MENU
«Γεννήθηκες με φτερά. Γιατί, λοιπόν, προτιμάς να σέρνεσαι στη ζωή σου;» Rumi
Ποιος δεν θυμάται στα σχολικά του χρόνια το αγοροκόριτσο της τάξης που δεν χόρταινε να παίζει μπάλα με τα αγόρια; Ή εκείνο το αγόρι που γινόταν αντικείμενο χλευασμού και αρνητικών σχολίων γιατί ήταν ανασφαλές και καθόταν πάντα μοναχικό στο προαύλιο του σχολείου;
Για τον κάθε γονιό το παιδί του είναι το πιο έξυπνο, το πιο όμορφο, το πιο ταλαντούχο και το πιο ξεχωριστό που υπάρχει. Τι γίνεται, όμως, όταν το παιδί μας είναι πραγματικά διαφορετικό από όλα τα υπόλοιπα; Το «διαφορετικό» παιδί υπάρχει όσο κι αν πολλοί από εμάς αρνούμαστε να αποδεχθούμε την πραγματικότητα με την όποια ερχόμαστε αντιμέτωποι. Και μερικές φορές, τα διαφορετικά αυτά παιδιά μεγαλώνουν απομονωμένα, χωρίς κοινωνικές επαφές, μη μπορώντας να αγαπήσουν τον εαυτό τους, όταν όλοι τα υποτιμούν και τα περιφρονούν.
Το Infokids.gr σε μια προσπάθεια να άρει τα στερεότυπα της διαφορετικότητας, να αναδείξει τη σημασία τού να αποδεχόμαστε το παιδί μας όπως ακριβώς είναι και να τονίσει τη μοναδικότητα κάθε παιδιού, προτείνει τρεις συμβουλές που πρέπει να εφαρμόσουν όσοι γονείς αντιληφθούν ότι μεγαλώνουν ένα παιδί που αρνείται να αποδεχτεί τις ταμπέλες που του έχει ορίσει η κοινωνία μας.
Μίλα για την ιδιαίτερη προσωπικότητα του παιδιού σου με ανθρώπους που μπορούν να σε βοηθήσουν
Η παραδοχή είναι το πρώτο βήμα που θα βοηθήσει καταλυτικά το παιδί μας. Υπάρχουν γονείς που δεν τους είναι καθόλου εύκολο να παρατηρήσουν ή να παραδεχθούν αυτό το κάτι που ξεχωρίζει στο παιδί τους και κατά συνέπεια να ενεργήσουν ανάλογα. Εξάλλου, μην ξεχνάμε ότι οι γονείς αποδέχονται ευκολότερα τις θετικές πλευρές των παιδιών και δυσκολότερα τις “σκοτεινές”. Όταν, λοιπόν, ο γονιός αντιληφθεί τη διαφορετική ιδιοσυγκρασία του παιδιού, πρέπει να μιλήσει ανοιχτά για όσα παρατήρησε στη συμπεριφορά του με ανθρώπους που έρχονται σε καθημερινή επαφή με αυτό. Ο δάσκαλος στο σχολείο, ο προπονητής στις εξωσχολικές δραστηριότητες, ο γονιός του κολλητού του παιδιού και, φυσικά, οι παππούδες που το προσέχουν στο σπίτι, όταν εσείς εργάζεστε, είναι ο περίγυρος που σίγουρα έχει παρατηρήσει και προσέξει το πώς δρα και συμπεριφέρεται το παιδί. Είναι άνθρωποι που πρέπει να τους εμπιστευτείτε και να τους μιλήσετε ανοιχτά για την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του παιδιού. Από αυτούς θα μάθετε πολλά πράγματα για το παιδί σας καθώς δεν είναι εφικτό να είστε διαρκώς μαζί του. Μιλώντας τους ανοιχτά, θα τους δώσετε την ευκαιρία να επικοινωνήσουν αποτελεσματικότερα με το παιδί, να το αγαπήσουν και να το κατανοήσουν.
Από τη στιγμή που αναγνωρίζετε τη διαφορετικότητα, θα πρέπει να αναγνωρίσετε πως δεν μπορεί να ταιριάζει ο ίδιος τρόπος ανατροφής και διαπαιδαγώγησης για όλους. Κάθε παιδί απαιτεί μοναδική προσέγγιση και διαφορετικές μεθόδους χειρισμού. Το επόμενο βήμα είναι να μιλήσετε με κάποιον ψυχολόγο ή σύμβουλο ψυχικής υγείας, ο οποίος, εκθέτοντας τη διαφορετικότητα του παιδιού, θα σας δώσει κατευθυντήριες γραμμές για το πώς πρέπει να το αντιμετωπίσετε.
Αγάπα το παιδί που έχεις και όχι αυτό που θα ήθελες να έχεις
Η δική σας προκατειλημμένη στάση απέναντι στη διαφορετικότητα, ακόμη και αν απλώς εκφράζεται με σιωπή, ωθεί το παιδί να κλειστεί στο “καβούκι” του και να νιώθει σε μειονεκτική θέση έναντι των υπόλοιπων παιδιών. Με το να δεχθείτε το παιδί σας ακριβώς όπως είναι, αφήνοντας στο περιθώριο τις προσωπικές σας απογοητεύσεις, είναι ένα πολύτιμο δώρο που θα το θωρακίσει έναντι στη μάζα που παραμονεύει να αποδοκιμάσει, να ισοπεδώσει, να πληγώσει και να περιθωριοποιήσει καθετί που παρεκκλίνει από τα πρότυπα που μας επιβάλλονται. Δεν πρέπει ποτέ να το συγκρίνετε με άλλα παιδιά, λέγοντας, «γιατί να μην είσαι σαν τον/την τάδε;». Όταν λεχθεί κάτι τέτοιο από κάποιον τρίτο, βεβαιώστε το πως είναι μοναδικό και ιδιαίτερο με τον τρόπο του. Είναι σημαντικό να δείχνετε στο παιδί πως το αγαπάτε για τις μοναδικές του ικανότητες και φυσικά μην αμελείτε να σέβεστε τα συναισθήματα, τις πεποιθήσεις, τις πράξεις και την ατομικότητά του, ακόμη κι αν διαφέρουν από τα δικά σας. Βοηθήστε το να ζήσει σε ένα περιβάλλον υποστηρικτικό και τρυφέρο, στο οποίο όλα τα παιδιά γίνονται αποδεκτά, μπορούν να αισθανθούν ελεύθερα και αναπτύξουν τον καλύτερό τους εαυτό.
Μάθε στο παιδί σου να αγαπά τον εαυτό του
Είναι σημαντικό το παιδί να κατακτήσει την αυτοεκτίμηση και μάθει να αγαπά τον εαυτό του άνευ όρων για όλα τα χαρίσματα και τις ατέλειες που έχει. Δώστε τον χρόνο αλλά και τον χώρο να εκφραστεί με όποιον τρόπο επιθυμεί, επιτρέποντάς του να είναι ο εαυτός του. Μάθετέ του να μην αποζητά την αποδοχή απ’ όλους, καθότι δεν είναι φυσιολογικό να ταιριάζουν όλοι με όλους και επ΄ουδενί δεν μαθαίνουμε την αξία μας μέσω της αποδοχής μας από τρίτους. Η μοναδικότητα είναι αυτή που το κάνει ξεχωριστό και θα το βοηθήσει να πιστέψει στις δυνάμεις του. Σύμφωνα με έρευνες, η καλύτερη ηλικία για να ξεκινήσουμε να συζητάμε με το παιδί μας την έννοια της διαφορετικότητας είναι μεταξύ 5 και 8 ετών. Ο σεβασμός προς το διαφορετικό δεν είναι μόνο υποχρέωση προς τον συνάνθρωπό μας αλλά και ευθύνη προς τον ίδιο μας τον εαυτό.
Πολύτιμος σύμμαχος σε αυτή την προσπάθεια του παιδιού να γνωρίσει, να αποδεχθεί και να αγαπήσει την ξεχωριστή του ιδιοσυγκρασία είναι η σειρά βιβλίων “Ιστορίες που ζεις δυνατά” από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Τα εν λόγω βιβλία απαντούν στο ερώτημα “Όλοι είμαστε μοναδικοί και διαφορετικοί. Γιατί θα πρέπει να το αποδεικνύουμε συνεχώς;”. Πρόκειται για καλογραμμένες ιστορίες που υπογράφουν αγαπημένοι Έλληνες συγγραφείς οι οποίοι ξεχωρίζουν για την πένα και τα μεστά τους μηνύματα, θίγοντας θέματα που απασχολούν τα παιδιά της σύγχρονης εποχής. Ιστορίες που μιλούν στα παιδιά για ζητήματα, με τα οποία μπορούν να έρθουν αντιμέτωπα ανά πάσα στιγμή στην τάξη, στις παρέες και φυσικά την οικογένεια. Κεντρική ιδέα των βιβλίων είναι η ανάδειξη και ο σεβασμός της μοναδικότητας κάθε παιδιού που έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να εκφράζεται όπως επιθυμεί χωρίς να φοβάται, χωρίς να έχει δεύτερες σκέψεις και φυσικά χωρίς να ντρέπεται για τις επιλογές του.
Οι συγγραφείς μέσω των ιστοριών αυτών δίνουν το ερέθισμα για συζητήσεις, δράσεις και αφύπνιση συνειδήσεων. Το διαφορετικό δεν είναι αντίθεση αλλά ποικιλία και έχει πάντα τρόπους να ξεχωρίζει, αλλά και να εντάσσεται δημιουργικά στο σύνολο. Οι “Πεταλιές της Κορίνας” μας διδάσκουν να έχουμε πίστη στον εαυτό μας παρά τα εμπόδια της ζωής, “Η Ρουμπίνη των Δασών” αποδεικνύει ότι και τα κορίτσια μπορούν να γίνουν αρχηγοί συμμοριών καθώς δεν υστερούν σε τίποτα από τα αγόρια, “Ο χορός της Χαράς” είναι ένα βιβλίο αφιερωμένο σε όλα τα αγοροκόριτσα που δεν το βάζουν κάτω και αποδεικνύουν ότι τα στερεότυπα υπάρχουν μόνο στα στενά όρια του μυαλού μας, το “Γκολέο” μας συστήνει τη Λέο και το Νέο, δύο εξωγήινους που αποφάσισαν να επισκεφθούν τη Γη, η “Μπάλα μπαλαρίνα” με ηρωίδα την Τζούλυ και η “Ρόζα, η ωραία θυμωμένη” στέλνουν το μήνυμα ότι το ποδόσφαιρο μπορεί κάλλιστα να είναι και κοριτσίστικη υπόθεση!
Διαβάζοντας τα βιβλία της σειράς τα παιδιά θα περάσουν ευχάριστες στιγμές και θα αγκαλιάσουν την διαφορετικότητά τους, αντιλαμβανόμενα, ότι γύρω τους όλοι -λίγο έως πολύ- είναι διαφορετικοί και μοναδικοί, όπως ακριβώς και αυτά. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθούμε και στη προσεγμένη εικογράφηση των Σάντρας Ελευθερίου, Πετρούλας Κρητικού, Σοφίας Παπαδοπούλου, Πέγκυς Φούρκα και Κατερίνας Χαδουλού, που αναδεικνύει ακόμα περισσότερο τα μηνύματα που θέλει να περάσει η εκάστοτε ιστορία στον λιλιπούτειο αναγνώστη. Χρώματα, σχήματα και φιγούρες που ξεφεύγουν από τα τετριμμένα της κλασικής παιδικής εικονογράφησης απογειώνουν τις “Ιστορίες που ζεις δυνατά” και κάνουν την ανάγνωση ακόμα πιο απολαυστική διαδικασία!
