MENU
Πρόκειται για ένα από τα πιο οικεία (και συμπαθητικά) τηλεοπτικά πρόσωπα. Τον γνωρίσαμε μέσα από τις αμέτρητες σειρές στις οποίες πρωταγωνίστησε, τον είδαμε σε ταινίες και τελευταία απολαμβάνουμε μία άλλη πτυχή του, στο παιδικό θέατρο. Ο Χρήστος Τριπόδης είναι πλέον μπαμπάς και αυτό έπαιξε ξεχωριστό ρόλο στις επαγγελματικές επιλογές του.
Λίγο πριν την πρεμιέρα της μουσικοθεατρικής παράστασης “Ο Πέτρος και ο Λύκος” στον Ελληνικό Κόσμο, ο Χρήστος Τριπόδης μιλά στο Infokids.gr και εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα σπουδαίο έργο που έχει πολλά να προσφέρει στα παιδιά μας.
Ο “Πέτρος και ο Λύκος” είναι ίσως το μοναδικό μουσικό παραμύθι, στο οποίο τον λόγο παίρνει η ίδια η μουσική. Είναι λες και οι νότες παίρνουν ζωή και στόχος τους είναι να επικοινωνήσουν με το κοινό με μία δική τους, μυστική γλώσσα. Όλα αυτά, βέβαια, το 1936 που γράφτηκε το έργο. Πόσο εύκολο είναι να επιτευχθεί ο στόχος αυτός σήμερα; “Καταλαβαίνουν” τα μικρά παιδιά την κλασική μουσική του έργου, παρόλο που δεν είναι τόσο εξοικειωμένα με αυτήν;
Ο Πέτρος και ο Λύκος είναι ίσως το μοναδικό μουσικό παραμύθι παγκοσμίως που απευθύνεται σε παιδιά, όπου τον κάθε χαρακτήρα τον υποδύεται και ένα μουσικό όργανο. Το Φλάουτο είναι το πουλάκι, η πάπια είναι το βιολοντσέλο, ο Πέτρος είναι το βιολί. Αυτή είναι και η διαφορά, σε σχέση με τα άλλα παραμύθια. Κάνοντας πρόβες για αυτό το μαγικό παραμύθι που λέγεται «Ο Πέτρος και ο Λύκος» που γράφτηκε το 1936 αλλά είναι πιο σύγχρονο από ποτέ, αυτό που ουσιαστικά καταφέραμε, είναι να σπάσουμε την κλασσική «φόρμα» της ορχήστρας. Το παραμύθι χρειάζεται περίπου τριάντα μουσικά όργανα και εμείς πετύχαμε το ανέβασμα του με μόλις επτά, εντάσσοντας το σαξόφωνο και το πιάνο, τα όποια δεν υπάρχουν στην αρχική εκτέλεση. Ακούγοντας τις μελωδίες, είναι κάτι παραπάνω από σύγχρονες. Είναι μαγικό να ακούς ζωντανά την κλασσική μουσική και τελείως διαφορετικό να την ακούς από cd.
Ήταν φόβος μου το κατά πόσο τα παιδιά θα ανταπεξέλθουν σε αυτό, αν θα μπούνε σε αυτή τη διαδικασία. Αυτό που μου έκανε φοβερή εντύπωση είναι πως στη μια ώρα που διαρκεί η παράσταση, τα παιδιά είναι άκρως προσηλωμένα, συμμετέχουν, καταλαβαίνουν τι γίνεται, αντιλαμβάνονται πιο όργανο κάνει τι. Φυσικά και με τη βοήθεια του θεάτρου σκιών που έχουμε βάλει από πίσω, όπου η δράση λαμβάνει χώρο μπρος και πίσω από την σκηνή με τις χορεύτριες να «παίζουν» με τις σκιές. Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό, εξαιρετικό και πάρα πολύ δημιουργικό και για εμάς και για τα παιδιά.
Τι είναι αυτό που κάνει το έργο ο “Πέτρος και ο Λύκος” τόσο διαχρονικό; Γιατί οι γονείς επιδιώκουν να το παρακολουθήσουν τα παιδιά τους μέχρι και σήμερα;
Κυρίαρχο ρόλο σε αυτό το παραμύθι έχει η μουσική. Το κείμενο έχει γραφτεί για να εξυπηρετεί τη μουσική. Αυτή είναι η και διαφορετικότητα του έργου. Δεν είναι ένα musical δεν είναι η κοκκινοσκουφίτσα δεν είναι ο παπουτσωμένος γάτος όπου όλη η δράση θα πρέπει να γίνει από ηθοποιούς. Στο δικό μας έργο το ρόλο των ηθοποιών τον έχουν τα μουσικά όργανα και αυτό γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι απίστευτα κατανοητός και αρκετά εντυπωσιακός.
Όπως στα περισσότερα κλασικά παραμύθια, έτσι και σε αυτό, ο πρωταγωνιστής αντιμετωπίζει έναν σοβαρό, ρεαλιστικό κίνδυνο. Τι μηνύματα πιστεύετε ότι παίρνουν τα παιδιά μέσα από την ιστορία;
Στην δική μας ιστορία, το μεγαλύτερο ερέθισμα για τα παιδιά είναι η επαφή με την μουσική, με τα μουσικά όργανα. Σαφέστατα θίγονται θέματα όπως η ελεύθερη βούληση, η παρατηρητικότητα , η σκέψη, το θάρρος, το πως αντιμετωπίζει ο κόσμος τη φύση και τα άγρια ζώα. Είναι ένα κείμενο του 1936 που ίσως είναι πιο σύγχρονο από ποτέ.
Στην παράσταση κυριαρχεί, βέβαια, η ζωντανή μουσική. Ποια άλλα μέσα έχετε συνδυάσει για το μαγευτικό αποτέλεσμα που θα παρακολουθήσουν τα παιδιά στον Ελληνικό Κόσμο;
Το σημαντικό στην παράσταση είναι η διάδραση. Τα παιδιά συμμετέχουν στην ιστορία κανονικά. Οι μουσικοί τραγουδούν και έχουν ρόλους σαν ηθοποιοί. Η αφήγηση δεν είναι απλώς αφήγηση. Η ιστορία διαδραματίζεται τόσο μπροστά όσο και πίσω από την σκηνή με χορεύτριες- ηθοποιούς που παίζουν και χορεύουν με τις σκιές. Στο πίσω μέρος της σκηνής φαντάζει επιβλητική η σκιά του Λύκου, ενώ η γάτα έρχεται μπροστά στο κοινό, χορεύει και παίζει με τα παιδιά.
Πόσο εύκολο είναι να υποδύεσαι πειστικά έναν παιδικό ρόλο, όταν δεν είσαι πια παιδί;
Είμαι πατέρας δύο ανήλικων παιδιών, οπότε για μένα είναι σχετικά εύκολο γιατί τόσα χρόνια κάνω «σχολείο» με τα παιδιά. Τα σημερινά παιδιά δεν είναι όπως μεγαλώσαμε εμείς, είναι αρκετά πιο έξυπνα, έχουν διαφορετικά ερεθίσματα, έχουν το ίντερνετ, τις ταινίες, τα κινούμενα σχέδια που είναι σε ένα επίπεδο απίστευτα υψηλό. Αυτό που χρειάζεται ένα παιδί στην ουσία είναι να έχεις αλήθεια σε αυτά που κάνεις, να μην χάνεις την παιδικότητα που έχεις ο ίδιος μέσα σου και να το αντιμετωπίζεις ισότιμα. Τα παιδιά δεν τα κοροϊδεύεις εύκολα. Οπότε αν δεν έχεις αλήθεια, δεν μπορείς να παίξεις θέατρο για τα παιδιά.
Διαβάστε ακόμα:
«Τα καινούργια ρούχα του Αυτοκράτορα» σε podcast από το Θέατρο Τέχνης!
Παιδικό θέατρο: Οι 10 παραστάσεις που δεν πρέπει να χάσετε φέτος
Ξεχάστε όσα ξέρατε για τα self test των μαθητών – Τι θα ισχύσει από την Δευτέρα 1/11
