Ακούστε τα παιδιά σας, η κατάθλιψη δεν κοιτά ηλικίες: Η ιστορία ενός 4χρονου που συγκινεί

Ακούστε τα παιδιά σας, η κατάθλιψη δεν κοιτά ηλικίες: Η ιστορία ενός 4χρονου που συγκινεί

Οι δύσκολες μέρες γεμάτες άγχος και θλίψη μπορούν να επηρεάσουν και μικρά παιδιά

Πολλές φορές θεωρούμε ότι η κατάθλιψη είναι μία διαταραχή που αφορά τους μεγάλους. Κι όμως, οι δύσκολες μέρες γεμάτες άγχος και θλίψη μπορούν να επηρεάσουν και μικρά παιδιά, όπως το 4χρονο αγοράκι της παρακάτω ιστορίας.

Η μαμά του περιγράφει πώς αντιλήφθηκε ότι ο μικρούλης της βίωνε άσχημες μέρες και στέλνει ένα πολύ γλυκό μήνυμα προς όλους τους γονείς.

«O 4χρονος γιος μου είχε μία δύσκολη εβδομάδα. Οι δασκάλες του μου είπαν ότι τις προηγούμενες ημέρες δεν είχε όρεξη να παίξει, κάτι που παρατήρησα κι εγώ στο σπίτι.

Δεν μου αρέσει να ρίχνω την ευθύνη σε μένα, όταν τα παιδιά μου έχουν δύσκολες μέρες, αλλά παρατήρησα ακόμη πως τους φώναξα λίγο παραπάνω, ήμουν λιγότερο υπομονετική και έλεγα όλη την ώρα: “δεν μπορώ να παίξω τώρα, έχω δουλειά”.

Σήμερα, ήρθε μπουσουλώντας και με αγκαλιάσει. Άρχισε να κλαίει και του είπα να μου πει με δικά του λόγια τι νιώθει. Κι εκείνη τη στιγμή κατάλαβα…

Ξέχασα να τον ρωτήσω αν είναι καλά και πώς ήταν οι μέρες του.

Ξέχασα να τον ρωτήσω, γιατί είχε μία δύσκολη εβδομάδα. Το ξέχασα. Το έκανα όμως για τη μεγαλύτερη αδελφή του και τον έκανα να νιώθει πως τον ξεχωρίζω.

Του είπα να βγάλει την μπλούζα του και να ξαπλώσει. Έκοψα μερικά αγγουράκια και τα έβαλα στα μάτια του, βρήκα μία ωραία κρέμα και άρχισα να του κάνω μασάζ στο κεφαλάκι του. Χαμογέλασε αμέσως. Κάθισα μαζί του στο κρεβάτι του, τού έκανα μασάζ και του υπενθύμισα, πως δεν είναι κακό να έχουμε άσχημες μέρες και πως η μαμά θα είναι πάντα κοντά του.

Όλοι χρειαζόμαστε κάτι να νιώσουμε καλύτερα

Μερικές φορές, όλοι μας χρειαζόμαστε κάτι για να νιώσουμε καλύτερα, ακόμη για ελάχιστα λεπτά.

Κάθε μέρα μαθαίνω πώς να είμαι ένας γονιός με κατανόηση. Επειδή, όλοι μας κάποια στιγμή χρειαζόμαστε κάποιον να μας καταλάβει και να νιώσουμε λιγότερο μόνοι, ανεξαρτήτως ηλικίας. Και άρχισα να το κάνω αυτό, καθώς η συζήτηση για την ψυχική υγεία πρέπει να ξεκινά από νωρίς.

Το άγχος και η κατάθλιψη δεν κοιτά αν είσαι 5, 25 ή 65 ετών. Είχα άγχος σε όλη μου την παιδική ηλικία και δεν το γνώριζα. Και ήμουν απλά το παιδί που είχε τη “ρετσινιά” του παράξενου. Θέλω τα παιδιά μου να γνωρίζουν, ότι δεν είναι κακό και ούτε είναι πολύ μικρά για να μου μιλούν για όσα τα απασχολούν.

Τα παιδιά μου ξέρουν ότι κάνω ψυχοθεραπεία και δεν τους το κρύβω. Θέλω να γνωρίζουν το πόσο σημαντικό είναι να μιλάμε για τις μάχες μας με τις ψυχικές νόσους»

Διαβάστε επίσης:

Κατάμεστο το θέατρο ΚΑΠΠΑ, για τον επίσημο «ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗ»

«Στα 15 μου από αθλητής έγινα χρήστης…»: Ο «ασημένιος» του Μαραθωνίου με την ιστορία του στέλνει ένα σπουδαίο μήνυμα στους νέους

Ροή Ειδήσεων