληθινά, και όχι μέσω οθόνης. Το διαδίκτυο και οι οθόνες είναι πλέον μέρος της ζωής μας και πρέπει να το αποδεχθούμε, εκείνο που απαιτείται είναι να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας στη χρήση του.»
– Το επάγγελμά σας δεν είναι ιδιαίτερα αγαπητό στην κοινωνία… Σε πολλές περιπτώσεις ο κόσμος κοιτάζει τον αστυνομικό με «μισό μάτι». Πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να αλλάξει;
«Δεν το πιστεύω απλώς, το ζω! Στις σχολικές μονάδες όλων των βαθμίδων που επισκέπτομαι, στο πλαίσιο της καμπάνιας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των παιδιών για την ανήλικη παραβατικότητα και βία, το βλέπω να συμβαίνει μέρα με τη μέρα. Σημειώνουμε ένα βήμα τη φορά, χωρίς ωστόσο να σημαίνει πως τα έχουμε καταφέρει. Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο, όμως, ως αστυνομία, επικεντρωνόμαστε και επενδύουμε στα παιδιά, τα οποία είναι πολύ δεκτικά να προβληματιστούν, να απεμπολήσουν στερεοτυπικές αντιλήψεις. Σε αυτά σπέρνουμε τον σπόρο της αλλαγής, ο οποίος απαιτεί διαρκή φροντίδα και πολλή προσπάθεια, κυρίως από τους μεγαλύτερους και ιδίως από εμάς τους αστυνομικούς, για να ανθίσει. Είναι δύσκολο το εγχείρημα, αλλά καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια και παρόλο που συχνά ματαιωνόμαστε, συνεχίζουμε με αφοσίωση στην ίδια κατεύθυνση.»
-Εάν ο γιος σας, σας πει μεγαλώνοντας θέλω να γίνω αστυνομικός. Τι θα του πείτε;
«Θα στηρίξω όπως μπορώ την επιλογή του, όποιο επάγγελμα κι αν ακολουθήσει. Εκείνο που του τονίζω είναι πως σε έναν κόσμο που επικρατεί η μετριότητα, είναι σημαντικό κάποιος να προσπαθήσει για κάτι καλύτερο από το μέτριο. Να μην πορευτεί στον δρόμο της ελάχιστης προσπάθειας, αλλά να επιλέξει την περισσότερη, στοχεύοντας στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού του.»
-Πάμε τώρα στον άνθρωπο Ευαγγελία Δούμα. Για τον εαυτό σας πόσο χρόνο διαθέτετε μέσα σε όλη αυτήν τη δύσκολη καθημερινότητα;
«Πιστεύω πως τον χρόνο τον δημιουργούμε, οπότε συνήθως έχω τον χρόνο που χρειάζομαι, ίσως βέβαια και να προσαρμόζω τις ανάγκες μου βάσει του διαθέσιμου χρόνου. Λιγότερο ή περισσότερο ανά περιόδους, διεκδικώ μέσα στην καθημερινότητα χρόνο για εμένα και τις περισσότερες φορές το καταφέρνω.»
ΜΑΡΑΘΩΝΟΔΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΡΙΑ ΣΤΟ ΤΡΙΑΘΛΟ!
– Ασχολείστε ενεργά με τον αθλητισμό! Τρέχετε σε μαραθωνίους, κάνετε τρίαθλo… Θα λέγατε ότι είναι η «τονωτική σας ένεση»;
«Ο αθλητισμός είναι ο τρόπος να βλέπω πως το εφικτό και το ανέφικτο , το εύκολο και το δύσκολο ορίζονται και εξαρτώνται μονάχα από την προσπάθεια, την αφοσίωση, την στοχο προσήλωση, την υπομονή και την επιμονή. Ξεκινάμε λόγω κινήτρου, συνεχίζουμε λόγω συνήθειας στον αθλητισμό, αλλά και στη ζωή.»
-Αν είχατε ένα «μαγικό ραβδί» τι θα αλλάζατε στον κόσμο; «Θα μπόλιαζα στους ανθρώπους καλοσύνη και αγάπη. Πιστεύω πως είναι η αναγκαία και ικανή συνθήκη για να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο.»
