Ερώτηση αναγνώστριας:

Το αγόρι μου θα πάει Γυμνάσιο. Έχει ΔΕΠΥ. Θα χρειαστεί παράλληλη στήριξη, αλλά φοβάμαι ότι θα αισθάνεται μειονεκτικά και θα υποστεί μπούλινγκ. Και τόσο εγώ όσο και εκείνος είμαστε επιφυλακτικοί. Ξέρω ότι θα βοηθήσει, αλλά αν δεν υπάρξει λεπτότητα και διακριτικότητα θα έχει επιπτώσεις στην κοινωνική του ζωή μέσα στο σχολείο.

Απαντά η ειδική παιδαγωγός κ. Μαρία Κώστα Ζώτου:

Τα άτομα που αναλαμβάνουν παράλληλη στήριξη θα πρέπει να έχουν γνώσεις ειδικής αγωγής, ώστε να μπορούν να προλάβουν τέτοια φαινόμενα. Παρόλα αυτά, ένα ραντεβού της οικογένειας και του παιδιού με την εκπαιδευτικό που θα αναλάβει την παράλληλη στήριξη πριν αυτή ξεκινήσει είναι απαραίτητο, ώστε να εκφράσετε αυτές τις ανησυχίες σας.

Αυτό που κάνουμε συχνά είναι, να ανακοινώνουμε πως η παράλληλη στήριξη δεν είναι στην τάξη μόνο για ένα συγκεκριμένο παιδί, αλλά για όλη την τάξη μέχρι να χτιστεί η ανάλογη σχέση εμπιστοσύνης τόσο με το ίδιο το παιδί όσο και με τους συμμαθητές του.

Εάν το παιδί έχει μόνο δυσκολίες μέσα στη τάξη, τότε η εν λόγω εκπαιδευτικός θα ενεργήσει μέσα στη τάξη και όχι στα διαλείμματα, όπου το παιδί θα είναι αυτόνομο και θα μπορεί να αλληλεπιδρά με τους συμμαθητές του, όπως επίσης δεν θα τον συνοδεύει και στις εκδρομές.

Η παρέμβαση πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην φανεί σε κανέναν, ούτε στο ίδιο το παιδί, ότι κάτι δεν πάει καλά. Γι’αυτό προτείνω όλα τα παραπάνω. Η εν λόγω εκπαιδευτικός θα πηγαινοέρχεται σε όλη την τάξη απλά θα κάθεται λίγο περισσότερο στο δικό μας παιδί.

Θα δείτε ότι με την πάροδο του χρόνου εάν η παρέμβαση γίνει σταδιακά με αυτόν τον τρόπο δεν θα υπάρξει ανάλογο θέμα και το παιδί θα αναπτύξει υγιή σχέση με τους συμμαθητές του.

Τέλος προτείνω να παραπεμφθεί το παιδί στο  ΚΕΣΥ, ώστε να κάνει αίτηση για δημόσια παράλληλη στήριξη, καθώς τα παιδιά που αλλάζουν σχολική βαθμίδα προηγούνται από τα υπόλοιπα. Διαφορετικά, εάν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα μπορείτε να προσλάβετε ιδιωτικά παράλληλη στήριξη.