3 στάδια της ανάπτυξης των αγοριών που κάθε γονιός πρέπει να ξέρει

Το να μεγαλώνεις παιδιά δεν είναι εύκολο και σίγουρα δεν έχει να κάνει μόνο με το να καθαρίζεις και να δίνεις τροφή στα παιδιά σου. Αγόρια και κορίτσια έχουν πολύ συγκεκριμένες αναπτυξιακές ανάγκες, αλλά πολλοί ισχυρίζονται, ότι τα αγόρια είναι λιγάκι… δύσκολα και απαιτούν περισσότερη προσοχή.

Υπάρχουν, λοιπόν, 3 βασικά στάδια στην ανάπτυξη των αγοριών, τα οποία μπορείτε να λάβετε υπ’ όψιν σας όταν μεγαλώνετε μικρά… αντράκια.

Στάδιο 1ο: Από τη γέννηση έως 6 ετών

Τα μωρά είναι μωρά και έχουν τις ίδιες ανάγκες. Τους αρέσει να παίζουν μαζί τους, να τα παίρνουν αγκαλιά, να τους μιλούν και γενικά να τους δίνουν προσοχή. Μεγαλώνοντας, όμως, τα μωρά – αγόρια ανακαλύπτουν τον κόσμο με έναν δικό τους τρόπο, τον οποίο εμείς πρέπει να βοηθήσουμε. Ο Erich Fromm, ψυχολόγος, βάσει έρευνας που έκανε, κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η σημασία των γονιών στην ζωή ενός παιδιού  από πολύ μικρή ηλικία είναι πολύ μεγάλη. Τα σημαντικότερα συμπεράσματά του ήταν:

Αν η μητέρα βιώνει κατάθλιψη τότε αυτό θα το νιώσει και το παιδί. Όπως ξέρετε τα νεογέννητα και τα μωρά νιώθουν όσα νιώθουν και οι γονείς τους, ιδιαίτερα οι μαμάδες τους.

Ο πατέρας αποτελεί πρότυπο για τα αγόρια του. Είναι εκείνος που τα παιδιά θέλουν να μοιάσουν, ο άνθρωπος από τον οποίο θα μάθουν τι είναι καλό και τι κακό.

Η αγάπη της μαμάς είναι άνευ όρων. Η αγάπη της υπάρχει πάντα. Ο πατέρας, όμως, πρέπει να αποδείξει, ότι την αξίζει. Έτσι ακριβώς θα μάθει το παιδί του να συμπεριφέρεται σωστά, να σέβεται και να αγαπά πραγματικά. Αν η ισορροπία χαλάει, τότε το αγόρι υπάρχει πιθανότητα να μεγαλώσει και να ακολουθεί ναρκισσιστικές τάσεις ή να γίνει βίαιος άνθρωπος.

Και μπορεί η αγάπη μιας μαμάς να είναι αδιαπραγμάτευτη, αλλά σύμφωνα και με πολλούς ψυχολόγους πρέπει να μην γίνεται “πνιγηρή” για το παιδί. Έτσι οι μαμάδες καλό είναι να “οριοθετούν” τη σχέση με τα αγόρια τους από μικρή ηλικία, για να αποφύγουν συμπεριφορές φορτικής προσκόλλησης του παιδιού πάνω τους.

Στάδιο 2ο: Από 6 έως 13 ετών

Αυτή είναι η ηλικία που τα αγόρια καταλαβαίνουν την «φυλετική» τους διαφορά και θέλουν να ασχολούνται με «αγορίστικα» πράγματα. Η Peggy Drexler, ψυχολόγος, θεωρεί τα παρακάτω σημεία τα πιο σημαντικά στην ανατροφή ενός αγοριού:

Τα αγόρια θα είναι πάντα αγόρια: Αυτό που θέλει να τονίσει εδώ η ψυχολόγος είναι, ότι το να αφήνετε τα αγόρια να ασχολούνται και με πιο ζωηρές και «επιθετικές» δραστηριότητες δεν είναι πάντα κακό. Είναι απλά τα ενδιαφέροντά τους τέτοια. Το ίδιο φυσικά πρέπει να κάνετε και με οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα φαίνεται να αγαπά το παιδί σας. Αν θέλει να σκαρφαλώνει διαρκώς σε δέντρα, να παίζει ποδόσφαιρο, μπάσκετ, να ασχολείται με κάποια πολεμική τέχνη ή να παίζει μουσική και να μαγειρεύει τότε αφήστε το να το κάνει. Όσες απαγορεύσεις και αν εσείς θέσετε, εκείνα θα βρουν τρόπο να ασχοληθούν με ό,τι τους αρέσει.

Ενθαρρύνετε διάφορα ενδιαφέροντα: Πολλοί γονείς θέλουν τα παιδιά τους να ακολουθούν τα δικά τους βήματα και τις δικές τους διαδρομές. Έτσι, όμως, τα παιδιά σας δεν θα μάθουν πράγματα και δεν θα καταφέρουν ποτέ να κάνουν επιλογές που θα τα κάνουν ευτυχισμένα. Είτε μιλάμε για αγόρια είτε για κορίτσια, ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να συμμετέχουν σε διαφορετικές δραστηριότητες για να κάνετε τη ζωή τους πιο πλούσια.

Αφήστε στην άκρη τα στερεότυπα ανάμεσα στα δύο φύλα: Σύμφωνα με την ψυχολόγο και τις παρατηρήσεις της τα αγόρια που μεγαλώνουν χωρίς φυλετικούς περιορισμούς είναι πιο ανεξάρτητα, ανοιχτόμυαλα και δέχονται πιο εύκολα τις επιλογές των άλλων.

Δείξτε στο παιδί πώς να αντιμετωπίζει την κριτική: Μάθετε στο αγόρι σας να ακούει τους άλλους, αλλά να μην τους αφήνει να το προσβάλλουν. Δείξτε του πώς θα υπερασπίζεται τον εαυτό του με σωστή συμπεριφορά και όχι βίαιες αντιδράσεις.

Στάδιο 3ο: Από 14 ετών και άνω

Σε αυτό το στάδιο το παιδί σας γίνεται έφηβος. Μια περίοδος δύσκολη, αφού οι ορμονικές αλλαγές που συμβαίνουν, μπορεί να κάνουν το παιδί σας ευερέθιστο, νευρικό, ακόμα και επιθετικό. Ο τρόπος για να διοχετεύσει το αγόρι σας αυτή την ενέργεια στη σωστή κατεύθυνση είναι να την οδηγήσετε σε σωστά «κανάλια»:

Βοηθήστε το παιδί σας να γίνει υπεύθυνο για τις πράξεις του: Η υπευθυνότητα δεν είναι ένα χαρακτηριστικό που έχουμε εκ γενετής. Διδάσκεται και, όπως σε όλα, το παράδειγμα είναι οι γονείς. Ο Steven Stosny, ψυχολόγος, προτείνει στους γονείς να εξηγήσουν στα παιδιά τους, ότι η δύναμη, τα πλεονεκτήματα και η ευθύνη πάνε μαζί. Όταν η ευθύνη είναι μεγάλη τότε μεγαλώνουν και τα άλλα δύο.

Θέστε όρια και κανόνες από την αρχή: Σύμφωνα με τους ειδικούς και οι δύο γονείς πρέπει να έχουν αυστηρά όρια για το τι μπορεί και τι όχι να κάνει το παιδί τους. Και αυτά πρέπει να υπάρχουν από νωρίς, διαφορετικά -αργότερα- θα είναι δύσκολο να εξηγήσεις το πώς και το γιατί σε έναν έφηβο που επαναστατεί.

Το πιο σημαντικό από όλα; Γίνετε εσείς το παράδειγμά για εκείνον: Δεν έχει μόνο σημασία τι λέτε, αλλά και τι κάνετε. Αν οι νουθεσίες σας δεν συνάδουν με τη συμπεριφορά σας, τότε να ξέρετε, το ίδιο θα συμβεί και με το αγόρι σας….

Πηγή: Brightside.com

***Στο άρθρο αναφέρονται στοιχεία και γνώμες ειδικών τις οποίες συνέλεξε το Brightside.com