Η όποια επέμβαση πρέπει να έχει ρομποτική ακρίβεια ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.
Η 11χρονη Μαρία αγαπούσε πολύ΄το μπαλέτο το οποίο είχε ξεκινήσει με πολλή αγάπη από την ηλικία των 5 ετών, μέχρι που μια μέρα η δασκάλα της παρατήρησε μια ανισομέρεια στους ώμους της και πρότεινε στη μητέρα της να πάει στον παιδίατρό της να τον ρωτήσει σχετικά.
Ο παιδίατρος διαπίστωσε το ίδιο πρόβλημα και παρέπεμψε σε ορθοπαιδικό. Μια ακτινογραφία έδειξε ότι έχει σκολίωση αλλά σε αρχικό στάδιο γι αυτό και συστήθηκε η χρήση κηδεμόνα. Όλα θα πήγαιναν καλά αν η σκολίωση χρόνο το χρόνο δεν επιδεινωνόταν προκαλώντας όχληση στο κορίτσι μέχρι το σημείο που έγινε ενοχλητικό και προκαλούσε πόνο. Παρά τη χρήση κηδεμόνα, δεν βελτιωνόταν η κατάσταση. Από εκεί και πέρα το λόγο είχε η επιστήμη αλλά με πιο δραστικά μέτρα.
Αν δεν γίνει εγκαίρως η επέμβαση, τότε καθυστερεί η σωματική ανάπτυξη του ή της εφήβου.
Αυτή είναι η προσωπική ιστορία της Μαρίας και όπως εξελίχθηκε.
Με βάση τα νεότερα δεδομένα η ρομποτική τεχνολογία και η χειρουργική πλοήγηση κατέχουν τα πρωτεία στη θεραπεία ασθενών με σκολίωση καθόσον εμπεριέχουν τα 3Α, δηλαδή την ακρίβεια στην τοποθέτηση των εμφυτευμάτων, την ασφάλεια όσον αφορά την πρόληψη των επιπλοκών και την αποτελεσματικότητα που μεταφράζεται σαν άριστο αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα για τον ασθενή.
Οι κίνδυνοι μιας τέτοιας επέμβασης έχουν μειωθεί στο ελάχιστο και σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, ενώ ο χρόνος αποκατάστασης έχει περιοριστεί σημαντικά με τον ασθενή να πηγαίνει σπίτι του 3 με 4 ημέρες μετά την ημέρα του χειρουργείου και να επιστρέφει στο σχολείο και τις περισσότερες δραστηριότητες μετά από 1 μήνα.
Η γνωμάτευση.
Ο ορθοπαιδικός της βλέποντας την πιο πρόσφατη ακτινογραφία επικοινώνησε με τον δρ Λυκίσσα, τον πλέον ειδικό στην σκολίωση, ο οποίος συνέστησε τη χρήση κηδεμόνα όπως και έγινε.
Η απόφαση για το χειρουργείο
Μετά από αρκετή συζήτηση για πιθανή δυσκαμψία λόγω της επέμβασης που θα την απέτρεπε από το μπαλέτο, η Μαρία αποφάσισε να χειρουργηθεί εκείνο το καλοκαίρι αμέσως μετά το τέλος του σχολείου της. Το χειρουργείο διήρκεσε αρκετές ώρες αλλά το αποτέλεσμά του αντάμειψε την Μαρία αφού την επόμενη ήδη ημέρα σηκώθηκε χωρίς κηδεμόνα και χωρίς πόνο. Δάκρυα χαράς από την ίδια και τους γονείς της όταν αντίκρισε το «νέο» της σώμα στον καθρέφτη. Ένα μακρινό και δύσκολο ταξίδι είχε πλέον τελειώσει χαρίζοντας στην Μαρία αυτοπεποίθηση και μια σταθερή και ευθεία σπονδυλική στήλη για το υπόλοιπο της ζωής της. Η Μαρία σήμερα είναι 19 ετών και ασχολείται επαγγελματικά με το μπαλέτο.
Πότε ενδείκνυται η χειρουργική αντιμετώπιση της εφηβικής σκολίωσης;
«Το χειρουργείο ενδείκνυται σε κάθε σκολίωση όταν αυτή φθάσει τις 45 μοίρες. Ο λόγος είναι ότι από τις μοίρες αυτές και μετά γνωρίζουμε βάση εμπεριστατωμένων μελετών ότι η επιδείνωση δεν σταματά με την ολοκλήρωση της ανάπτυξης του παιδιού αλλά συνεχίζεται και στην ενήλικο ζωή επηρεάζοντας τη λειτουργία των πνευμόνων. Στο μέγεθος των 45 μοιρών και πάνω η εφαρμογή του κηδεμόνα είναι αναποτελεσματική, δεν μπορεί να σταματήσει την περαιτέρω επιδείνωση της παραμόρφωσης και το μόνο που καταφέρνει είναι να ταλαιπωρεί το παιδί.
Όσο πιο κοντά στις μοίρες αυτές γίνει το χειρουργείο τόσο λιγότερα είναι τα επίπεδα που πρέπει να δεθούν και τόσο πιο ασφαλές και μικρότερης διάρκειας το χειρουργείο καθόσον η διόρθωση της εύκαμπτης σπονδυλικής στήλης και της μικρής χειρουργικής σκολίωσης γίνεται εύκολα και μπορεί να φθάσει μέχρι την πλήρη διόρθωσή της», επισημαίνει ο κ. Μάριος Λυκίσσας, Διευθυντής Ορθοπαιδικός Κλινικής Σπονδυλικής Στήλης και συνεχίζει:
Τι είναι η εκλεκτική θωρακική σπονδυλοδεσία;
«Πρόκειται για την επέμβαση που προτιμώ να εφαρμόζω όταν υπάρχει ένδειξη στην εφηβική σκολίωση. Αφορά στον περιορισμό της επέμβασης μόνο στην θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης η οποία είναι σε όλους τους ανθρώπους άκαμπτη λόγω της παρουσίας των πλευρών και επομένως ο περιορισμός της κίνησης μετά το χειρουργείο είναι μηδαμινός. Όσο πιο μικρή είναι η θωρακική καμπύλη τόσο πιο εύκολα εφαρμόζεται η τεχνική αυτή με την προϋπόθεση ότι και η οσφυϊκή καμπύλη είναι μικρή και εύκαμπτη. Αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος το χειρουργείο να γίνεται νωρίς, μόλις η θωρακική καμπύλη ξεπεράσει τις 45 μοίρες και όχι καθυστερημένα οπότε η εκλεκτική θωρακική σπονδυλοδεσία μπορεί πλέον να μην είναι εφαρμόσιμη», εξηγεί.
Η επέμβαση της σπονδυλοδεσίας καθυστερεί την σωματική ανάπτυξη του εφήβου;
Η επέμβαση της σπονδυλοδεσίας για τη διόρθωση της σκολίωσης στους εφήβους δεν καθυστερεί την ανάπτυξη. Η ανάπτυξη του θωρακικού κλωβού και των πνευμόνων έχει σχεδόν ολοκληρωθεί ήδη από την ηλικία των 8 ετών. Το ύψος του εφήβου κερδίζεται πλέον από τα κάτω άκρα, ιδιαίτερα από τα γόνατα και όχι από την σπονδυλική στήλη. Ο έφηβος με σκολίωση έχει χαμηλότερο ανάστημα από αυτό που θα έπρεπε να έχει λόγω της αναδίπλωσης της σπονδυλικής του στήλης. Αυτός είναι και ο λόγος που την επόμενη ημέρα του χειρουργείου το παιδί είναι ψηλότερο από μερικά έως πολλά εκατοστά, ανάλογα με το μέγεθος της σκολίωσης.
Επιτυγχάνεται πλήρης διόρθωση και σε τι ποσοστό;
Το ποσοστό της πλήρους διόρθωσης της παραμόρφωσης σε αυτούς τους ασθενείς ξεπερνά το 40%. Αποτελεί βασικό κανόνα ότι όταν ο ασθενής προσέρχεται έγκαιρα και το μέγεθος της σκολίωσης είναι ακόμη μικρό, το αισθητικό αποτέλεσμα αναμένεται να είναι εξαιρετικό καθόσον οι μικρές και εύκαμπτες καμπύλες διορθώνονται πολύ πιο εύκολα.
Ποιο είναι το μέλλον στη θεραπεία τη σκολίωσης;
«Η γονιδιακή θεραπεία αποτελεί την πιο σημαντική πρόσφατη εξέλιξη στην αντιμετώπιση της σκολίωσης. Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί δραματική ανάπτυξη στην έρευνα για τον εντοπισμό γονιδιακών μεταλλάξεων που σχετίζονται με την εμφάνιση της ιδιοπαθούς εφηβικής σκολίωσης. Υπάρχει μάλιστα διαθέσιμο στην αγορά ένα πρώτης γενιάς γενετικό test που επιτρέπει στους ιατρούς να διαχωρίσουν τα παιδιά με σκολίωση σε χαμηλού, μέσου και υψηλού κινδύνου επιδείνωσης. Καθώς στο άμεσο μέλλον τα γενετικά αυτά tests θα βελτιώνονται, θα βελτιωθεί και η ικανότητα παρέμβασης με τις κατάλληλες χειρουργικές και μη θεραπείες», καταλήγει ο δρ Λυκίσσας.
